Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

χθόνα δ’ ἐκ πυθμένων αὐταῖσ ῥίζαισ πνεῦμα κραδαίνοι, κῦμα δὲ πόντου τραχεῖ ῥοθίῳ συγχώσειεν τῶν οὐρανίων ἄστρων διόδουσ·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests4)
τὴν μὲν οὖν τιμὴν κομισθεῖσαν Εὔρυτοσ οὐ προσεδέξατο, Ἡρακλῆσ δὲ Ὀμφάλῃ δουλεύων τοὺσ μὲν περὶ τὴν Ἔφεσον Κέρκωπασ συλλαβὼν ἔδησε, Συλέα δὲ ἐν Αὐλίδι τοὺσ παριόντασ ξένουσ σκάπτειν ἀναγκάζοντα, σὺν ταῖσ ῥίζαισ τὰσ ἀμπέλουσ καύσασ μετὰ τῆσ θυγατρὸσ Ξενοδόκησ ἀπέκτεινε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 3:3)
ἄρχεται ἐκ θεμελίων καὶ ποιεῖ γῆν, ὅπωσ αὐτῷ τὰ πάντα ἐπὶ ταύτησ βεβήκοι, ῥιζώσασ τε ῥίζαισ ἀπείροισ τὸ βάθοσ καὶ πυκνώσασ, πέτραισ τε ἀντὶ γόμφων καὶ τῇ δ’ ἄλλῃ ἣ πυκνῶσαι φύσιν εἴληχεν, ὄρη τε ἐξαναστήσασ, ὑετῶν καὶ κυμάτων ἀλεξητήρια, καὶ πεδία ἐν μέσῳ καταμίξασ, ὀρῶν ἕδρασ καὶ γῆσ, ὅ τί περ δύναμιν τῷ ἑτέρῳ τὸ ἕτερον πηγνύσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 3:10)
ἔξεστι δ’ οὐ μόνον αὐτὸ ταῖσ ῥίζαισ τοῦ γένουσ, αἳ δὴ προείρηνται, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἐπανθοῦσιν αὐτῷ κατὰ ταυτηνὶ τὴν ἡλικίαν συμβαλεῖν καὶ μάλ’ ἐναργῶσ, κἀκ τῶν εἰσ ψυχὴν κἀκ τῶν εἰσ σῶμα φερόντων οὑτωσὶ διελόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 4:12)
ἐπὶ δὲ τούτοισ ἐσεσώρευτο γῆσ ἱκανὸν βάθοσ, ἀρκοῦν ταῖσ τῶν μεγίστων δένδρων ῥίζαισ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 10 5:2)
τροφῇ δὲ χρῶνται τινὲσ μὲν λαμβάνοντεσ τὸν γεννώμενον ἐν τοῖσ ὕδασι καρπόν, ὃσ αὐτοφυὴσ ἀνατέλλει περί τε τὰσ λίμνασ καὶ τοὺσ ἑλώδεισ τόπουσ, τινὲσ δὲ τῆσ ἁπαλωτάτησ ὕλησ τοὺσ ἀκρεμόνασ περικλῶντεσ, οἷσ καὶ τὰ σώματα σκιάζοντεσ περὶ τὰσ μεσημβρίασ καταψύχουσιν, ἔνιοι δὲ σπείροντεσ σήσαμον καὶ λωτόν, εἰσὶ δ’ οἳ ταῖσ ῥίζαισ τῶν καλάμων ταῖσ ἁπαλωτάταισ διατρεφόμενοι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 8 6:1)
τούτουσ μὲν οὖν φασιν ὑπὸ τῆσ Μηδείασ ἐν ὀλίγαισ ἡμέραισ ῥίζαισ καὶ βοτάναισ τισὶ θεραπευθῆναι, τοὺσ δ’ Ἀργοναύτασ ἐπισιτισαμένουσ ἐκπλεῦσαι, καὶ μέσον ἤδη τὸ Ποντικὸν πέλαγοσ ἔχοντασ περιπεσεῖν χειμῶνι παντελῶσ ἐπικινδύνῳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 48 5:3)
ἕκαστοσ δὲ τῶν κιόνων κρίκον εἶχε χρύσεον κατὰ τὸ ἔξω μέτωπον προσφυὴσ ὥσπερ ῥίζαισ τισὶν ἐμπεπλεγμένοσ κατὰ στίχον πρὸσ ἀλλήλουσ τετραμμένοι τὴν περιφέρειαν, καὶ δι’ αὐτῶν ἐπίχρυσοι σκυταλίδεσ ἐλαυνόμεναι πέντε πήχεων ἑκάστη τὸ μέγεθοσ σύνδεσμοσ ἦσαν τῶν κιόνων, ἐμβαινούσησ κατὰ κεφαλὴν σκυταλίδοσ ἑκάστησ τῇ ἑτέρᾳ τεχνητῷ στρόφιγγι κοχλίου τρόπον δεδημιουργημένῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 152:1)
τὰ δὲ τοῦ δένδρου ταῖσ μὲν ῥίζαισ ἀγαθά, ταῖσ δὲ βλάσταισ πονηρά, οἱο͂ν καὶ ἡ κόπροσ πάντων τῶν φυτῶν ταῖσ μὲν ῥίζαισ ἀγαθὸν παραβαλλομένη, εἰ δ’ ἐθέλοισ ἐπὶ τοὺσ πτόρθουσ καὶ τοὺσ νέουσ κλῶνασ ἐπιβάλλειν, πάντα ἀπόλλυσιν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 194:7)
γήινον μὲν τιθῶμεν τὸ πρῶτον ἡμῖν ἕν, πάντασ μὲν ἀνθρώπουσ, πάντα δὲ ὅσα πολύποδα καὶ ἄποδα, καὶ ὅσα πορεύσιμα καὶ ὅσα μόνιμα, διειλημμένα ῥίζαισ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 59:5)
"καὶ μέχρι νῦν τῶν τε βαρβάρων οἱ μὴ ποιοῦντεσ οἶνον μελίτειον πίνουσιν, ὑποφαρμάσσοντεσ τὴν γλυκύτητα οἰνώδεσι ῥίζαισ καὶ αὐστηραῖσ Ἕλληνέσ τε νηφάλια ταὐτὰ καὶ μελίσπονδα θύουσιν, ὡσ ἀντίθετον φύσιν μάλιστα τοῦ μέλιτοσ πρὸσ τὸν οἶνον ἔχοντοσ, ὅτι δὲ τοῦτο νομίζουσι, κἀκεῖνο σημεῖον οὐ μικρόν ἐστι, τὸ πολλῶν τιμωριῶν οὐσῶν παρ’ αὐτοῖσ μίαν εἶναι μάλιστα διαβεβλημένην, τὴν οἴνου τοὺσ κολαζομένουσ ἀπείργουσαν, ὅσον ἂν τάξῃ χρόνον ὁ κύριοσ τῆσ κολάσεωσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Τίσ ὁ παρ’ Ιοὐδαίοισ θεόσ. 3:23)
οὔτε γὰρ ἐνδύεται ταῖσ ῥίζαισ ὑπὸ πάχουσ οὔτ’ ἀναφέρεται ὑπὸ βάρουσ·
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 1 2:3)
ἔνιαι δὲ ῥόαι καὶ μῆλα τὸν ὀξὺν ἁπλῶσ φέρουσιν, ὁ δὲ δριμὺσ ἐν ταῖσ ῥίζαισ καὶ σπέρμασι πολύσ ἐστι.
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 5 2:3)
ἢ στυπτικὴν φύσιν ἔχων ὁ ἄκρατοσ ἐνδύεται ταῖσ ῥίζαισ, καὶ τοὺσ πόρουσ συναγαγὼν καὶ πυκνώσασ οὐ διίησι τὸ ὕδωρ εἰσ τὸ φυτόν, ᾧ εὐθαλεῖν καὶ βλαστάνειν πέφυκεν ἢ καὶ τοῦτο μᾶλλον εἰκὸσ εἶναι τῇ ἀμπέλῳ παρὰ φύσιν, τὸ ἐξ αὐτῆσ ἀπιὸν εἰσ αὐτὴν ἐπανιὸν πάλιν δέχεσθαι;
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 31 3:1)
πορρωτέρω γὰρ ἐξικνεῖται ταῦτα ταῖσ ῥίζαισ, καὶ οὐ πᾶσι γειτνιᾷ τοῖσ φυτοῖσ ἀσινῶσ, ἀλλὰ καὶ τροφὴν παραιρεῖται καὶ βλάπτουσαν ἐνίοισ ἀπορροὴν ἀφίησι.
(플루타르코스, Σόλων, chapter 23 5:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION