Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ αὐτοῖσ οἱ Κερκυραῖοι σφετέρουσ ἐγκατέμιξαν οἰκήτορασ, ὄθεν Ἑλληνικὸν εἶναι δοκεῖ τὸ ἐπίνειον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 6 2:11)
οὔτε γὰρ γράφοντεσ οὔτε λέγοντεσ περὶ τῶν τοιούτων φαίνονται καίτοι κάλλιον ἦν ἴσωσ ἢ λόγουσ δικανικούσ τε καὶ δημηγορικούσ, οὐδ’ αὖ πολιτικοὺσ πεποιηκότεσ τοὺσ σφετέρουσ υἱεῖσ ἤ τινασ ἄλλουσ τῶν φίλων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 155:1)
τυχὸν δὲ καὶ Ἀθηναῖοι χαλεπανοῦσιν, ἀτιμάζεσθαι νομίζοντεσ τοὺσ σφετέρουσ ποιητὰσ τραγικοὺσ καὶ κωμικούσ, ὅταν τοὺσ ὑπηρέτασ αὐτῶν ἀφαιρώμεθα, μηδὲν ἀγαθὸν φάσκοντεσ ἐπιτηδεύειν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 145:1)
σφετέρουσ καὶ καθ’ ἓν ἅπαντεσ γενόμενοι τὰ ὀχυρώτατα καταλαμβάνονται τῆσ Ἴδησ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 47 2:1)
τοὺσ γὰρ δὴ σφετέρουσ δύο τοῖσ τρισὶν Ἀλβανοῖσ εὐκατεργάστουσ ὑπελάμβανον γενήσεσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 19 7:2)
καμνούσησ γὰρ ἤδη τῆσ Ῥωμαϊκῆσ φάλαγγοσ καὶ κατὰ τὸ ἀριστερὸν κέρασ παραρρηγνυμένησ μαθὼν τὸ γινόμενον ἐλάττωμα περὶ τοὺσ σφετέρουσ ἑ̓́τυχε δὲ τότε μαχόμενοσ ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατοσ’ τὰσ κρατίστασ τῶν ἱππέων ἴλασ ἐπιστρέψασ καὶ τῶν πεζῶν τοὺσ ἀκμαιοτάτουσ ἀναλαβὼν ἦγε κατὰ νώτου τῆσ ἑαυτοῦ στρατιᾶσ καὶ παραλλάξασ τὸ ἀριστερὸν κέρασ ἤλαυνεν ἔτι προσωτέρω τῆσ φάλαγγοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 53 2:1)
ταύτασ λαβόντεσ οἱ πρέσβεισ τὰσ ἀποκρίσεισ ᾤχοντο καὶ μετ’ ὀλίγασ ἡμέρασ παρῆσαν οὐ λόγουσ αὐτῷ μόνον φέροντεσ ψιλούσ, ἀλλὰ καὶ τὰ σύμβολα τῆσ ἡγεμονίασ, οἷσ ἐκόσμουν αὐτοὶ τοὺσ σφετέρουσ βασιλεῖσ, κομίζοντεσ στεφανόν τε χρύσεον καὶ θρόνον ἐλεφάντινον καὶ σκῆπτρον ἀετὸν ἔχον ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ χιτῶνά τε πορφυροῦν χρυσόσημον καὶ περιβόλαιον πορφυροῦν ποικίλον, οἱᾶ Λυδῶν τε καὶ Περσῶν ἐφόρουν οἱ βασιλεῖσ, πλὴν οὐ τετράγωνόν γε τῷ σχήματι, καθάπερ ἐκεῖνα ἦν, ἀλλ’ ἡμικύκλιον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 61 1:1)
ὡσ δ’ ἐν ἀσφαλεῖ τοὺσ σφετέρουσ ἔδοξαν γεγονέναι, δύο μὲν ἐξ αὐτῶν Ἑρμίνιόσ τε καὶ Λάρκιοσ διεφθαρμένων αὐτοῖσ ἤδη τῶν σκεπαστηρίων διὰ τὰσ συνεχεῖσ πληγὰσ ἀνεχώρουν ἐπὶ πόδα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 24 1:1)
καὶ παρασκευασάμενοσ τάφρου τε χώσει καὶ χάρακοσ ἐπιβάσει ἃ πρόσφορα εἶναι ἔμελλεν, ἐπειδὴ πάντα ἐγένετο τὰ πρὸσ τὸν ἀγῶνα εὐτρεπῆ, μετὰ τὸν πρῶτον ὕπνον ἀναστήσασ τὸ κράτιστον τοῦ στρατοῦ μέροσ ἄξειν ἐπὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων ἔμελλεν ἔρυμα, τοῖσ τ’ ἐν Φιδήνῃ κατεστρατοπεδευκόσι παρήγγειλεν, ἐπειδὰν ἐξεληλυθότασ αἴσθωνται τοὺσ σφετέρουσ ἐξιέναι καὶ αὐτοὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ κούφῃ ἐσταλμένουσ ὁπλίσει·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 41 4:1)
ὡσ δ’ εἰσ χεῖρασ ἥξειν ἔμελλον, οἵ τε τῶν Λατίνων στρατηγοὶ συγκαλέσαντεσ τοὺσ σφετέρουσ πολλὰ εἰσ τὸ ἀνδρεῖον ἐπαγωγὰ καὶ δεήσεισ τῶν στρατιωτῶν μακρὰσ διεξῆλθον, ὅ τε Ῥωμαῖοσ ὀρρωδοῦντασ ὁρῶν τοὺσ σφετέρουσ, ὅτι πλήθει συνοίσονται μακρῷ προὔχοντι τοῦ σφετέρου, ἐξελέσθαι τὸ δέοσ αὐτῶν ἐκ τῆσ διανοίασ βουλόμενοσ συνεκάλεσεν εἰσ ἐκκλησίαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 6 2:1)
αὐτῶν ἀποκτείνουσι κοιμωμένουσ καὶ τοὺσ σφετέρουσ ἅπαντασ ἤδη τοῦ τείχουσ πλησίον ὄντασ ἀναπεπταμέναισ ταῖσ πύλαισ ὑποδέχονται, καὶ τοῦτο πράξαντεσ ἔλαθον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 11 3:1)
τῇ δ’ ἑξῆσ ἡμέρᾳ μαθόντεσ τὴν κατασχοῦσαν τοὺσ σφετέρουσ τύχην οἱ κατέχοντεσ τὸ φρούριον, καὶ ὅτι τὸ μὲν πλεῖον ἀπόλωλε τῆσ στρατιᾶσ μέροσ ἐν ταῖσ ἁρπαγαῖσ, τὸ δὲ κράτιστον ἐν ὄρει πολιορκεῖται κατακεκλεισμένον ἐρήμῳ, καὶ εἰ μὴ ταχεῖά τισ αὐτοῖσ ἥξει βοήθεια, σπάνει τῶν ἀναγκαίων φθάσουσιν ἐξαιρεθέντεσ, ἐξῄεσαν κατὰ σπουδὴν ὀλίγουσ πάνυ καταλιπόντεσ ἐν τῷ φρουρίῳ φύλακασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 21 1:1)
ὁ μὲν οὖν Οὐεργίνιοσ τὸ δεξιὸν κέρασ ἔχων οὐκ εἰά διώκειν τοὺσ σφετέρουσ, ἀλλ’ ἐπὶ τῷ κατορθώματι μένειν, ὁ δὲ Σερουίλιοσ ὁ τεταγμένοσ ἐπὶ θατέρου κέρωσ ἐδίωκε τοὺσ καθ’ ἑαυτὸν ἑπόμενοσ ἄχρι πολλοῦ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 26 6:1)
γενόμενοσ δὲ κατὰ νώτου τῶν διωκόντων τοὺσ σφετέρουσ, μέροσ μέν τι ταύτῃ καταλείπει τῆσ στρατιᾶσ κωλύσεωσ ἕνεκεν τῶν ἐκ τοῦ χάρακοσ ἐπιβοηθησόντων, τὸ δὲ λοιπὸν αὐτὸσ ἄγων ἐπεφέρετο τοῖσ πολεμίοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 26 7:2)
ἀνδρόσ, Λεύκιοσ Καιδίκιοσ, ὅτι δι’ ἀφροσύνην τε καὶ τοῦ στρατηγεῖν ἀπειρίαν εἰσ πρόδηλον ἄγων ὄλεθρον τὰσ δυνάμεισ ἀπώλεσε τῆσ πόλεωσ τὴν κρατίστην ἀκμήν, καὶ εἰ μὴ ταχεῖα τοῦ κακοῦ γνῶσισ ἐγένετο τῷ συνυπάτῳ, καὶ κατὰ σπουδὴν ἄγων τὰσ δυνάμεισ τούσ τε πολεμίουσ ἀνέστειλε καὶ τοὺσ σφετέρουσ ἔσωσε, μηδὲν ἂν γενέσθαι τὸ κωλῦσον ἅπασαν ἀπολωλέναι τὴν ἑτέραν δύναμιν καὶ τὸ λοιπὸν ἡμίσειαν ἀντὶ διπλασίασ εἶναι τὴν πόλιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 28 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION