Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ μὲν γὰρ ἐκ γῆσ δυσφρόνων μηνίματα βροτοῖσ πιφαύσκων εἶπε, τὰσ δ’ αἰνῶν νόσουσ, σαρκῶν ἐπαμβατῆρασ ἀγρίαισ γνάθοισ λειχῆνασ ἐξέσθοντασ ἀρχαίαν φύσιν·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 12:6)
τά τε σώματα αὐτοῖσ μεγάλα ὄντα καὶ τρυφηλὰ καὶ σαρκῶν ὑγρῶν μεστὰ ὑπὸ τῆσ ἀδηφαγίασ καὶ μέθησ ἐσ ὄγκον καὶ βάροσ ἐξεχεῖτο, καὶ πρὸσ δρόμουσ καὶ πόνουσ ἀδύνατα πάμπαν ἐγίγνετο·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:29)
σαρκῶν ξυντήξιεσ, σφυγμοὶ σμικροὶ, δύσπνοοι, εὖτε οὐκ εἰσ μακρὸν ἐτελεύτ ησαν τὸν βίον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.260)
Θώϋμα τὸ διαβήτεω πάθοσ, οὐ κάρτα ξύνηθεσ ἀνθρώποισι · σαρκῶν καὶ μελέων ἐσ οὖρον ἡ ξύντηξισ· ὑγρὴ καὶ ψυχρὴ, ὅκωσ ἐν ὕδρωψι, αἰτίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.46)
διαρκέουσι δὲ ἐσ χρόνον τινὰ, εἰ καὶ μὴ κάρτα πολλὸν, ὅτι πινεῦντσ οὐρέουσι, τηκεδὼν δὲ γίγνεται δεινή· οὔτε γάρ τι ἐκ τῆσ πόσιοσ μέγα ἐσ τὸ σκῆνοσ ἔρχεται, καὶ ξυναπέρχεται τῶν σαρκῶν ἐσ τὰ οὖρα μυρία.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.58)
τάδε γὰρ αὐτέοισι ἀγαθὰ γίγνεται ἔρωτι παιδείησ · καὶ εἰ προσαίρονται, εὐτελὲσ μὲν σιτίον, οὐδὲ ἐσ κόρον ἐδωδῆσ, ἀλλ’ ἐσ ζωὴν μοῦνον· οὐκ ἐπ’ οἴνῳ θώρηξισ, οὐ θυμηδίη · οὐ Ῥέμβοσ καὶ περίοδοι, οὐ σωμάτων ἄσκησισ, οὐδὲ σαρκῶν περιβολή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.155)
μετεξετέροισι γὰρ ἐσ μὲν τὸν τῆσ ἰητρείησ καιρὸν ἡ νοῦσοσ ἐξ ἕδρησ δὲ ἐκινήθη · ἢν δὲ ἐσ ἀνάπλασιν σαρκῶν καὶ δυνάμιοσ ὥνθρωποσ ἥκῃ, ξυναπηλάθη πάντα τῆσ νούσου τὰ ἴχνια.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.197)
ἄλειμμα λιπαρόν· αἰῶραι· περίπατοι · ἄλλ’ ὅσα σαρκῶν τε ἀνάπλασιν ποιέεται καὶ δυνάμιοσ ἰσχὺν, καὶ τῆσ φύσιοσ ἐσ τὸ ἀρχαῖον ἀποκατάστασιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.221)
οὔκουν ὁ Περικλῆσ ἦν ὁ ποιήσασ οἰδεῖν καὶ ὕπουλον εἶναι τὴν πόλιν, οὐδὲ δι’ ὃν τῶν ἀρχαίων σαρκῶν, ὡσ σὺ φῂσ, ἐστερήθησαν, ἀλλ’ ὁ τὰσ ἐπιθυμίασ ἐπαύξων αὐτοῖσ καὶ τοῖσ τῶν Αἰγεσταίων χρήμασι δελεάζων καὶ τὴν Σικελικὴν τράπεζαν προξενῶν, ἅτε καὶ αὐτὸσ ὢν τοιοῦτοσ καὶ μηδαμοῦ στῆναι τῶν ἐλπίδων ἐῶν τὸν δῆμον, ἀλλ’ ἀεὶ μακρότερ’ αὐτοῖσ ὧν ἐβούλοντό τε καὶ ἐδέοντο ὑποτιθεὶσ καὶ τἀναντία τῷ Περικλεῖ πολιτευόμενοσ, μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 10:3)
τῆσ οὖν πέψεωσ οὐχ ὁμαλιζούσησ, ἀλλὰ τῶν μὲν σαρκῶν ἄγαν ταχὺ πεττομένων, τῆσ δὲ ἀκάνθησ σχολῇ διαλυομένησ καὶ γὰρ ἅμα αἱ ἀφύαι καθ’ αὑτὰσ ἀκανθώδεισ ἐμποδισμὸσ αὐτῶν ἑκατέρου γίγνεται περὶ τὴν κατεργασίαν, εἶτα φῦσαι μὲν ἀπὸ τῆσ πέψεωσ, ὑγρασίαι δὲ ἀπὸ τῆσ τροφῆσ συμβαίνουσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 552)
ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τὴν σφαγὴν ἔχει τισ ὑμῶν ἐπιδεῖξαι ὅπου ἐγένετο ἢ πῶσ αὐτοῦ ἡ γαστήρ πεπλήρωται παντοίων ἀγαθῶν, καὶ γὰρ κίχλασ ἐν ἑαυτῷ ἔχει καὶ ἄλλα ὀρνίθια ὑπογαστρίων τε μέρη χοιρείων καὶ μήτρασ τόμουσ καὶ τῶν ᾠῶν τὰ χρυσᾶ, ἔτι δὲ ὀρνίθων ’ γαστέρεσ αὐταῖσι μήτραισ καὶ καλῶν ζωμῶν πλέεσ καὶ τὰ ἐκ τῶν σαρκῶν εἰσ λεπτὰ κατακνιζόμενα καὶ μετὰ πεπερίδων συμπλαττόμενα ἰσίκια γὰρ ’ ὀνομάζειν αἰδοῦμαι ’ τὸν Οὐλπιανόν, καίπερ αὐτὸν εἰδὼσ ἡδέωσ αὐτοῖσ χρώμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 192)
καὶ τότ’ ἐγὼ σαρκῶν τ’ ἐνοπὰν ἴδον ἠδ’ ὀστέων στεναγμὸν βαρὺν ἦν διακρῖναι ἰδόντα παῦροσ ἐν καιρῷ χρόνοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10 2:3)
ἐπεὶ δὲ ἔλεγόν τινεσ οὐ δυνατὸν εἶναι ζῆν τὸν ἄνθρωπον ὁμοίωσ τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ διὰ τὴν ἁπαλότητα τῶν σαρκῶν καὶ διότι ψιλόσ ἐστιν, οὔτε θριξὶ σκεπόμενοσ, ὥσπερ τὰ πολλὰ τῶν θηρίων, οὔτε πτεροῖσ, οὐδὲ δέρμα ἰσχυρὸν ἐπαμπέχεται, πρὸσ ταῦτα ἀντέλεγεν, οὕτωσμὲν σφόδρα ἁπαλοὺσ εἶναι διὰ τὴν δίαιταν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 31:1)
ὅσοι δ̓ αὖ παχεῖσ γέροντεσ ὑπὸ πλούτου καὶ τρυφῆσ, ἰσχυροῦ μὲν οὐδενὸσ προσόντοσ ἔτι, πιμελῆσ δὲ ἀντὶ τῶν σαρκῶν, εὐτραφεῖσ δὴ ὁρῶνται καὶ νεώτεροι τοῖσ πολλοῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΦΙΑΗΚΟΙΑΣ. 10:3)
τὸ δὲ σῶμα ἰλίγγουσ τε καὶ σπασμοὺσ καὶ ἐπιληψίασ καὶ τἄλλα νοσήματα, ὅσα οὐδὲ τῷ λόγῳ δυνατὸν διελθεῖν, ὡσ ἂν αἵματοσ καὶ πνεύματοσ μεστόν, ἔτι δὲ ἐκ σαρκῶν τε καὶ νεύρων καὶ ὀστέων συγκείμενον, ἐκ μαλακῶν τε καὶ σκληρῶν καὶ ὑγρῶν καὶ ξηρῶν, τῶν ἐναντιωτάτων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION