Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

[τοῦτο δέ μοι σαφέωσ ὑποθήκατε, ὄφρα πύθωμαι,] προφρονέωσ, φίλα τέκνα, τέων πρὸσ δώμαθ’ ἵκωμαι ἀνέροσ ἠδὲ γυναικόσ, ἵνα σφίσιν ἐργάζωμαι πρόφρων, οἱᾶ γυναικὸσ ἀφήλικοσ ἔργα τέτυκται·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 15:15)
ταῦτα δέ τοι σαφέωσ ὑποθήσομαι ἠδ’ ὀνομήνω ἀνέρασ οἷσιν ἔπεστι μέγα κράτοσ ἐνθάδε τιμῆσ δήμου τε προὔχουσιν ἰδὲ κρήδεμνα πόληοσ εἰρύαται βουλῇσι καὶ ἰθείῃσι δίκῃσιν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 18:3)
ὃ μὲν δὴ ἀπόστολοσ ἐσ τὴν Μίλητον ἦν, Θρασύβουλοσ δὲ σαφέωσ προπεπυσμένοσ πάντα λόγον, καὶ εἰδὼσ τὰ Ἀλυάττησ μέλλοι ποιήσειν, μηχανᾶται τοιάδε·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 21 2:3)
τὸ δὲ ἀπὸ τοῦδε οὐδεὶσ ἔχει σαφέωσ φράσαι·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 31 2:4)
τὰ μέν νυν ἱστορημένα δηλοῖ σαφέωσ παλαιὸν θεὸν Ἡρακλέα ἐόντα, καὶ δοκέουσι δέ μοι οὗτοι ὀρθότατα Ἑλλήνων ποιέειν, οἳ διξὰ Ἡράκλεια ἱδρυσάμενοι ἔκτηνται, καὶ τῷ μὲν ὡσ ἀθανάτῳ Ὀλυμπίῳ δὲ ἐπωνυμίην θύουσι, τῷ δὲ ἑτέρῳ ὡσ ἡρ́ωι ἐναγίζουσι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 44 6:1)
σαφέωσ δὲ αὐτοῖσι πάντα ἐξηγησάμενον τὰ περὶ τὴν ἐξαίρεσιν τοῦ λίθου δοῦναι τὰ μέτρα αὐτοῦ, λέγοντα ὡσ ταῦτα διαφυλάσσοντεσ ταμίαι τῶν βασιλέοσ χρημάτων ἔσονται.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 121A 2:3)
καὶ τὸν ἐπειρέσθαι εἰ ἀληθέωσ ἐστὶ Ἀρτεμισίησ τὸ ἔργον, καὶ τοὺσ φάναι, σαφέωσ τὸ ἐπίσημον τῆσ νεὸσ ἐπισταμένουσ·
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 88 3:2)
ὑμεῖσ δὲ ἐσ πᾶσαν ἀρρωδίην τότε ἀπικόμενοι μὴ ὁμολογήσωμεν τῷ Πέρσῃ, ἐπείτε ἐξεμάθετε τὸ ἡμέτερον φρόνημα σαφέωσ, ὅτι οὐδαμὰ προδώσομεν τὴν Ἑλλάδα, καὶ διότι τεῖχοσ ὑμῖν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐλαυνόμενον ἐν τέλεϊ ἐστί, καὶ δὴ λόγον οὐδένα τῶν Ἀθηναίων ποιέεσθε, συνθέμενοί τε ἡμῖν τὸν Πέρσην ἀντιώσεσθαι ἐσ τὴν Βοιωτίην προδεδώκατε, περιείδετέ τε προεσβαλόντα ἐσ τὴν Ἀττικὴν τὸν βάρβαρον.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 7B 2:1)
Ὅκωσ δὲ χρὴ ἕκαστα τῶν προειρημένων σκοπεῖν καὶ βασανίζειν, ἐγὼ φράσω σαφέωσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, iii.1)
Σαφέωσ γὰρ εἰδέναι χρὴ, ὅτι ἀποθανεῖται, ᾧ ἂν ἐμβληθέντα ἐμμείνῃ, καὶ ἡ ζωὴ δὲ ὀλιγήμεροσ τουτέοισι γενήσεται‧ ὀλίγοι γὰρ ἂν αὐτέων τὰσ ἑπτὰ ἡμέρασ ὑπερβάλλοιεν‧ σπασμὸσ γὰρ ὁ κτείνων ἐστίν‧ ἀτὰρ καὶ γαγγραινοῦσθαι ἱκνέεται τὴν κνήμην καὶ τὸν πόδα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 63.2)
Σαφέωσ γὰρ εἰδέναι χρὴ, ὅτι ὀστέα, ὅσα τελέωσ στέρεται τῶν σαρκῶν καὶ ἐπιξηραίνεται, πάντα τελέωσ ἀποστήσεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 34.8)
Ἀλλὰ γὰρ αἴτιοσ ὁ ἐγκέφαλοσ τούτου τοῦ πάθεοσ, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων νουσημάτων τῶν μεγίστων‧ ὁτέῳ δὲ τρόπῳ καὶ ἐξ οἱήσ προφάσιοσ γίνεται, ἐγὼ φράσω σαφέωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 3.1)
οὔτε δύσηρισ ἐὼν οὔτ’ ὦν φιλόνικοσ ἄγαν, καὶ μέγαν ὁρ́κον ὀμόσσαισ τοῦτό γέ οἱ σαφέωσ μαρτυρήσω·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 6 ΑΓΗΣΙᾼ ΣΥΡΑΚΟΣΙῼ ΑΠΗΝῌ 5:4)
λευκίππων δὲ δόμουσ πατέρων, κεδνοὶ πολῖται, φράσσατέ μοι σαφέωσ·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 36:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION