Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ζητητικοὶ μὲν οὖν ἀπὸ τοῦ πάντοτε ζητεῖν τὴν ἀλήθειαν, σκεπτικοὶ δ’ ἀπὸ τοῦ σκέπτεσθαι ἀεὶ καὶ μηδέποτε εὑρίσκειν, ἐφεκτικοὶ δ’ ἀπὸ τοῦ μετὰ τὴν ζήτησιν πάθουσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 10:1)
πῶσ οὖν νῦν σκέπτεσθαι λέγεισ, εἰ τὰ οὐδέτερα τῶν κακῶν φευκτότερα;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 136:3)
τῷ δ’ ἦν μὲν ὁρμὴ καλουμένῳ δεσποτικώτερον διακινδυνεύειν μᾶλλον ἢ ὑπακοῦσαι, καθεώρα δὲ τὸ πλῆθοσ ὀρρωδοῦν, καὶ παρῄνουν οἱ φίλοι σκέπτεσθαι τὴν Ῥωμαίων ἰσχὺν οὖσαν ἀνυπόστατον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 191:1)
ἀλλ’ ὑμᾶσ γε χρὴ σκέπτεσθαι τούσ τε διαβάλλοντασ καὶ καθ’ ὧν, συνάγειν τε τὴν ἀλήθειαν οὐκ ἐκ τῶν ἐπιπλάστων λόγων ἀλλ’ ἐκ τῶν κοινῶν πραγμάτων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 283:1)
τοὺσ δὲ Καρχηδονίουσ ἐκβάντασ σκέπτεσθαι, καὶ ἢν μὲν φαίνηταί σφι ἄξιοσ ὁ χρυσὸσ τῶν φορτίων, ἀνελόμενοι ἀπαλλάσσονται, ἢν δὲ μὴ ἄξιοσ, ἐσβάντεσ ὀπίσω ἐσ τὰ πλοῖα κατέαται·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 196 2:1)
Τὰ δὲ περιπλευμονικὰ καὶ πλευριτικὰ ὧδε χρὴ σκέπτεσθαι‧ ἢν ὀξύσ ὁ πυρετὸσ ᾖ, καὶ τὰ ὀδυνήματα τοῦ ἑτέρου πλευροῦ ἢ ἀμφοτέρων, καὶ τοῦ πνεύματοσ δὲ ἀναφερομένου ἢν πονέῃ, καὶ βῆχεσ ἐνέωσι, καὶ πτύσματα πτύῃ πυῤῬὰ ἢ πελιὰ, ἢ καὶ λεπτὰ καὶ ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ, καὶ εἴ τι ἄλλο διαφέρον ἔχοι παρὰ τὰ μεμαθηκότα, τούτοισιν οὕτω χρὴ διάγειν‧ ἢν μὲν ἡ ὀδύνη ἄνω περαίνῃ πρὸσ κληῗδα ἢ περὶ μαζὸν ἢ περὶ βραχίονα, τάμνειν χρὴ τὴν ἐν τῷ βραχίονι φλέβα τὴν ἔσω, ἐφ’ ὁκότερον ἂν ᾖ τῶν μερέων κατὰ τόδε‧ ἀφαιρέειν δὲ κατὰ τὴν τοῦ σώματοσ ἕξιν καὶ ὡρ́ην καὶ ἡλικίην καὶ χροιὴν πλεῖον, καὶ θαρσέων, ἢν ὀξὺ τὸ ἄλγημα ᾖ, ἄγειν πρὸσ λειποψυχίην‧ ἔπειτα ὑποκλύζειν μετὰ τοῦτο.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 11.1)
Ἦν δὲ ἀνωτέρω ᾖ ἡ κονδύλωσισ, τῷ κατοπτῆρι σκέπτεσθαι, καὶ μὴ ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τοῦ κατοπτῆροσ‧ διοιγόμενοσ γὰρ ὁμαλύνει τὴν κονδύλωσιν, ξυναγόμενοσ δὲ πάλιν δείκνυσιν ὀρθῶσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 5.1)
Ὅκου φάρυγξ νοσέει, ἢ φύματα ἐν τῷ σώματι ἐκφύεται, τὰσ ἐκκρίσιασ σκέπτεσθαι‧ ἢν γὰρ χολώδεεσ ἐώσι, τὸ σῶμα ξυννοσέει‧ ἢν δὲ ὅμοιαι τοῖσιν ὑγιαίνουσι γίγνωνται, ἀσφαλὲσ τὸ σῶμα τρέφειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.15)
Σκέπτεσθαι δὲ χρὴ ὧδε ἐν τοῖσιν ὀξέσι νουσήμασι‧ πρῶτον μὲν τὸ πρόσωπον τοῦ νοσέοντοσ, εἰ ὅμοιόν ἐστι τοῖσι τῶν ὑγιαινόντων, μάλιστα δὲ, εἰ αὐτὸ ἑωυτέῳ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 2.1)
Ἢν δὲ καὶ παλαιοτέρου ἐόντοσ τοῦ νουσήματοσ, ἢ τριταίου ἢ τεταρταίου, τὸ πρόσωπον τοιοῦτον ᾖ, περὶ τουτέων ἐπανε ρέσθαι, περὶ ὧν καὶ πρότερον ἐκέλευσα, καὶ τἄλλα σημεῖα σκέπτεσθαι, τά τε ἐν τῷ ξύμπαντι προσώπῳ, τά τε ἐν τῷ σώματι, καὶ τὰ ἐν τοῖσιν ὀφθαλμοῖσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 2.7)
Τὰ δὲ διαπυήματα ὧδε δεῖ σκέπτεσθαι τὰ ἐντεῦθεν‧ ὁκόσα μὲν ἔξω τρέπεται, ἄριστά ἐστι, μικρά τε ἐόντα, καὶ ὡσ μάλιστα ἐκκλίνοντα ἔξω, καὶ ἐσ ὀξὺ ἀποκυρτούμενα‧ τὰ δὲ μεγάλα τε ἐόντα καὶ πλατέα, καὶ ἥκιστα ἐσ ὀξὺ ἀποκορυφούμενα, κάκιστα‧ ὁσα δὲ ἔσω Ῥήγνυται, ἄριστά ἐστιν, ἃ μηδὲν τῷ ἔξω χωρίῳ ἐπικοινωνέει, ἀλλ’ ἔστι προσεσταλμένα τε καὶ ἀνώδυνα‧ καὶ πᾶν τὸ ἔξω χωρίον ὁμόχροον φαίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 7.13)
Εἰ δὲ πρὸσ τῷ βάρει καὶ οἱ ὄνυχεσ καὶ οἱ δάκτυλοι πελιδνοὶ γίγνονται, προσδόκιμοσ ὁ θάνατοσ παραυτίκα‧ μελαινόμενοι δὲ παντελῶσ οἱ δάκτυλοι καὶ οἱ πόδεσ ἧσσον ὀλέθριοι τῶν πελιδνῶν εἰσιν ἀλλὰ καὶ τἄλλα σημεῖα σκέπτεσθαι χρή‧ ἢν γὰρ εὐπετέωσ φέρων φαίνηται τὸ κακὸν, καὶ ἄλλο τι τῶν περιεστικῶν πρὸσ τουτέοισι τοῖσι σημείοισιν ὑποδεικνύῃ, τὸ νούσημα ἐσ ἀπόστασιν τραπῆναι ἐλπὶσ, ὥστε τὸν μὲν ἄνθρωπον περιγενέσθαι, τὰ δὲ μελανθέντα τοῦ σώματοσ ἀποπεσεῖν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 9.4)
Τουτέων δ’ ἐν ἀρχῇσίν ἐστιχαλεπώτατον διαγιγνώσκειν τὰ μέλλοντα ἐν πλείστῳ χρόνῳ κρίνεσθαι‧ ὁμοιόταται γὰρ αἱ ἀρχαί εἰσιν αὐτέων‧ ἀλλὰ χρὴ ἀπὸ τῆσ πρώτησ ἡμέρησ ἐνθυμέεσθαι, καὶ καθ’ ἑκάστην τετράδα προστιθεμένην σκέπτεσθαι‧ καὶ οὐ λήσεται ὅπη τρέψεται τὸ νούσημα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 20.7)
Ταῦτα μὲν οὖν χρὴ ἀπόπροσθεν σκεψάμενον λέξαι, μὴ ἁπτόμενον τοῦ ἀνθρώπου‧ ἁπτόμενον δ’ ἤδη πειρᾶσθαι εἰδέναι σάφα, εἴ ἐστι ψιλὸν τὸ ὀστέον τῆσ σαρκὸσ, ἢ οὔ‧ καὶ ἢν μὲν καταφανὲσ ᾖ τοῖσιν ὀφθαλμοῖσι τὸ ὀστέον ψιλόν‧ εἰ δὲ μὴ, τῇ μήλῃ σκέπτεσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 10.2)
Φύσισ δὲ ἐν μὲν ἔργοισ, τοῦ ἔργου τῇ πρήξει, ὃ βούλεται, τεκμαρτέον‧ ἐσ δὲ ταῦτα, ἐκ τοῦ ἐλινύοντοσ, ἐκ τοῦ κοινοῦ, ἐκ τοῦ ἔθεοσ‧ ἐκ μὲν τοῦ ἐλινύοντοσ καὶ ἀφειμένου, τὰσ ἰθυωρίασ σκέπτεσθαι, οἱο͂ν τὸ τῆσ χειρόσ‧ ἐκ δὲ τοῦ κοινοῦ, ἔκτασιν, ξύγκαμψιν, οἱο͂ν τὸ ἐγγὺσ τοῦ ἐγγωνίου πήχεοσ πρὸσ βραχίονα‧ ἐκ δὲ τοῦ ἔθεοσ, ὅτι οὐκ ἄλλα σχήματα φέρειν δυνατώτερον, οἱο͂ν σκέλεᾳ ἔκτασιν‧ ἀπὸ τουτέων γὰρ Ῥήϊστα πλεῖστον χρόνον ἔχοι ἂν μὴ μεταλλάσσοντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 15.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION