Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν δὲ χρόνῳ μακρῷ καὶ πόνῳ πολλῷ βρασθῇ μὲν τὰ ἔνδον τοῦ θώρηκοσ, πνεῦμα δὲ ἐγκατειρχθὲν τὰ πάντα σείσῃ, σπασμὸσ δὲ καὶ τάραχοσ τῶν αὐτέων ἐῄ, κλύδων δὲ ὑγρῶν ἀναπλἐῄ ἐσ τὰσ διαπνοὰσ, στόμα καὶ Ῥῖνα, σὺν ὑγρῷ δὲ τὸ πνεῦμα, ἄνεσισ δὴ τῆσ πρόσθεν πνίξιοσ ἁπάντων ἐοίκε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.21)
ἀλλὰ ἢν διψῇ, ἐντίθεται μὲν τῷ ὕδατι τῆσ προβοσκίδοσ ἄκρην τὴν Ῥῖνα· ἔπειτα ὅκωσ ἀναπνέων, ἀντὶ τοῦ ἠέροσ, τοῦ ὕδατοσ ἕλκει πολλόν· ἐπὴν δὲ πλήσῃ, ὅκωσ κώθωνα, τὴν Ῥῖνα, τῷ στόματι ποταμηδὸν ἐγχέει· εἶτα αὖθισ ἕλκει καὶ αὖθισ ἐγχέει, ἔσ τ’ ἂν πλήσῃ ὅκωσ φορτίδοσ νηὸσ τὴν γαστέρα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.357)
Ὑγρῆναι τὴν Ῥῖνα προκλήσι · ὁσμαῖσ δριμείασισ μὲν ἐσ αἴσθησιν, ἐσ δύναμιν δὲ θερμαῖσ · ὁκοῖον αὐτὸ τὸ καστόριον, ἢ θύμβρα, ἢ γλήχων, ἢ θύμοσ, χλωρὰ, ἢ ξηρὰ δευθέντα ὄξεϊ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.127)
Κἢν πάντα μὲν τὰ κατὰ λόγον ἰητρὸσ ἔρδῃ, εὖ δὲ πάντα χωρέῃ, ξὺν τῇ ξυγκοπῇ καὶ εἰ φλεγμασίαι ἐπιέασι, ἐκλύονται · καὶ ἱδρὼσ μὲν οὐδαμᾶ, θέρμησ δὲ ἀνάκλησισ πάντη, ἀτὰρ καὶ ἐσ ἄκρουσ πόδασ καὶ ἀνὰ Ῥῖνα· τὸ δὲ πρόσωπον εὔχροον · σφυγμοὶ ἐσ μέγεθοσ ἠρμένοι, ἄτρομοι, σφοδροί · φωνὴ δὲ ξυνήθησ, εὔφωνοσ, καὶ τὰ πάντα ζωώδησ· κάματοσ οὐκ ἀγεννὴσ, ἀτὰρ ἠδ’ εὕδων ὁρᾶται· καὶ ἢν ἕλῃ μιν ὕπνοσ, ἐξέπεψε μὲν τὰ σιτία, ἐξένηψε δὲ τὴν αἴσθησιν, ἀτὰρ ἠδ’ ἐξεβλάστησε τὴν φυήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.180)
ἢ εἴ τισ ἐλλειπῶσ πρὸσ τάδε ἔχει, χηνὸσ χρὴ πτεροῦ τοῦ καυλοῦ τοῦ παχέοσ ἀπογλύψαντα τάμνειν τὰ νεῦρα ἐσ ὀδόντασ ὅκωσ πριστῆρα · καὶ τόδε ἐσ Ῥῖνα κατιέναι, μέσφι τῶν ἠθμοειδῶν· ἔπειτα ἀμφοτέραισι χερσὶ κινέειν, ὡσ ξυγχαράσσοιτο ὑπὸ τῶν ὀδόντων ὁ χῶροσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.39)
τόδε γὰρ τῆσ προφάσιοσ ἡ τροφὴ, ὥσπερ δὴ καὶ γαστήρ· ἐπὶ δὲ τῷδε τὰ τῆσ κεφαλῆσ ἄκεα ξυνάπτειν, φλέβα τὴν ἐπὶ τῷ μετώπῳ ὀρθὴν τάμνοντα, ἢ τὰσ ἑκατέρωθεν τῆσ Ῥινὸσ πρὸσ τοῖσι κανθοῖσι, σικύην τῇ κορυφῇ προσβάλλειν, ἐκκόπτειν τὰσ ἀρτηρίασ· ξυρεῖν τὴν κεφαλὴν, φοινίσσειν , φλέγμα ἄγειν διὰ Ῥινῶν πταρμικοῖσι , ἢ διὰ στόματοσ, ὅκωσ ἔλεξα· ἅπαντα πρήσσειν ἐν κόσμῳ τῷ ἐπὶ τῇ κεφαλαίῃ εἰρημένῳ, πλὴν ὁκόσον κυκλαμίνου χυλὸσ, ἢ ἀναγαλλίδοσ, ἐγχυτὸσ εἰσ τὴν Ῥῖνα, ἔχει τὴν πρόσθεσιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.76)
οὐ γὰρ δὴ τό γε τοῦ Ζωπύρου καὶ τοῦ Κεφαλλῆνοσ παράδειγμ’ ἂν εἴποιμεν, ὧν ὁ μὲν τὴν ῥῖνα τὴν ἑαυτοῦ καὶ τὰ ὦτα λωβησάμενοσ εἰσῆλθεν εἰσ Βαβυλῶνα, ὁ δὲ πληγαῖσ αὑτὸν αἰκισάμενοσ κατέδυ Τρώων πόλιν εὐρυάγυιαν, ὁ μὲν Βαβυλῶνα λαβεῖν, ὁ δὲ Τροίαν ἐσπουδακώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 5:1)
εἰ δὲ μή, διὰ τὸ ἀδύνατον εἶναι εἰπεῖν τὸ σιμὸν ἄνευ τοῦ πράγματοσ οὗ ἐστὶ πάθοσ καθ’ αὑτό ἔστι γὰρ τὸ σιμὸν κοιλότησ ἐν ῥινί, τὸ ῥῖνα σιμὴν εἰπεῖν ἢ οὐκ ἔστιν ἢ δὶσ τὸ αὐτὸ ἔσται εἰρημένον, ῥὶσ ῥὶσ κοίλη ἡ γὰρ ῥὶσ ἡ σιμὴ ῥὶσ ῥὶσ κοίλη ἔσται, διὸ ἄτοπον τὸ ὑπάρχειν τοῖσ τοιούτοισ τὸ τί ἦν εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 58:1)
ὅμωσ ἔτι καλὴ καὶ χάριν ἔχουσα πρὸσ τὴν ὄψιν, οὐ μὴν ἀλλ’ ἐὰν ἐπιτείνῃ τισ ἔτι μᾶλλον εἰσ τὴν ὑπερβολήν, πρῶτον μὲν ἀποβαλεῖ τὴν μετριότητα τοῦ μορίου, τέλοσ δ’ οὕτωσ ὥστε μηδὲ ῥῖνα ποιήσει φαίνεσθαι διὰ τὴν ὑπεροχὴν καὶ τὴν ἔλλειψιν τῶν ἐναντίων, τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει καὶ περὶ τῶν ἄλλων μορίων, συμβαίνει δὴ τοῦτο καὶ περὶ τὰσ ἄλλασ πολιτείασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 193:1)
ὑμῶν δέ γ’ εἴ τισ οἶδ’ ἐμοὶ κατειπάτω, πόθεν ἂν πριαίμην ῥῖνα μὴ τετρημένην.
(아리스토파네스, Peace, Prologue 1:21)
οὐκοῦν σε τὴν Κίρκην γε τὴν τὰ φάρμακ’ ἀνακυκῶσαν καὶ μαγγανεύουσαν μολύνουσάν τε τοὺσ ἑταίρουσ λαβόντεσ ὑπὸ φιληδίασ τὸν Λαρτίου μιμούμενοι τῶν ὄρχεων κρεμῶμεν, μινθώσομέν θ’ ὥσπερ τράγου τὴν ῥῖνα·
(아리스토파네스, Plutus, Lyric-Scene, antistrophe 2a1)
καὶ κατηγορήσασ τὴν Δαρείου προδοσίαν τήν τε ῥῖνα Βήσσου ἀποτμηθῆναι καὶ τὰ ὦτα ἄκρα ἐκέλευσεν, αὐτὸν δὲ ἐσ Ἐκβάτανα ἄγεσθαι, ὡσ ἐκεῖ ἐν τῷ Μήδων τε καὶ Περσῶν ξυλλόγῳ ἀποθανούμενον.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 7 3:2)
ἔλεγον ὁ μὲν ὡσ οὐκ ἔχει ῥῖνα κριτικὴν πρὸσ τοὔψον, ὁ δὲ ὅτι τὸ στόμα πονηρόν, ὁ δὲ τὴν γλῶτταν εἰσ ἀσχήμονασ ἐπιθυμίασ ἐμίαινε τῶν ἡδυσμάτων, κάθαλοσ, κάτοξοσ,17 χναυστικόσ, προσκαυστικόσ , καπνὸν οὐ φέρων, πῦρ οὐ φέρων, ἐκ τοῦ πυρὸσ εἰσ τὰσ μαχαίρασ ἦλθον ὧν εἷσ οὑτοσὶ διὰ τῶν μαχαιρῶν τοῦ πυρὸσ τ’ ἐλήλυθεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 81 3:2)
Πλάτων δὲ τὸν μὲν ὑπὸ τῆσ λυγγὸσ ὀχλούμενον καὶ θεραπευόμενον ἀνακογχυλιασμοῖσ ὕδατοσ, ἔτι δὲ ταῖσ ὑποθήκαισ τοῦ κάρφουσ ἵνα τὴν ῥῖνα κνήσασ πτάρῃ, παρίημι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 12 2:3)
ἐπὰν δ’ ἀποπάρδῃ μετά τινοσ κατακείμενοσ τούτων, ὁ προσάγων τὴν ῥῖνα δεῖθ’ αὑτῷ φράσαι, πόθεν τὸ θυμίαμα τοῦτο λαμβάνεισ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 36 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION