Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ ἦν σιωπή, μεταστῆναι ἡμᾶσ ὁ κῆρυξ ἐκέλευσεν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 353)
ἐπειδὴ δέ ποτ’ ἐπαύσατο καὶ σιωπὴ ἐγένετο, ἠναγκαζόμην ἐγὼ λέγειν μετὰ τοιαύτην ἀπαιδευσίαν καὶ κολακείασ αἰσχρᾶσ ὑπερβολήν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1131)
Ὡσ δὲ σφίσιν ἕτοιμα πάντα ἦν, ἐπὶ πολὺ καὶ ὣσ ἀνέμενον ἐν βαθείᾳ σιωπῇ, μέλλοντεσ ἔτι καὶ ὀκνοῦντεσ καὶ ἐσ ἀλλήλουσ ἀποβλέποντεσ, ὁπότεροσ ἄρξει τῆσ μάχησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 6:1)
θάμβοσ τε ἦν τοῖσ νεήλυσιν ἐπελθοῦσι, τοιάδε ἔργα σὺν εὐταξίᾳ καὶ σιωπῇ γιγνόμενα ἐφορῶσι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 5:8)
καὶ οὐδενὸσ παραγγέλλοντοσ ἔτι πλείων ἐγίγνετο φόβοσ, καὶ σιωπὴ σκυθρωπὸσ ἐπεῖχε τὴν ἐκκλησίαν, ἐσ οὗ Κορνήλιοσ Σκιπίων ὁ Ποπλίου Κορνηλίου τοῦ ἀναιρεθέντοσ ἐν Ἴβηρσιν υἱόσ, νέοσ μὲν ὢν κομιδῇ ̔τεσσάρων γὰρ καὶ εἴκοσιν ἐτῶν ἦν̓, σώφρων δὲ καὶ γενναῖοσ εἶναι νομιζόμενοσ, ἐσ τὸ μέσον ἐλθὼν ἐσεμνολόγησεν ἀμφί τε τοῦ πατρὸσ καὶ ἀμφὶ τοῦ θείου, καὶ τὸ πάθοσ αὐτῶν ὀδυράμενοσ ἐπεῖπεν οἰκεῖοσ εἶναι τιμωρὸσ ἐκ πάντων πατρὶ καὶ θείῳ καὶ πατρίδι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 1:2)
ἐπεὶ δέ ποτε αὐτοῖσ ὁ οἶστροσ ἔληξε, σιωπὴ πολλὴ καὶ κατήφεια ἦν οἱᾶ νεκρῶν κειμένων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 2:8)
ὡσ δὲ καὶ ὀδυρμῶν ἔληξαν, αὖθισ ἦν σιωπή.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 3:2)
καὶ ὁ βασιλεὺσ ἀποταφρεύοντι μὲν οὐκ ἐπετίθετο, εἴθ’ ὑπὸ δέουσ εἴθ’ ὑπ’ ἀνοίασ, ἣ νᾶσιν ἐγγίγνεται πλησιαζόντων τῶν κακῶν, κάμνων δ’ αὖθισ ἐξ ἀπορίασ τὰ ὑποζύγια ὅσα εἶχε κατέκοπτε, τοὺσ ἵππουσ μόνουσ περιποιούμενοσ, ἔστε μόλισ ἐσ πεντήκοντα διαρκέσασ ἡμέρασ νυκτὸσ ἀπεδίδρασκε σὺν σιωπῇ βαθείᾳ δι’ ὁδῶν δυσχερῶν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 3:3)
Μιθριδάτου δὲ καὶ ἡ πολιορκία, καὶ ἡ νὺξ ὅτε ἔφευγεν, εἴκαστο, καὶ ἡ σιωπή.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 4:5)
ταῦτα ἀκούσασ ὁ ἱερεὺσ ἔδεισέ τε καὶ παραχρῆμα ἀπῄει σιωπῇ, ὡσ δὲ ἀπέσχε τοῦ στρατοπέδου, πάσασ ἤδη φωνὰσ ἠφίει τὸν Ἀπόλλωνα καλῶν Σμίνθιον, Τενέδιον, Χρύσιον, Καλλίτοξον, πάντα ὀνομάζων, εἴ ποτέ σοι, δέσποτα, ἢ θυσίαν ἔθυσα ἢ νεὼν ἤρεψα εἰσ χάριν, τοῦτό μοι νῦν ἀντ’ ἐκείνων γένοιτο, ἐξομόρξασθαι τοὺσ Ἀχαιοὺσ τὰ δάκρυα ταῦτα τοῖσ ἑαυτῶν σώμασι, σὺ δὲ αὐτοῖσ ἔλθοισ τοξότησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:10)
οὔτε γὰρ εἰπὼν ἄν τισ ἐντρέψειεν οὕτωσ ὡσ οὗτοσ ὃ βούλεται τῇ σιωπῇ προδείξασ οὔτ’ ἂν ὁ Νέστωρ ἔτι δόξειεν ἂν, γέρων γε ὢν ἐκεῖνοσ, ἐοικότα φθέγγεσθαι μέλιτι παρὰ τοῦτον ἐξετασθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:9)
οὐ μὴν ἀρκέσει σιωπῇ θρηνεῖν, οὐδ’ ὅσον βοῶντασ τοὔνομα, ἀλλά τι καὶ κόσμου τῷ θρήνῳ προσέσται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 1:9)
ἀκροώμενοσ τοίνυν οὕτωσ σφόδρα τῶν λόγων ἦν ὥστ’ οὐκ ἐσχόλαζεν ἐπαινεῖν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ διψῶντεσ σιωπῇ πίνουσιν, οὕτωσ ἐκείνῳ ἤρκει δέχεσθαι τὰ λεγόμενα, τῷ σχήματι καὶ τῷ νεύματι καὶ τῇ φαιδρότητι τὴν χαρὰν ἐμφανίζοντι, ἣν ἐπὶ τοῖσ λόγοισ εἶχεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 3:4)
ἤπειροσ δὲ καὶ νῆσοσ οὐδὲν ἐπιδιακέκριται, ἀλλ’ ὥσπερ μία χώρα συνεχὴσ καὶ ἓν φῦλον ἅπαντα ὑπακούει σιωπῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 10:5)
ὅταν γὰρ ἄρχῃ μὲν εἷσ τοσούτων, οἱ δὲ ἐπ’ αὐτῷ διάκονοί τε καὶ πρέσβεισ αὐτοῦ μὲν πολὺ χείρουσ, ὧν δὲ ἐπιμέλονται πολὺ βελτίουσ, πάντα δ’ ἄνευ θορύβου καὶ ταραχῆσ σιωπῇ περαίνωσι, φθόνοσ δ’ ἐκποδὼν ᾖ, δίκησ δὲ καὶ αἰδοῦσ πάντα πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸσ δὲ ἀρετῆσ μηδένα ἐκφεύγῃ, πῶσ οὐχὶ νικᾷ τόδε τὸ ἔποσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION