Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

" ἀδοκήτου δ’ αὐτοῖσ ἅμα καὶ τοῦδε καὶ φιλανθρώπου φανέντοσ, αἰδὼσ αὐτίκα πᾶσιν ἐνέπιπτεν καὶ λογισμὸσ μετὰ ζήλου, εἰ δόξουσι μὲν αὐτοὶ καταλιπεῖν σφῶν τὸν αὐτοκράτορα ἐν μέσοισ τοσοῖσδε πολεμίοισ, θριαμβεύσουσι δ’ ἀνθ’ αὑτῶν ἕτεροι καὶ σφεῖσ τῶν ἐν Λιβύῃ κερδῶν ἐκπεσοῦνται, μεγάλων ἔσεσθαι νομιζομένων, ἐχθροί τε ὁμοίωσ αὐτοῦ τε Καίσαροσ ἔσονται καὶ τῶν πολεμίων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 13 6:7)
"ἀλλὰ Πρωταγόρασ μὲν ἄρα ὁ Ἀβδηρίτησ καὶ Πρόδικοσ ὁ Κεῖοσ καὶ ἄλλοι πάμπολλοι δύνανται τοῖσ ἐφ’ αὑτῶν παριστάναι, ἰδίᾳ ξυγγιγνόμενοι, ὡσ οὔτε πόλιν οὔτε οἰκίαν τὴν ἑαυτῶν διοικεῖν οἱοῖ́ τ’ ἔσονται, ἐὰν μὴ σφεῖσ αὐτῶν τῆσ οἰκίασ ἐπιστατήσωσι, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ σοφίᾳ οὕτω σφόδρα φιλοῦνται ὥστε μόνον οὐκ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ περιφέρουσιν αὐτοὺσ οἱ ἑταῖροι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:22)
αὐτῷ τε κινδυνεύοντι τὸ πολὺ ἐν ταῖσ μάχαισ σφαλερὰ ἡ νὺξ κατεφαίνετο, καὶ ἅμα ἡσσηθέντι τε αὖθισ Δαρείῳ τὴν ξυγχώρησιν τοῦ χείρονι ὄντι χειρόνων ἡγεῖσθαι ἡ λαθραία τε καὶ νυκτερινὴ ἐκ σφῶν ἐπίθεσισ ἀφῃρεῖτο, εἴ τέ τι ἐκ τοῦ παραλόγου πταῖσμα σφίσι ξυμπέσοι, τοῖσ μὲν πολεμίοισ τὰ κύκλῳ φίλια καὶ αὐτοὶ τῆσ χώρασ ἔμπειροι, σφεῖσ δὲ ἄπειροι ἐν πολεμίοισ τοῖσ πᾶσιν, ὧν οὐ μικρὰ μοῖρα οἱ αἰχμάλωτοι ἦσαν, ξυνεπιθησόμενοι ἐν νυκτὶ μὴ ὅτι πταίσασιν, ἀλλὰ καὶ εἰ μὴ παρὰ πολὺ νικῶντεσ φαίνοιντο.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 10 3:2)
αὐτοὶ μὲν οὖν ὑπάρχειν αὐτῷ φίλοι καὶ ξένοι καὶ ἄνευ τῶν δώρων τούτων, εἰσ δὲ τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματ’, ἐν οἷσ ἦν τότε, τὴν φιλανθρωπίαν αὐτὸν ἠξίουν ταύτην προσθέντ’ ἄξιόν τι καὶ αὑτοῦ καὶ τῶν Θηβαίων πρᾶξαι, καὶ ὅλην τε τὴν πόλιν οὕτω καὶ σφεῖσ ὡμολόγουν ὑπάρξειν αὐτῷ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 182:3)
ἐκ δὲ ταύτησ ἀπικόμενοσ παρὰ βασιλέα Ξέρξεα ἔλεγε φὰσ τὰ προσωτάτω ἀνθρώπουσ μικροὺσ παραπλέειν ἐσθῆτι φοινικηίῃ διαχρεωμένουσ, οἳ ὅκωσ σφεῖσ καταγοίατο τῇ νηὶ φεύγεσκον πρὸσ τὰ ὄρεα λείποντεσ τὰσ πόλιασ·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 43 5:1)
ἢν γὰρ σφαλῇ, σφεῖσ γε οὐδὲν ἄλλο ἢ δουλεύσουσι τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων·
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 168 2:5)
τῶν νεῶν ἁπασέων ἀποκρίναντεσ διηκοσίασ περιέπεμπον ἔξωθεν Σκιάθου, ὡσ ἂν μὴ ὀφθείησαν ὑπὸ τῶν πολεμίων περιπλέουσαι Εὔβοιαν κατά τε Καφηρέα καὶ περὶ Γεραιστὸν ἐσ τὸν Εὔριπον, ἵνα δὴ περιλάβοιεν οἳ μὲν ταύτῃ ἀπικόμενοι καὶ φράξαντεσ αὐτῶν τὴν ὀπίσω φέρουσαν ὁδόν, σφεῖσ δὲ ἐπισπόμενοι ἐξ ἐναντίησ.
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 7 2:2)
ὁ δὲ μαινόμενον καὶ οὐ φρενήρεα καλέων ἐκεῖνον, πρὸσ τε τὸν Ἀθηναῖον κήρυκα ἐπειρωτῶντα τὰ ἐντεταλμένα λέγειν ὁ Παυσανίησ ἐκέλευε τὰ παρεόντα σφι πρήγματα, ἐχρήιζέ τε τῶν Ἀθηναίων προσχωρῆσαί τε πρὸσ ἑωυτοὺσ καὶ ποιέειν περὶ τῆσ ἀπόδου τά περ ἂν καὶ σφεῖσ.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 55 3:2)
εἶθ’ ἵνα δὴ καὶ σφεῖσ μηδὲν ἧττον συμβουλὰσ χρησίμουσ ἀναθεῖεν, ταῦτα γράψαντεσ ἀνέθεσαν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 243:2)
οἱο͂ν οἱ ἔμποροι καὶ γεωργοὶ καὶ σιτουργοὶ πάντεσ, καὶ πρὸσ τούτοισ γυμνασταὶ καὶ τὸ τῶν ἰατρῶν γένοσ, οἶσθ’ ὅτι τοῖσ περὶ τὰ ἀνθρώπινα νομεῦσιν, οὓσ πολιτικοὺσ ἐκαλέσαμεν, παντάπασι τῷ λόγῳ διαμάχοιντ’ ἂν οὗτοι σύμπαντεσ, ὡσ σφεῖσ τῆσ τροφῆσ ἐπιμελοῦνται τῆσ ἀνθρωπίνησ, οὐ μόνον ἀγελαίων ἀνθρώπων ἀλλὰ καὶ τῆσ τῶν ἀρχόντων αὐτῶν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 65:5)
ἀλλ’ οἰεί, ὦ Γλαύκων, εἰ τῷ ὄντι οἱο͂́σ τ’ ἦν παιδεύειν ἀνθρώπουσ καὶ βελτίουσ ἀπεργάζεσθαι Ὅμηροσ, ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενοσ, οὐκ ἄρ’ ἂν πολλοὺσ ἑταίρουσ ἐποιήσατο καὶ ἐτιμᾶτο καὶ ἠγαπᾶτο ὑπ’ αὐτῶν, ἀλλὰ Πρωταγόρασ μὲν ἄρα ὁ Ἀβδηρίτησ καὶ Πρόδικοσ ὁ Κεῖοσ καὶ ἄλλοι πάμπολλοι δύνανται τοῖσ ἐφ’ ἑαυτῶν παριστάναι ἰδίᾳ συγγιγνόμενοι ὡσ οὔτε οἰκίαν οὔτε πόλιν τὴν αὑτῶν διοικεῖν οἱοῖ́ τ’ ἔσονται, ἐὰν μὴ σφεῖσ αὐτῶν ἐπιστατήσωσιν τῆσ παιδείασ, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ σοφίᾳ οὕτω σφόδρα φιλοῦνται, ὥστε μόνον οὐκ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ περιφέρουσιν αὐτοὺσ οἱ ἑταῖροι·
(플라톤, Republic, book 10 129:2)
ἡγοῦνται δι’ ἀπειρίαν τοῦ ἐρωτᾶν καὶ ἀποκρίνεσθαι ὑπὸ τοῦ λόγου παρ’ ἕκαστον τὸ ἐρώτημα σμικρὸν παραγόμενοι, ἁθροισθέντων τῶν σμικρῶν ἐπὶ τελευτῆσ τῶν λόγων μέγα τὸ σφάλμα καὶ ἐναντίον τοῖσ πρώτοισ ἀναφαίνεσθαι, καὶ ὥσπερ ὑπὸ τῶν πεττεύειν δεινῶν οἱ μὴ τελευτῶντεσ ἀποκλείονται καὶ οὐκ ἔχουσιν ὅτι φέρωσιν, οὕτω καὶ σφεῖσ τελευτῶντεσ ἀποκλείεσθαι καὶ οὐκ ἔχειν ὅτι λέγωσιν ὑπὸ πεττείασ αὖ ταύτησ τινὸσ ἑτέρασ, οὐκ ἐν ψήφοισ ἀλλ’ ἐν λόγοισ·
(플라톤, Republic, book 6 96:3)
τὰ ἐν τῷ ὁρωμένῳ τόπῳ, καὶ ἐκείνων ὧν σφεῖσ ἑώρων τρόπον τινὰ πάντων αἴτιοσ.
(플라톤, Republic, book 7 39:1)
ψυχῇ ἐπιστήμησ σφεῖσ ἐντιθέναι, οἱο͂ν τυφλοῖσ ὀφθαλμοῖσ ὄψιν ἐντιθέντεσ.
(플라톤, Republic, book 7 69:1)
ἐπεὶ μέντοι σφεῖσ λέγειν, ἔφασαν, ὅτι οὐκ ἀπὸ κοινοῦ γένοιτο τὸ πρᾶγμα, ἥδεσθαί τε αὐτοὺσ καὶ μέλλειν ἐνθάδε πλεῖν, ὡσ ἡμῖν λέξαι τὰ γενόμενα καὶ τοὺσ νεκροὺσ κελεύειν αὐτοὺσ θάπτειν λαβόντασ.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 7 20:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION