Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡμεῖσ δ’ ἀτίται σαρκὶ παλαιᾷ τῆσ τότ’ ἀρωγῆσ ὑπολειφθέντεσ μίμνομεν ἰσχὺν ἰσόπαιδα νέμοντεσ ἐπὶ σκήπτροισ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 4:1)
ἡ δ’ ἐνὶ γαίῃ σαρκὶ νεοτμήτῳ ἐναλιγκίη ἔπλετο ῥίζα.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:28)
ἔστι δὲ τοιήδε· παντὶ μὲν τὸ θερμὸν ἐσ πέψιν, παντὶ δὲ ὑγρῶν γέννα καὶ διάκρισισ, ἄλλων μὲν ἄλλη, ἑκάστῳ δὲ οἰκείη· ἐν σαρκὶ μὲν ἱδρῶσ, ἐν ὀφθαλμοῖσι δὲ δάκρυον, ἐν ἄρθροισι δὲ καὶ Ῥινὶ μύξη, ἐν ὠσὶ κυψελίσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.315)
ἢν δὲ ἔτι καθάρσιοσ τὰ πτύαλα δέηται, τοῖσι κηρώμασι Ῥητίνησ ξυντήκειν, ἢ τοῦ θείου τοῦ ἀπύρου ξυμμίσγειν · καὶ αὖθισ πυρίην τὸ χωρίον ἔχειν· ὡσ τρόποσ δὲ σικύησ· ἔχειν ὦν χρὴ κεραμεο ῦν κοῦφον ἁρμόζον τῇ πλευρῇ, εὐρὺ, ἤ τι χάλκεον, πρηνὲσ ἐπὶ τὰ χείλεα ἀμφιθεῖ ναι τοῖσι ἀλγέουσι· ὑποτιθέναι δὲ φλόγα μεγάλην ξὺν λίπαϊ, ὅκωσ ζῶσα ἐσ πολλὸν διαρκέῃ χρόνον· μὴ περισφίγγειν δὲ τὰ χείλεα πρὸσ τῇ σαρκὶ, ἀλλ’ ἐσ διαπνοὴν διαδοχή τισ ἔστω ὡσ μὴ διασβεσθέῃ τῇ πνιγί· ἐσ πολλὸν δὲ ἐξάπτεσθαι ἔνι· ἡ γὰρ ἔνδον ἐκείνου θέρμη, ἄριστον μὲν πυρίημα, ἀγαθὴ δὲ πρόκλησισ ἱδρώτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.402)
εἰ γάρ ἐστιν ἡ εὐεξία πυκνότησ σαρκόσ, ἀνάγκη καὶ τὴν καχεξίαν εἶναι μανότητα σαρκὸσ καὶ τὸ εὐεκτικὸν τὸ ποιητικὸν πυκνότητοσ ἐν σαρκί.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 6:2)
ἡ δὲ λίθοσ γίνεται ἐν τῇ σαρκὶ τοῦ ὀστρέου, ὥσπερ ἐν τοῖσ συείοισ ἡ χάλαζα, καί ἐστιν ἡ μὲν χρυσοειδὴσ σφόδρα, ὥστε μὴ ῥᾳδίωσ διαγνῶναι ὅταν παρατεθῇ παρὰ τὸ χρυσίον, ἡ δὲ ἀργυροειδήσ, ἡ δὲ τελέωσ λευκή, ὁμοία τοῖσ ὀφθαλμοῖσ τῶν ἰχθύων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 459)
ζῳογονοῦνται δὲ καὶ τρέφονται διὰ τοῦ προσπεφυκότοσ τῇ σαρκὶ μέρουσ, τοῦτο δὲ συμπέφυκε τῷ τοῦ κόγχου στόματι χηλὰσ ἔχον καὶ νομὴν εἰσφέρον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 46 2:3)
ὅτι οὐδὲν δέλεαρ ἐσθίει ἔμψυχον, καὶ ἀνελκυσθεὶσ δ’ οὐ δελεάζεται οὔτε σαρκὶ οὔτε ἄλλῳ τινὶ ἐμψύχῳ, ὡσ Ἀριστοτέλησ ἱστορεῖ φάσκων ὅτι καὶ νῆστισ ὢν φαῦλόσ ἐστι καὶ ὅτι ἐὰν φοβηθῇ κρύπτει τὴν κεφαλὴν ὡσ τὸ πᾶν κρύπτων σῶμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 80 1:5)
] Οὐ χρονίζει τὸ ἀλγοῦν συνεχῶσ ἐν τῇ σαρκί, ἀλλὰ τὸ μὲν ἄκρον τὸν ἐλάχιστον χρόνον πάρεστι, τὸ δὲ μόνον ὑπερτεῖνον τὸ ἡδόμενον κατὰ σάρκα οὐ πολλὰσ ἡμέρασ συμμένει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 140:2)
αἱ δὲ πολυχρόνιοι τῶν ἀρρωστιῶν πλεονάζον ἔχουσι τὸ ἡδόμενον ἐν τῇ σαρκὶ ἤ περ τὸ ἀλγοῦν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 140:3)
] Οὐκ ἐπαύξεται ἐν τῇ σαρκὶ ἡ ἡδονή, ἐπειδὰν ἅπαξ τὸ κατ’ ἔνδειαν ἀλγοῦν ἐξαιρεθῇ, ἀλλὰ μόνον ποικίλλεται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 144:9)
ἂν οὖν ἐλθὼν Ἐπίκουροσ εἴπῃ, ὅτι ἐν σαρκὶ δεῖ εἶναι τὸ ἀγαθόν, πάλιν μακρὸν γίνεται καὶ ἀνάγκη ἀκοῦσαι τί τὸ προηγούμενόν ἐστιν ἐφ’ ἡμῶν, τί τὸ ὑποστατικὸν καὶ οὐσιῶδεσ.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τοῦ λόγου πῶσ αὑτοῦ θεωρητικόσ ἐστιν. 17:2)
εἰ ἐν σαρκί, ἐκεῖ τὸ κυριεῦον εἶναι·
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 19:2)
καὶ διὰ ταύτην Μάξιμοσ ἔπλευσεν μέχρι Κασσιόπησ χειμῶνοσ μετὰ τοῦ υἱοῦ προπέμπων, ἵν’ ἡσθῇ τῇ σαρκί;
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τὸν διορθωτὴν τῶν ἐλευθέρων πόλεων Ἐπικούρειον ὄντα. 3:2)
Νούσων δὲ διαφοραὶ ἐν τροφῇ, ἐν πνεύματι, ἐν θερμασίῃ, ἐν αἵματι, ἐν φλέγματι, ἐν χολῇ, ἐν χυμοῖσιν, ἐν σαρκί, ἐν πιμελῇ, ἐν φλεβί, ἐν ἀρτηρίῃ, ἐν νεύρῳ, μυί, ὑμένι, ὀστέῳ, ἐγκεφάλῳ, νωτιαίῳ μυελῷ, στόματι, γλώσσῃ, στομάχῳ, κοιλίῃ, ἐντέροισι, φρεσί, περιτοναίῳ, ἥπατι, σπληνί, νεφροῖσ, κύστει, μήτρῃ, δέρματι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xxv.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION