헬라어 문장 내 검색 Language

ἦ καὶ τὸν Περσᾶν αὐτοῦ τὸν σὸν πιστὸν πάντ’ ὀφθαλμὸν μυρία μυρία πεμπαστὰν Βατανώχου παῖδ’ Ἄλπιστον τοῦ Σησάμα τοῦ Μεγαβάτα, Πάρθον τε μέγαν τ’ Οἰβάρην ἔλιπεσ ἔλιπεσ;
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 32)
νεμόμεσθα δ’ ἐν κήποισ τὰ λευκὰ σήσαμα καὶ μύρτα καὶ μήκωνα καὶ σισύμβρια.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 4:31)
οἱ δὲ ξύμμαχοι ὡσ ᾔσθηνται τὸν μὲν σύρφακα τὸν ἄλλον ἐκ κηθαρίον λαγαριζόμενον καὶ τραγαλιζοντα τὸ μηδέν, σὲ μὲν ἡγοῦνται Κόννου ψῆφον, τούτοισι δὲ δωροφοροῦσιν ὑρ́χασ οἶνον δάπιδασ τυρὸν μέλι σήσαμα προσκεφάλαια φιάλασ χλανίδασ στεφάνουσ ὁρ́μουσ ἐκπώματα πλουθυγιείαν·
(아리스토파네스, Wasps, Agon, antepirrheme16)
τραγήματα Κράτησ φησὶ Φιλιππίδην λέγειν ἐν Φιλαργύρῳ οὕτωσ ι πλακοῦντεσ, ἐπιδορπίσματ’, ᾠά, σήσαμα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 46 2:3)
κάρδαμα, σήσαμα, κήρυκεσ, ἅλεσ, πίνναι, λεπάδεσ, μύεσ, ὄστρεια, κτένεσ, ὄρκυνεσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 7 4:1)
πρῶτον μὲν λάβ’ ἐλθὼν σήσαμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 69 1:6)
φύεται δὲ παρὰ ταῖσ ὄχθαισ ὅ τε λωτὸσ ἰσχυρὸσ καὶ σχεδὸν ἁπάντων σιτίωνἥδιστοσ, οὐχ ὥσπερ ὁ παρ’ ἡμῖν τετράποσι τροφή, καὶ πολλὰ σήσαμα καὶ σέλινα, ὡσ ἂν εἰκάσειέ τισ ἐκ τῆσ ὁμοιότητοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 25:1)
Τοῖσι δὲ ἐμπύοισι σκίλλησ καταταμὼν κυκλίσκουσ ἕ ψεε ἐν ὕδατι, καὶ ἀποζέσασ εὖ μάλα ἀπόχεον, καὶ ἐπιχέασ ἄλλο ἕψεε, ἑώσ ἂν ἁπτομένῳ δίεφθον καὶ μαλθακὸν φανῇ‧ εἶτα τρίψασ λεῖον, ξύμμισγε κύμινον πεφρυγμένον, καὶ λευκὰ σήσαμα, καὶ ἀμυγδάλασ νέασ τρίψασ ἐν μέλιτι, ἐκλεικτὸν δίδου, καὶ ἐπὶ τούτῳ οἶνον γλυκύν‧ Ῥοφήματα δὲ, μήκωνοσ τῆσ λευκῆσ ὑποτρίψασ ὁκόσον λεκίσκιον, ὕδατι διεὶσ σητανίου πλύματι ἀλεύρου, ἑψήσασ, μέλι ἐπιχέασ, χλιερὸν ἐπιῤῬοφέων, οὕτω διαγέτω τὴν ἡμέρην‧ εἶτα ἐσ τὰ ἀποβαίνοντα λογιζόμενοσ τὸ δεῖπνον δίδου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 30.1)
κόκκωνασ ἄλλοσ, ἅτεροσ δὲ σήσαμα ἐκ τῶν τοῦ Σόλωνοσ Ἐλεγείωνπαραινετική·
(작자 미상, 비가, Σόλονος, *́γ Ιάμβων32)
οὐκέτι σοι κοπτῆσ φίλιαι πλάκεσ οὐδὲ μελιχρὰ σήσαμα, καὶ καρύων παίγνιοσ εὐστοχίη·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 212 1:1)
φέρει γὰρ ἡ γῆ καὶ κριθὰσ καὶ πυροὺσ καὶ ὄσπρια πάντα καὶ μελίνασ καὶ σήσαμα καὶ σῦκα ἀρκοῦντα καὶ ἀμπέλουσ πολλὰσ καὶ ἡδυοίνουσ καὶ τἆλλα πάντα πλὴν ἐλαῶν.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεως, chapter 4 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION