Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ῥίζαι γὰρ καὶ βοτάναι καὶ λάχανα πολλὰ καὶ σπέρματα δριμέα, καὶ ποτὸν παχὺ, ὕδωρ μὲν ὁ Νεῖλοσ, δριμὺ δὲ τὸ ἀπὸ τῶν κριθέων τὸ τῶν βρυτέων πόμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.112)
λαχάνων δὲ ἑφθῶν μὲν ὁκόσα οὔρων καὶ κοιλίασ ὑπαγωγὰ, μαλάχη, βλίτον, τεῦτλον, ἀσπάραγοι· δριμὺ δὲ καὶ κράμβη· ὠμὰ δὲ, θριδακίνη πάντων ἄριστον · Ῥίζαι δὲ πονηραὶ καὶ ἑφθαὶ, Ῥαφανῖδεσ, γογγυλίδεσ , σταφυλῖνοι · οὐρητικὰ μὲν, πλήσμια δέ· σίσαρονφυῶδεσ μὲν καὶ στομάχου ἐπαρτικόν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.61)
"ὁ δὲ μύκησ ἔχει προσφύσεωσ δίκην τὸν καυλὸν εἰσ μῆκοσ, καὶ ἀποτείνουσιν ἀπ’ αὐτοῦ ῥίζαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52101)
Νίκανδροσ δ’ ἐν δευτέρῳ Γεωργικῶν φησιν ἐν δέ τε καὶ μαράθου καυλὸσ βαθύσ, ἐν δέ τε ῥίζαι πετραίου, ὁ σὺν δ’ αὐτὸσ ἐπαυχμήεισ σταφυλῖνοσ, σμυρνεῖον σόγκοσ τε κυνόγλωσσόσ τε σέρισ τε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 12 1:1)
οὐδὲ ῥίζαι καὶ δάκρυα δένδρων οὐδὲ τὰ Ἰνδῶν καὶ Ἀράβων φρύγανα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 36:7)
ῥίζαι γὰρ ἐν αὐτοῖσ φύονται παντοδαπαὶ τῇ γεύσει καὶ καρπῶν καὶ καυλῶν ἰδιάζουσαι φύσεισ, πολλὰ συμβαλλόμεναι τοῖσ ἀπόροισ τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῖσ ἀσθενέσι πρὸσ αὐτάρκειαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 34 4:1)
οἵ τε αὐτοματίζοντεσ καρποὶ καὶ αἱ κατὰ τοὺσ ἑλώδεισ τόπουσ φυόμεναι ῥίζαι διάφοροι ταῖσ γλυκύτησιν οὖσαι πολλὴν παρέχονται τοῖσ ἀνθρώποισ δαψίλειαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 36 5:1)
ἔνθεν αὐτοῖσ πρὸσ θεραπείαν παθῶν ῥίζαι τε ἀλεξητήριον καὶ λίθων ἰδιότητεσ ἀνερευνῶνται.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 177:2)
αὐτὰρ ὕπερθεν γῆσ ῥίζαι πεφύασι καὶ ἀτρυγέτοιο θαλάσσησ.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 68:7)
πάντα δέ οἱ βλέφαρ’ ἀμφὶ καὶ ὀφρύασ εὗσεν ἀυτμὴ γλήνησ καιομένησ, σφαραγεῦντο δέ οἱ πυρὶ ῥίζαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 9 38:11)
ῥίζαι γὰρ ἑκὰσ εἶχον, ἀπήωροι δ’ ἔσαν ὄζοι, μακροί τε μεγάλοι τε, κατεσκίαον δὲ Χάρυβδιν.
(호메로스, 오디세이아, Book 12 52:6)
αἱ μὲν γὰρ πρῶται ἐκεῖναι ὥσπερ τινὲσ ῥίζαι καὶ θεμέλιοι ^ τῆσ ὀρχήσεωσ ἦσαν, τὸ δὲ ἄνθοσ αὐτῆσ καὶ τὸν τελεώτατον καρπόν, ὅσπερ ^ νῦν μάλιστα ἐσ τὸ ἀκρότατον ἀποτετέλεσται, τοῦτον ^ οὖν ὁ ἡμέτεροσ λόγοσ διεξέρχεται, παρεὶσ τὸ θερμαυστρίζειν καὶ γέρανον ὀρχεῖσθαι καὶ τὰ ἄλλα ὡσ μηδὲν τῇ νῦν ταύτῃ ἔτι προσήκοντα.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 34:3)
ἔστι μὲν δὴ ὁ ἰὸσ τοῖσ ἀγριωτάτοισ τῶν ὄφεων καὶ ἄλλωσ ὀλέθριοσ ἔσ τε ἀνθρώπουσ καὶ ζῷα ὁμοίωσ τὰ πάντα, συντελοῦσι δὲ οὐχ ἥκιστα ἐσ ἰσχύν σφισι τοῦ ἰοῦ καὶ αἱ νομαί, ἐπεί τοι καὶ ἀνδρὸσ ἀκούσασ οἶδα Φοίνικοσ ὡσ ἐν τῇ ὀρεινῇ τῇ Φοινίκησ ἀγριωτέρουσ τοὺσ ἔχεισ ποιοῦσιν αἱ ῥίζαι.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 28 4:1)
"εἰ δ’ ὥσ φασιν οὐδὲ τὰσ δρόσουσ ἀνέχεται, καθάπερ τὰ πλεῖστα τῶν Ἀραβικῶν, ἀλλ’ ἐξαμαυροῦται διαινόμενα καὶ φθείρεται, τί δὴ θαυμαστόν ἐστιν εἰ γίγνονται περὶ τὴν σελήνην ῥίζαι καὶ σπέρματα καὶ ὗλαι μηδὲν ὑετῶν δεόμεναι μηδὲ χιόνων ἀλλὰ πρὸσ θερινὸν ἀέρα καὶ λεπτὸν εὐφυῶσ ἔχουσαι;
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2527)
"ῥίζαι γάρ εἰσι καὶ βοτάναι, δι’ ὧν ἰῶντο τοὺσ κάμνοντασ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ χρηστέον ἀνθίνοισ στεφάνοισ παρὰ πότον. 10:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION