Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἱπποκόωντοσ μὲν οὖν ἐγένοντο παῖδεσ Δορυκλεὺσ Σκαῖοσ Ἐναροφόροσ Εὐτείχησ Βουκόλοσ Λύκαιθοσ Τέβροσ Ἱππόθοοσ Εὔρυτοσ Ἱπποκορυστὴσ Ἀλκίνουσ Ἄλκων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 10 6:1)
Ὅτι Περσεὺσ ἀναθαρρῶν ἤδη κατ’ ὀλίγον μετὰ τὴν φυγήν, Νικίαν καὶ Ἀνδρόνικον, οὓσ ἐπὶ τὸν καταποντισμὸν τῶν χρημάτων καὶ τὸν ἐμπρησμὸν τῶν νεῶν ἐπεπόμφει, περιποιήσασ αὑτῷ καὶ τὰσ ναῦσ καὶ τὰ χρήματα, συνίστορασ ἡγούμενοσ αἰσχροῦ φόβου καὶ ἑτέροισ ἐξαγγελεῖν, ἀπέκτεινεν ἀθεμίστωσ, καὶ ἀπὸ τοῦδε εὐθὺσ ἐκ μεταβολῆσ ὠμὸσ καὶ εὐχερὴσ ἐσ ἅπαντασ ἐγένετο, καὶ οὐδὲν ὑγιὲσ οὐδ’ εὔβουλόν οἱ ἔτι ἦν, ἀλλ’ ὁ πιθανώτατοσ ἐσ εὐβουλίαν καὶ λογίσασθαι δεξιὸσ καὶ εὐτολμότατοσ ἐσ μάχασ, ὅσα γε μὴ σφάλλοιτο δι’ ἀπειρίαν, ἀθρόωσ τότε καὶ παραλόγωσ ἐσ δειλίαν καὶ ἀλογιστίαν ἐτράπετο, καὶ ταχὺσ καὶ εὐμετάθετοσ ἄφνω καὶ σκαιὸσ ἐσ πάντα ἐγένετο, ἀρχομένησ αὐτὸν ἐπιλείπειν τῆσ τύχησ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17:26)
οὐδεὶσ γὰρ οὕτω σκαιόσ ἐστιν οὐδὲ τἀναντία τοῖσ φανεροῖσ φρονῶν ὅστισ οὐ συμφήσει ὡσ εἰσ τὰσ ναῦσ ἧκε τότε τοῖσ Ἕλλησι τὰ πράγματα, οὐδ’ ὡσ τοῦτο ἄριστον ἦν τῆσ γνώμησ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 42:2)
τίσ γὰρ Ἑλλήνων ἢ τίσ βαρβάρων οὕτω σκαιὸσ ἢ ἀνήκοοσ, ἢ τίσ οὕτω σφόδρα ἔξω τῆσ γῆσ ἢ θεῶν, ἢ συλλήβδην εἰπεῖν καλῶν ἀναίσθητοσ, πλὴν τῶν κάκιστ’ ἀπολουμένων, οἳ ταῦτ’ ἔδρασαν, ὅστισ οὐ κοινόν τι τῆσ γῆσ τέμενοσ τὴν Ἐλευσῖνα ἡγεῖτο, καὶ πάντων ὅσα θεῖα ἀνθρώποισ, ταυτὸν φρικωδέστατόν τε καὶ φαιδρότατον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 1:5)
ἀγρεῖοσ εἶ καὶ σκαιόσ.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene28)
οὐ σκαιὸσ ἦν ἄνθρωποσ, ἀλλ’ ἠπίστατο γραὸσ καπρώσησ τἀφόδια κατεσθίειν.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:17)
πολλάκισ δὴ ’δοξ’ ἐμαυτῷ δεξειὸσ πεφυκέναι καὶ σκαιὸσ οὐδεπώποτε·
(아리스토파네스, Wasps, Choral, strophe1)
ὡσ σκαιὸσ εἶ κἄγροικοσ αἰσχροεπῶν ἐά, ἐπ’ ἀριστέρ’ ἐν τῷ στόματι τὴν γλῶσσαν φορεῖσ, κατὰ τὴν Ἐφίππου Φιλύραν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 27 2:4)
ὅστισ δ’ Ἔρωτα μὴ μέγαν κρίνει θεόν, ἢ σκαιόσ ἐστιν ἢ καλῶν ἄπειροσ ὢν οὐκ οἶδε τὸν μέγιστον ἀνθρώποισ θεόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 74 2:1)
ἀλλὰ πρὸσ θεῶν οὕτω σκαιὸσ εἶ καὶ ἀναίσθητοσ, Αἰσχίνη, ὥστ’ οὐ δύνασαι λογίσασθαι ὅτι τῷ μὲν στεφανουμένῳ τὸν αὐτὸν ἔχει ζῆλον ὁ στέφανοσ, ὅπου ἂν ἀναρρηθῇ, τοῦ δὲ τῶν στεφανούντων εἵνεκα συμφέροντοσ ἐν τῷ θεάτρῳ γίγνεται τὸ κήρυγμα;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 176:2)
οὕτω σκαιὸσ εἶ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 352:5)
τίσ γάρ ἐστιν Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων οὕτω σκαιὸσ ἢ ἀνήκοοσ ἢ σφόδρα μισῶν τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν, ὅστισ, εἴ τισ ἔροιτο, εἰπέ μοι, τῆσ νῦν οὔσησ Ἑλλάδοσ ταυτησὶ καὶ οἰκουμένησ ἔσθ’ ὅ τι ταύτην ἂν τὴν προσηγορίαν εἶχεν ἢ ᾠκεῖθ’ ὑπὸ τῶν νῦν ἐχόντων Ἑλλήνων, εἰ μὴ τὰσ ἀρετὰσ ὑπὲρ αὐτῶν ἐκείνασ οἱ Μαραθῶνι κἀν Σαλαμῖνι παρέσχοντο, οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 401:2)
οὕτω δ’ οὐ μόνον εἰσ χρήματ’ ἀναιδήσ, ἀλλὰ καὶ σκαιόσ ἐστιν, ὥστ’ οὐκ οἶδεν ἐκεῖνο, ὅτι στέφανοι μέν εἰσ’ ἀρετῆσ σημεῖον, φιάλαι δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα πλούτου, καὶ στέφανοσ μὲν ἅπασ, κἂν μικρὸσ ᾖ, τὴν ἴσην φιλοτιμίαν ἔχει τῷ μεγάλῳ, ἐκπώματα δ’ ἢ θυμιατήρια, ἂν μὲν ὑπερβάλλῃ τῷ πλήθει, πλούτου τινὰ δόξαν προσετρίψατο τοῖσ κεκτημένοισ, ἐὰν δ’ ἐπὶ μικροῖσ τισ σεμνύνηται, τοσοῦτ’ ἀπέχει τοῦ τιμῆσ τινοσ διὰ ταῦτα τυχεῖν ὥστ’ ἀπειρόκαλοσ πρὸσ ἔδοξεν εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 92:1)
οὕτω δ’ οὐ μόνον εἰσ χρήματ’ ἀναιδήσ, ἀλλὰ καὶ σκαιόσ ἐστιν, ὥστ’ οὐκ οἶδεν ἐκεῖνο, ὅτι στέφανοι μέν εἰσ’ ἀρετῆσ σημεῖον, φιάλαι δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα πλούτου, καὶ στέφανοσ μὲν ἅπασ, κἂν μικρὸσ ᾖ, τὴν ἴσην φιλοτιμίαν ἔχει τῷ μεγάλῳ, ἐκπώματα δ’ ἢ θυμιατήρια ἢ τὰ τοιαῦτα κτήματα, ἐὰν μὲν ὑπερβάλλῃ τῷ πλήθει, πλούτου τινὰ δόξαν προσετρίψατο τοῖσ κεκτημένοισ, ἐὰν δ’ ἐπὶ μικροῖσ σεμνύνηταί τισ, τοσοῦτ’ ἀπέχει τοῦ τιμῆσ τινοσ διὰ ταῦτα τυχεῖν ὥστ’ ἀπειρόκαλοσ πρὸσ ἔδοξεν εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 254:1)
οὕτω σκαιόσ ἐστι καὶ βάρβαροσ τὸν τρόπον ὥστε, ὅταν ὑμᾶσ ἴδῃ πρόσ τινασ ὀργισθέντασ τι καὶ μᾶλλον τοῦ δέοντοσ παροξυνθέντασ, τηνικαῦτα παρὰ τὴν ὀργὴν ὑμῶν τὰ βουλήματα λαβὼν τοῖσ καιροῖσ ἐναντιοῦται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 19:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION