Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπαινῶ δ’ εἰσ ὑπερβολὴν ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι σιγῇ καὶ δικαίωσ ἡμῶν ἀκούετε·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 242)
ἀνὰ δ’ ἕζετο σιγῇ παπταίνων·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 20:13)
σιγὴ δ’ οὔποτε τήνγε κατὰ βλοσυρὴν ἔχει ἄκρην, ἀλλ’ ἄμυδισ πόντοιό θ’ ὑπὸ στένει ἠχήεντοσ, φύλλων τε πνοιῇσι τινασσομένων μυχίῃσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 12:10)
ἀλλ’ ἴθι, κεῦθε δ’ ἐμὴν σιγῇ χάριν, ὄφρα τοκῆασ λήσομαι ἐντύνουσα ὑπόσχεσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 13:6)
σιγὴ δὲ μελαινομένην ἔχεν ὄρφνην.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 13:15)
Ἤδη δ’ ἀμφίπολοι μὲν ὀπιπεύουσαι ἄπωθεν σιγῇ ἀνιάζεσκον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:13)
καὶ γάρ τινεσ αὐτοὺσ ἐκ πολλοῦ συνδραμόντεσ ἐκάλουν ὡσ δὲ ὤφθησαν ἐκ μετεώρου καὶ σιγὴ κεκραγότων μόλισ ἐγίγνετο, εἷσ μέν τισ ἐβόησεν, εἴτε κατὰ γνώμην ἰδίαν εἴτε παρεσκευασμένοσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 5:2)
καὶ ἦν σιγὴ βαθυτάτη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 12:2)
τῶν δὲ πρέσβεων οἱ μὲν ἐκ τῆσ ὁδοῦ διεδίδρασκον, οἱ δὲ πλέονεσ ἐπορεύοντο σιγῇ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 1:15)
ὡσ δὲ ἐπῆγον οἱ πρέσβεισ ὅσα ἀντέλεξαν δικαιολογούμενοι καὶ δεόμενοι καὶ ἐσ Ῥώμην πρεσβεῦσαι παραιτούμενοι, αὖθισ ἦν τῆσ βουλῆσ σιγὴ βαθεῖα, τὸ τέλοσ μαθεῖν περιμενούσησ, καὶ ὁ δῆμοσ αὐτῇ συνεσιώπα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 13 2:11)
καὶ μὴν εἰ μὲν ἐκίνει ταῦτα αὐτοὺσ ἃ νῦν διεξῆλθον, εἶτα κατεῖχον σιγῇ τοὺσ λογισμοὺσ, ἐσχάτησ βάσανον καρτερίασ παρεῖχον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 47:2)
ταῦτ’ οὖν ἐνθυμούμενοσ ἐγνώκειν παρέχειν ὡσ ἀληθῶσ ὥσπερ ἰατρῷ τῷ θεῷ σιγῇ ποιεῖν ὅ τι βούλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 2:10)
τί τῶν πάντων ἐθεάσασθε σιγῇ καὶ οὐ μετὰ τῆσ πρεπούσησ ὑμῖν εὐφημίασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 1:11)
οἷσ μὲν γὰρ ἤρκει σιγῇ πλεονεκτεῖν, οὐκ ἔμελλον δή που δεήσεσθαι λόγου, οὔθ’ ὥστε εἰπόντεσ αὐτοὶ νικῆσαι, ἑτέρωθι γὰρ ἦσαν ἰσχυροὶ, οὔθ’ ὥστε ἑτέρων ἀκούειν, αὐτὸ γὰρ τοῦτ’ ἦν αὐτοῖσ τὸ βούλημα ἀκούειν μηδενόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 48:9)
καίτοι εἴ γε τοὺσ ἐχθροὺσ καὶ οὓσ καθ’ ὑπερβολὴν μισεῖ τισ ἐατέον ἦν ἀδικοῦντασ, καὶ ἡ ῥητορικὴ φαῦλον καὶ ἄχρηστον ἡ δίκην ποιοῦσα παρ’ αὐτῶν εἶναι λαμβάνειν καὶ μὴ ἐῶσα προχωρεῖν ὡσ ἐπὶ πλεῖστον, χρῆν δήπουθεν αὐτὸν μάλιστα μὲν διακωλύειν τὸν Δίωνα, ἑταῖρόν γε αὐτοῦ καὶ μαθητὴν ὄντα, καὶ ὑπομιμνήσκειν ὧν ποτ’ ἤκουσεν, εἴπερ ἤκουσεν, εἰ δὲ μὴ, τότε ἐπὶ τῶν ἔργων διδάσκειν ὅτι χρὴ φέρειν σιγῇ καὶ σκοπεῖν ὅπωσ μὴ μόνον αὐτὸσ στερήσεται τῆσ πατρίδοσ καὶ τῶν αὑτοῦ ὑπὸ Διονυσίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα πείσονται διὰ τέλουσ καὶ μὴ διαλείψει πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικῶν Διονύσιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION