Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἐν τῷ παρόντι μόνον γιγνώσκω τῶν πολιτικῶν πραγμάτων ὡσ σφαλερόν ἐστιν ἅπτεσθαι, ἀλλὰ καὶ πρότερον χαλεπὸν ἡγούμην, πρὶν τῶν κοινῶν ἐπιμελεῖσθαί τινοσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 3:1)
ἐγένετο γὰρ ἑκατέρῳ δὶσ ἄλοβα, καὶ τὰ μὲν πρῶτα κίνδυνον σφαλερὸν ὑπέδειξεν, Ἀλεξάνδρῳ μὲν ἐν Ὀξυδράκαισ, ἐπὶ τὸ τῶν ἐχθρῶν τεῖχοσ ἀναβάντι πρὸ τῶν Μακεδόνων, καὶ τῆσ κλίμακοσ συντριβείσησ ἀποληφθέντι τε ἄνω, καὶ ὑπὸ τόλμησ ἐσ τὸ ἐντὸσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ἐξαλομένῳ καὶ πληγέντι τὰ στέρνα χαλεπῶσ καὶ ἐσ τὸν τράχηλον ὑπέρῳ βαρυτάτῳ, καὶ πίπτοντι ἤδη καὶ περισωθέντι μόλισ ὑπὸ τῶν Μακεδόνων ἀναρρηξάντων τὰσ πύλασ ὑπὸ δέουσ, Καίσαρι δὲ ἐν Ἰβηρίᾳ, τοῦ στρατοῦ περιφόβου τε ὄντοσ ἐπὶ Πομπηίῳ τῷ νέῳ καὶ ὀκνοῦντοσ ἐσ μάχην ἰέναι, προδραμόντι πάντων ἐσ τὸ μεταίχμιον καὶ διακόσια ἀναδεξαμένῳ δόρατα ἐσ τὴν ἀσπίδα, μέχρι καὶ τόνδε ὁ στρατὸσ ἐπιδραμὼν ὑπὸ αἰδοῦσ καὶ φόβου περιέσωσεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 4:2)
δεινότησ δέ ἐστιν, ὅταν τισ πόρρωθεν χρήσιμόν τι ἑαυτῷ προδιοικῆται, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτουσ ὁ Δημοσθένησ βουλόμενοσ δεῖξαι ὅτι σφαλερὸν καὶ κατὰ τῆσ πόλεώσ ἐστι τὸ ἕνα τῶν Θρᾳκῶν βασιλέων κύριον γενέσθαι, πόρρωθεν λαβὼν κατασκευάζει, ὅτι τὸ ἀσθενῆ εἶναι τὸν Κερσοβλέπτην, ᾧ στρατηγεῖ ὁ Χαρίδημοσ, τοῦτο φρουρά ἐστι Χερρονήσου, ὥστε τὸ ἐναντίον καταλυθῆναι μὲν τοὺσ πλείστουσ βασιλεῖσ, εἰσ ἕνα δὲ τὸν Κερσοβλέπτην περιελθεῖν διὰ τοῦ Χαριδήμου κίνδυνόσ ἐστι Χερρονήσῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ δεινότητοσ. 2:2)
ὃ δὲ σφαλερὸν πρόσεστιν ἐκείνῳ, τοῦτ’ ἐκπεφευγέναι διὰ τὸ βελτίουσ τοὺσ κοινωνοὺσ ἔχειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 9:9)
"καὶ τὸ πρῶτον σφάλμα ἔσ τε τὰ παρόντα χαλεπόν καὶ ἐσ τὴν ὑπὲρ παντὸσ τοῦ πολέμου κρίσιν σφαλερόν.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 13 3:7)
Ὑπερβαλὼν δὲ τὰ πρῶτα ὄρη καὶ καταστρατοπεδεύσασ αὐτοῦ ἀναλαβὼν τούσ τε ὑπασπιστὰσ καὶ τῆσ Μακεδονικῆσ φάλαγγοσ τοὺσ κουφοτάτουσ καὶ τῶν τοξοτῶν ἔστιν οὓσ ᾔει χαλεπὴν ὁδὸν καὶ δύσπορον, φύλακασ τῶν ὁδῶν καταλιπών, ἵνα σφαλερόν τι αὐτῷ ἐφαίνετο, ὡσ μὴ τοῖσ ἑπομένοισ κατ̓ ἐκεῖνα ἐπιθοῖντο οἱ τὰ ὄρη ἔχοντεσ τῶν βαρβάρων.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 23 3:1)
καίτοι λοιδορίασ εἴ τισ χωρὶσ ἔροιτο εἰπέ μοι, τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶσ, Ἀριστόμηδεσ, οὐδεὶσ γὰρ τὰ τοιαῦτ’ ἀγνοεῖ τὸν μὲν τῶν ἰδιωτῶν βίον ἀσφαλῆ καὶ ἀπράγμονα καὶ ἀκίνδυνον ὄντα, τὸν δὲ τῶν πολιτευομένων φιλαίτιον καὶ σφαλερὸν καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀγώνων καὶ κακῶν μεστόν, οὐ τὸν ἡσύχιον, ἀλλὰ τὸν ἐν τοῖσ κινδύνοισ αἱρεῖ;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 79:3)
οὐχ ἧττον δὲ καὶ περὶ συνουσίασ ἔδοξε πρέπειν ἡ μουσικῆσ δύναμισ, ἁρμονίαν καὶ τάξιν αὐτόματον ταῖσ ψυχαῖσ ἐπεισάγουσα καὶ τὸ σφαλερὸν τῆσ ἐν οἴνῳ τέρψεωσ παραμυθουμένη μετὰ ξυγγενοῦσ δυνάμεωσ, ὥσπερ αὐτῷσυγκεραννύμενον ἐμμελὲσ γίγνεται καὶ μέτριον.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 77:1)
ἦν τ’ ἄρα τὸ ἐν πολλοῖσ εὐτυχεῖν σφαλερὸν ἀνθρώπῳ χρῆμα καὶ ἀσύμφορον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 69 5:1)
χρήσιμον δὲ πρᾶγμα ἐν πολλοῖσ καὶ ἥκιστα σφαλερὸν ἀναβολή, καὶ πολλὰ ὁ χρόνοσ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ μετατίθησι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 75 7:2)
τοῦτο δέ γ’ ἐστὶν τὸ καλὸν σφαλερόν, καὶ τὸ πρότιμον γλυκὺ μέν, λυπεῖ δὲ προσιστάμενον.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests17)
σφαλερὸν ἡγεμὼν θρασύσ·
(에우리피데스, Suppliants, episode 4:6)
Μανώχην δὲ φοβούμενον, μή τι σφαλερὸν αὐτοῖσ ἐκ τῆσ ὄψεωσ τοῦ θεοῦ γένοιτο, θαρσεῖν ἡ γυνὴ παρεκελεύετο·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 368:2)
πέμπειν οὖν εὐθέωσ ὡρ́μητο τὸν νεώτερον Ἀγρίππαν τὴν βασιλείαν διαδεξόμενον ἅμα βουλόμενοσ ἐμπεδοῦν τοὺσ ὀμωμοσμένουσ ὁρ́κουσ, ἀλλὰ τῶν ἐξελευθέρων καὶ φίλων οἱ πολὺ παρ’ αὐτῷ δυνάμενοι ἀπέτρεψαν, σφαλερὸν εἶναι λέγοντεσ κομιδῇ νέῳ μηδὲ τοὺσ παιδὸσ ἐκβεβηκότι χρόνουσ ἐπιτρέπειν βασιλείασ τηλικοῦτον μέγεθοσ, ᾧ μὴ δυνατὸν τὰσ τῆσ διοικήσεωσ φροντίδασ ἐνεγκεῖν, καὶ τελείῳ δ’ οὖν εἶναι βαρὺ βάσταγμα βασιλείαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 423:1)
καὶ τὸ μὲν ἀνελεῖν ἢ φυλάττειν δεδεμένουσ ἀσεβὲσ ἡγούμενοσ, τὸ δὲ μνησικακοῦντασ ἔχειν σὺν αὐτῷ μὴ δεδεμένουσ σφαλερὸν εἶναι νομίζων, τοὺσ μὲν ὁμηρεύσοντασ μετὰ τέκνων εἰσ τὴν Ῥώμην ἐξέπεμψε Κλαυδίῳ Καίσαρι, τοὺσ δὲ πρὸσ Ἀρταβάνην τὸν Πάρθον ἐφ’ ὁμοίαισ προφάσεσιν ἀπέστειλεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 45:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION