Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πλὴν τοσοῦτον ἐοίκεν ὁρᾶσθαι, ὅτι ὥσπερ σώματι ἰσχυρῷ ἄνευ ὄψεωσ κινουμένῳ συμβαίνει σφάλλεσθαι ἰσχυρῶσ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ὄψιν, οὕτω καὶ ἐνταῦθα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 104:1)
ἐν δὲ τῇ πείρᾳ τὸ σφάλλεσθαι, οὐκ ἐν τῷ μήκει τοῦ χρόνου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 18:4)
περιέσται γὰρ ὑμῖν, εἴ τι μέλλετε διὰ τὴν ἀπειρίαν σφάλλεσθαι κατὰ τὴν ἐρώτησιν, ὑπ’ ἐμοῦ διδαχθεῖσι μηδὲν ἐξαμαρτεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 60 3:2)
καὶ τοῦ σφάλλεσθαι τὰσ μεγάλασ δυνάμεισ ὑπὸ τῶν ἐλαττόνων καὶ τὰσ κρείττουσ ὑπὸ τῶν φαυλοτέρων τοῦτ’ ἐν τοῖσ μάλιστ’ αἴτιον ἦν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 26 9:3)
ἓν δὲ τοῦτο διισχυρίζομαι, ὅτι οὐκ ἔστι μεγάλωσ ἐπιτυχεῖν ἐν οὐδενὶ τρόπῳ μὴ τοιαῦτα τολμῶντα καὶ παραβαλλόμενον, ἐν οἷσ καὶ σφάλλεσθαι ἐστὶν ἀναγκαῖον.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 12:3)
σύ τε γὰρ ὁμολογεῖσ ἀναγκαῖον εἶναι τὸν ἐπιβαλλόμενον μεγάλοισ καὶ σφάλλεσθαί ποτε, ἐγώ τέ φημι τῆσ ὑψηλῆσ καὶ μεγαλοπρεποῦσ καὶ παρακεκινδυνευμένησ φράσεωσ ἐφιέμενον Πλάτωνα μὴ περὶ πάντα τὰ μέρη κατορθοῦν, πολλοστὴν μέντοι μοῖραν ἔχειν τῶν κατορθουμένων τὰ διαμαρτανόμενα ὑπ’ αὐτοῦ.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 13:2)
εἰ δὲ ἐρίξων πρὸσ πᾶν τὸ λεγόμενον μὴ τὸ βέβαιον ἀποδέξεισ, σφάλλεσθαι ὀφείλεισ ἐν αὐτοῖσι ὁμοίωσ καὶ ὁ ὑπεναντία τούτοισι λέξασ.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 50 3:1)
ὁ γὰρ γνοὺσ καὶ χρεώμενοσ τούτοισ οὐκ ἄν μοι δοκεῖ μέγα σφάλλεσθαι ἐν τῇ τέχνῃ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι259)
καὶ εἴτε τισ ἄρα μόνοσ ἐν ἐρημίᾳ, τὸ τῆσ αἰσχύνησ ἐπίπροσθεν ποιούμενοσ, πρὶν εὖ σχεῖν ἡγούμενοσ ὁρᾶσθαι μὴ δεῖν, οὕτω πρὸσ τοὺσ φόβουσ γυμνάζοιτο, πῶμα μόνον ἀντὶ μυρίων πραγμάτων παρασκευαζόμενοσ, ὀρθῶσ ἄν τι πράττοι, εἴτε τισ ἑαυτῷ πιστεύων φύσει καὶ μελέτῃ καλῶσ παρεσκευάσθαι, μηδὲν ὀκνοῖ μετὰ συμποτῶν πλειόνων γυμναζόμενοσ ἐπιδείκνυσθαι τὴν ἐν τῇ τοῦ πώματοσ ἀναγκαίᾳ διαφορᾷ δύναμιν ὑπερθέων καὶ κρατῶν, ὥστε ὑπ’ ἀσχημοσύνησ μηδὲ ἓν σφάλλεσθαι μέγα μηδ’ ἀλλοιοῦσθαι δι’ ἀρετήν, πρὸσ δὲ τὴν ἐσχάτην πόσιν ἀπαλλάττοιτο πρὶν ἀφικνεῖσθαι, τὴν πάντων ἧτταν φοβούμενοσ ἀνθρώπων τοῦ πώματοσ.
(플라톤, Laws, book 1 146:1)
πρὸσ γὰρ δὴ τὴν τῶν γάμων κοινωνίαν καὶ σύμμειξιν ἀναγκαίωσ ἔχει τὴν ἄγνοιαν ἐξαιρεῖν παρ’ ὧν τέ τισ ἄγεται καὶ ἃ καὶ οἷσ ἐκδίδωσι, περὶ παντὸσ ποιούμενον ὅτι μάλιστα τὸ μὴ σφάλλεσθαι μηδαμῶσ ἐν τοῖσ τοιούτοισ κατὰ τὸ δυνατόν.
(플라톤, Laws, book 6 143:1)
φίλων τἀληθῆ εἰδότα λέγειν ἀσφαλὲσ καὶ θαρραλέον, ἀπιστοῦντα δὲ καὶ ζητοῦντα ἅμα τοὺσ λόγουσ ποιεῖσθαι, ὃ δὴ ἐγὼ δρῶ, φοβερόν τε καὶ σφαλερόν, οὔ τι γέλωτα ὀφλεῖν ‐ παιδικὸν γὰρ τοῦτό γε ‐ ἀλλὰ μὴ σφαλεὶσ τῆσ ἀληθείασ οὐ μόνον αὐτὸσ ἀλλὰ καὶ τοὺσ φίλουσ συνεπισπασάμενοσ κείσομαι περὶ ἃ ἥκιστα δεῖ σφάλλεσθαι.
(플라톤, Republic, book 5 32:1)
Καῖσαρ δὲ τοῖσ ἀρίστοισ τῶν φιλοσόφων καὶ μαθηματικῶν τὸ πρόβλημα προθείσ ἐκ τῶν ὑποκειμένων ἤδη μεθόδων ἔμιξεν ἰδίαν τινὰ καὶ διηκριβωμένην μᾶλλον ἐπανόρθωσιν, ᾗ χρώμενοι μέχρι νῦν Ῥωμαῖοι δοκοῦσιν ἧττον ἑτέρων σφάλλεσθαι περὶ τὴν ἀνωμαλίαν.
(플루타르코스, Caesar, chapter 59 3:1)
"ἀραιῷ μὲν γὰρ ὄντι καὶ συγκεχυμένῳ μὴ μένειν ἀλλὰ σφάλλεσθαι προσήκει·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 5 1:8)
καὶ κίβδηλον ἐχόντων τὸ γένοσ σφάλλεσθαι καὶ ταπεινοῦσθαι πέφυκε, καὶ μάλ’ ὀρθῶσ ὁ λέγων ποιητήσ φησι δουλοῖ γὰρ ἄνδρα, κἂν θρασύσπλαγχνόσ τισ ᾖ, ὅταν συνειδῇ μητρὸσ ἢ πατρὸσ κακά ὥσπερ ἀμέλει μεγαλαυχίασ ἐμπίπλανται καὶ φρυάγματοσ οἱ γονέων διασήμων.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 2 5:1)
ἃ δὴ πολὺ μᾶλλον ἐκείνου συνορῶν ὁ Σύλλασ ἀνέζευξεν εἰσ Βοιωτίαν ἐκ χωρίων γλίσχρων καὶ μηβὲ ἐν εἰρήνῃ τρέφειν ἱκανῶν ὄντων, καὶ τοῖσ πολλοῖσ ἐδόκει σφάλλεσθαι τὸν λογισμόν, ὅτι τὴν Ἀττικὴν τραχεῖαν οὖσαν καὶ δύσιππον ἀπολιπὼν ἐνέβαλεν ἑαυτὸν πεδιάσι καὶ ἀναπεπταμέναισ ταῖσ περὶ τὴν Βοιωτίαν χώραισ, ὁρῶν ἐν ἁρ́μασι καὶ ἵπποισ τὴ;
(플루타르코스, Sulla, chapter 15 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION