Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπην δὲ ἑρ́πῃ καὶ ἐσθίῃ τὰ ἕλκεα, καὶ ἴσχηται μηδαμᾶ ἐπὶ μηδενὶ, ἄνωθεν μὲν πρὸσ τοῖσι χολώδεσι τοῖσι κατακορέσι , κροκώδεα, καὶ ἔπαφρα, τρυγίζοντα , καὶ μέλανα, ἰσατώδεα, πρασοειδέα , παχύτερατῶν πρόσθεν, κακώδεα, ὅκωσ ἡ σηπεδὼν, διαχωρέει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.211)
ὁ μὲν γὰρ λευκὸσ κακίων, ἢν μέζων που ἡ σηπεδὼν ἐῄ· ἄλλοτε δὲ ὁ ἐρυθρὸσ, ἢν ἀγριαίνῃ ἡ διάβρωσισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.269)
σηπεδὼν δὲ ἀπὸ τοῦ ἕλκεοσ Ῥέει οὔτε αὐτέῃσι φορητὴ, ἀγριαίνει ψαύσεσί τε καὶ φαρμάκοισι , καὶ χαλεπαίνει πωσ καὶ ἰητρίῃ· φλέβεσ δὲ ἐν ὑστέρῃ ἐσ ὄγκον αἴρονται ξὺν περιτάσεσι τῶν πέλασ· ἔστι δὲ πεπνυμένοισι οὐκ ἄσημον τῇ ἁφῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.283)
διὸ καὶ τοῦ τρωθέντοσ εὐθὺσ ἐνάρκα τὸ σῶμα καὶ μετ’ ὀλίγον ὀξεῖαι συνηκολούθουν ὀδύναι καὶ σπασμὸσ καὶ τρόμοσ τὸν ὅλον ὄγκον κατεῖχεν, ὅ τε χρὼσ ψυχρὸσ καὶ πελιδνὸσ ἐγίνετο καὶ διὰ τῶν ἐμέτων ἐξέπιπτεν χολή, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀπὸ τοῦ τραύματοσ μέλασ ἀφρὸσ ἀπέρρει καὶ σηπεδὼν ἐγεννᾶτο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 103 6:2)
πυρετὸσ μὲν γὰρ ἦν οὐ λάβροσ, κνησμὸσ δὲ ἀφόρητοσ τῆσ ἐπιφανείασ ὅλησ καὶ κόλου συνεχεῖσ ἀλγηδόνεσ περί τε τοὺσ πόδασ ὥσπερ ὑδρωπιῶντοσ οἰδήματα τοῦ τε ἤτρου φλεγμονὴ καὶ δὴ αἰδοίου σηπεδὼν σκώληκασ γεννῶσα, πρὸσ τούτοισ ὀρθόπνοια καὶ δύσπνοια καὶ σπασμοὶ πάντων τῶν μελῶν, ὥστε τοὺσ ἐπιθειάζοντασ ποινὴν εἶναι τῶν σοφιστῶν τὰ νοσήματα λέγειν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 920:2)
ἦν δὲ καὶ τὸ Ῥεῦμα τὸ συνιστάμενον οὐ πύῳ ἴκελον, ἀλλὰ σηπεδών τισ ἄλλη καὶ Ῥεῦμα πολὺ καὶ ποικίλον.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι166)
Καὶ ἀπὸ τῶν πεπαλαιωμένων ἑλκέων ξυμφέρει αἷμα ποιέειν ἀποῤῬέειν πυκνὰ, ὅκωσ ἂν δοκέῃ καιρὸσ εἶναι, καὶ ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἑλκέων καὶ τῶν περιεχόντων τὸ ἕλκοσ, ἄλλωσ τε καὶ ἢν ἐν κνήμῃ ἐῄ τὸ ἕλκοσ ἢ ἐν δακτύλῳ ποδὸσ ἢ χειρὸσ, μᾶλλον ἤ κου ἄλλοθι τοῦ σώματοσ‧ γίνεται γὰρ, ἀποῤῬέοντοσ τοῦ αἵματοσ, ξηρότερα καὶ μείονα ἰσχναινόμενα‧ κωλύει γὰρ μάλιστα μὲν τὰ τοιαῦτα ἕλκεα ὑγιαίνεσθαι, ἔπειτα δὲ καὶ τἄλλα ξύμπαντα αἵματοσ σηπεδὼν, καὶ ὅ τι ἐξ αἵματοσ μεταστάσιοσ γεγένηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 2.2)
Ὡσ δὲ τὰ πολλὰ ἐπὶ παντὶ ἕλκει, ὅ τι ἂν κοιλίην ἔχῃ πρὸσ τὸ ἰθὺ, καταφανὲσ ἰδεῖν, οἰδήματοσ μὴ προσεόντοσ‧ [ὅ τι δ’ ἂν κοιλίην ἔχῃ μὴ πρὸσ τὸ ἰθὺ ἢ οἰδήματοσ προσεόντοσ,] ἢν μὲν ἐῄ ἐν αὐτῷ σηπεδὼν, ἢ ἡ σὰρξ ὑπέῃ μυδῶσα καὶ σαπρὴ, ἔσται τοῦτο τὸ ἕλκοσ καὶ τὰ περιέχοντα τὸ ἕλκοσ ἰδεῖν μέλανα ὑποπέλια‧ καὶ τῶν ἐσθιομένων ἑλκέων, ὅπη ἂν φαγέδαινα ἐνέῃ, ἰσχυρότατά τε νέμηται καὶ ἐσθίῃ, ταύτῃ τοῦ ἕλκεοσ τὸ περιέχον χροιὴν ἕξει μέλαιναν ὑποπέλιον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 10.6)
Ἐπὶ ἐρυσιπέλατι σηπεδὼν ἢ ἐκπύησισ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.21)

SEARCH

MENU NAVIGATION