Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τά τε δὴ ὅλωσ συνεχῆ ἓν λέγεται κἂν ἔχῃ κάμψιν, καὶ ἔτι μᾶλλον τὰ μὴ ἔχοντα κάμψιν, οἱο͂ν κνήμη ἢ μηρὸσ σκέλουσ, ὅτι ἐνδέχεται μὴ μίαν εἶναι τὴν κίνησιν τοῦ σκέλουσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 70:5)
λάβεσθέ μου λάβεσθε τοῦ σκέλουσ παπαῖ, προσλάβεσθ’ ὦ φίλοι.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode, antistrophe 1:12)
κοὐχὶ μὴ παύσησθε τῶν ψηφισμάτων τούτων, πρὶν ἂν τοῦ σκέλουσ ὑμᾶσ λαβών τισ ἐκτραχηλίσῃ φέρων.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, trochees5)
τίσ ἂν λάβοιτο τοῦ σκέλουσ κάτωθέ μοι;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 45)
παραπλησίω δὲ τούτῳ καὶ ὁ κηδεστὴσ Μεγακλῆσ ἀπεφήνατο πρὸσ αὐτόν, εἰπὼν ὅτι δεῖ τὸν ἐκ τυραννίδοσ ἐκπίπτοντα τοῦ σκέλουσ ἑλκόμενον ἀπιέναι καὶ μὴ κατὰ προαίρεσιν ἀπαλλάττεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 78 3:1)
τοῦ δὲ βασιλέωσ ἀναβοήσαντοσ καὶ τῶν σωματοφυλάκων προσδραμόντων καὶ τῆσ τοῦ Ἰνδοῦ χειρὸσ ἐπιλαβομένων ὁ μὲν Σωπείθησ τρεῖσ ἀντὶ τούτου δώσειν ἐπηγγείλατο, ὁ δὲ κυνηγὸσ ἐπιλαβόμενοσ τοῦ σκέλουσ ἔτεμνεν ἡσυχῇ κατ’ ὀλίγον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 89 31:2)
Φίλιστοσ δ’ ὁ μετὰ ταῦτα τὰσ ἱστορίασ συνταξάμενοσ, ἀντειπὼν τῷ Πολυξένῳ, προσήκειν ἔφησεν οὐκ ἐφ’ ἵππου θέοντοσ ἐκπηδᾶν ἐκ τῆσ τυραννίδοσ, ἀλλὰ τοῦ σκέλουσ ἑλκόμενον ἐκπίπτειν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 8 5:4)
εἰ τοῦ σκέλουσ, τὸ σκέλοσ·
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 153:3)
χώλανσισ σκέλουσ ἐστὶν ἐμπόδιον, προαιρέσεωσ δὲ οὔ.
(에픽테토스, Works, chapter 9 1:2)
τὴν δὲ γυναῖκα στήσασ τισ τῶν ἱερέων κατὰ τὰσ πύλασ, αἱ δ’ εἰσὶ τετραμμέναι πρὸσ τὸν νεών, καὶ τῆσ κεφαλῆσ τὸ ἱμάτιον ἀφελὼν ἐπιγράφει μὲν τοῦ θεοῦ τὴν προσηγορίαν διφθέρᾳ, κελεύει δὲ ὀμνύειν μηδὲν ἠδικηκέναι τὸν ἄνδρα, παραβᾶσαν δὲ τὸ σῶφρον τοῦ δεξιοῦ σκέλουσ ἔξαρθρον γενέσθαι καὶ τὴν γαστέρα πρησθεῖσαν οὕτωσ ἀποθανεῖν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 346:2)
ψευσαμένη δὲ τὸν ἄνδρα ἐπὶ τοῖσ γάμοισ καὶ τὸν θεὸν ἐπὶ τοῖσ ὁρ́κοισ μετ’ αἰσχύνησ καταστρέφει τὸν βίον τοῦ τε σκέλουσ ἐκπεσόντοσ αὐτῇ καὶ τὴν κοιλίαν ὑδέρου καταλαβόντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 349:1)
ἐὰν δ’ ἔτι δοκῶσιν ἀσελγαίνειν καὶ μὴ ’θέλωσιν ἡσυχίαν ἄγειν, πάλιν αὖ, ἔφη, τεμῶ δίχα, ὥστ’ ἐφ’ ἑνὸσ πορεύσονται σκέλουσ ἀσκωλιάζοντεσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 154:3)
εἰ γάρ εἰσιν αἱ κράσεισ δι’ ὅλων, τί κωλύει, τοῦ σκέλουσ ἀποκοπέντοσ καὶ κατασαπέντοσ καὶ ῥιφέντοσ εἰσ τὴν θάλατταν καὶ διαχυθέντοσ, οὐ τὸν Ἀντιγόνου μόνον στόλον διεκπλεῖν, ὡσ ἔλεγεν Ἀρκεσίλαοσ, ἀλλὰ τὰσ Ξέρξου χιλίασ καὶ διακοσίασ καὶ τὰσ Ἑλληνικὰσ ὁμοῦ τριακοσίασ τριήρεισ ἐν τῷ σκέλει ναυμαχούσασ;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 37 14:1)
ὅταν δὲ κατάρωσιν ἐπὶ γῆν, αἱ προφυλακὴν ἔχουσαι νυκτὸσ ἐπὶ θατέρου σκέλουσ ὀχοῦνται τὸ σῶμα, τῷ δ’ ἑτέρῳ ποδὶ λίθον περιλαβοῦσαι κρατοῦσι·
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 10 21:1)
ἔτι δὲ μᾶλλον ἐφυβρίζων ὁ Τίμαιοσ ἐκ τοῦ σκέλουσ φησὶ τοῦ χωλοῦ τὰ παιδάρια τὸν νεκρὸν ἐφαψάμενα τοῦ Φιλίστου σύρειν διὰ τῆσ πόλεωσ·
(플루타르코스, Dion, chapter 35 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION