Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁρῶν δὲ τὴν μὲν πόλιν πολλάκισ στασιάζουσαν, τῶν δὲ πολιτῶν ἐνίουσ διὰ τὴν ῥᾳθυμίαν ἀγαπῶντασ τὸ αὐτόματον, νόμον ἔθηκεν πρὸσ αὐτοὺσ ἴδιον, ὃσ ἂν στασιαζούσησ τῆσ πόλεωσ μὴ θῆται τὰ ὅπλα μηδὲ μεθ’ ἑτέρων, ἄτιμον εἶναι καὶ τῆσ πόλεωσ μὴ μετέχειν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 8 5:1)
Θεόπομποσ δὲ ἐν τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ περὶ Χαλκιδέων ἱστορῶν τῶν ἐν Θρᾴκῃ φησίν ̔ ἐτύγχανον γὰρ τῶν μὲν βελτίστων ἐπιτηδευμάτων ὑπερορῶντεσ, ἐπὶ δὲ τοὺσ πότουσ καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ πολλὴν ἀκολασίαν ὡρμηκότεσ ἐπιεικῶσ τὸ δ’ εἰσὶ πάντεσ οἱ Θρᾷκεσ πολυπόται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 601)
καὶ ταῦθ’ ἃ νέμεσθε νῦν ὑμεῖσ, οὔτε τοσαῦτ’ ἐστὶν ὥστ’ ὠφέλειαν ἔχειν τινὰ διαρκῆ, οὔτ’ ἀπογνόντασ ἄλλο τι πράττειν ἐᾷ, ἀλλ’ ἔστι ταῦτα τὴν ἑκάστου ῥᾳθυμίαν ὑμῶν ἐπαυξάνοντα.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 42:3)
κατέπτηχε μέντοι πάντα ταῦτα νῦν, οὐκ ἔχοντ’ ἀποστροφὴν διὰ τὴν ὑμετέραν βραδυτῆτα καὶ ῥᾳθυμίαν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 10:3)
φέρε γὰρ πρὸσ Διόσ, εἰ λόγον ὑμᾶσ ἀπαιτήσειαν οἱ Ἕλληνεσ ὧν νυνὶ παρείκατε καιρῶν διὰ ῥᾳθυμίαν, καὶ ἔροινθ’ ὑμᾶσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πέμπεθ’ ὡσ ἡμᾶσ ἑκάστοτε πρέσβεισ, καὶ λέγεθ’ ὡσ ἐπιβουλεύει Φίλιπποσ ἡμῖν καὶ πᾶσι τοῖσ Ἕλλησι, καὶ ὡσ φυλάττεσθαι δεῖ τὸν ἄνθρωπον, καὶ πάντα τὰ τοιαυτί;
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 40:2)
εἰδότασ ταῦτα καὶ ἐγνωκότασ τὴν μὲν ὑπερβάλλουσαν καὶ ἀνήκεστον ταύτην ῥᾳθυμίαν ἀποθέσθαι, χρήματα δ’ εἰσφέρειν καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἀξιοῦν, καὶ ὅπωσ τὸ συνεστηκὸσ τοῦτο συμμενεῖ στράτευμ’ ὁρᾶν καὶ πράττειν, ἵν’ ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἕτοιμον ἔχει δύναμιν τὴν ἀδικήσουσαν καὶ καταδουλωσομένην ἅπαντασ τοὺσ Ἕλληνασ, οὕτω τὴν σώσουσαν ὑμεῖσ καὶ βοηθήσουσαν ἅπασιν ἕτοιμον ἔχητε.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 53:2)
ὑμᾶσ δὲ μηδ’ ὑπὲρ ὧν ἐκεῖνοι δικαίωσ κτησάμενοι παρέδοσαν ὑμῖν ἐθέλειν ἐρρωμένωσ ἀμύνεσθαι, ἀλλὰ τὸν μὲν ἐκ Μακεδονίασ ὁρμώμενον οὕτωσ εἶναι φιλοκίνδυνον ὥσθ’ ὑπὲρ τοῦ μείζω ποιῆσαι τὴν ἀρχὴν κατατετρῶσθαι πᾶν τὸ σῶμα τοῖσ πολεμίοισ μαχόμενον, Ἀθηναίουσ δέ, οἷσ πάτριόν ἐστι μηδενὸσ ἀκούειν, ἁπάντων δὲ κρατεῖν ἐν τοῖσ πολέμοισ, τούτουσ διὰ ῥᾳθυμίαν ἢ μαλακίαν ἐγκαταλείπειν τά τε τῶν προγόνων ἔργα καὶ τὰ συμφέροντα τῆσ πατρίδοσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 26:1)
ἀλλὰ γὰρ εἰκότωσ ταῦθ’ οὗτοι λέγουσιν, ὁρῶντεσ τὴν ὑμετέραν ῥᾳθυμίαν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 93:3)
φασί ποτε Ἀλεξἀνδρῳ τῷ βασιλεῖ τὸν αὐλητὴν Τιμόθεον τὸ πρῶτον ἐπιδεικνύμενον αὐλῆσαι κατὰ τὸν ἐκείνου τρόπον μάλα ἐμπείρωσ καὶ μουσικῶσ, οὐ μαλακὸν αὔλημα οὐδὲ ἀναβεβλημένον οὐδὲ τῶν πρὸσ ἄνεσιν καὶ ῥᾳθυμίαν ἀγόντων, ἀλλ’ αὐτὸν οἶμαι τὸν ὄρθιον τὸν τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐπικαλούμενον νόμον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 1:1)
μόνην δὲ ᾠδὴν μὲν ᾅσεται καὶ παραδέξεται τὴν τῷ Ἐνυαλίῳ πρέπουσαν μάλα ἰσχυρὰν καὶ διάτορον, οὐχ ἡδονὴν οὐδὲ ῥᾳθυμίαν φέρουσαν τοῖσ ἀκούουσιν, ἀλλ’ ἀμήχανον φόβον καὶ θόρυβον, οἱο͂ν ὅ τε Ἄρησ αὐτὸσ ἤγειρεν, ὀξὺ κατ’ ἀκροτάτησ πόλιοσ Τρώεσσι κελεύων, ὅ τε Ἀχιλλεὺσ ὅτε φθεγξάμενοσ μόνον, πρὶν ὀφθῆναι, τροπὴν ἐποίησε τῶν Τρώων, καὶ δώδεκα ἀνδράσιν αἴτιοσ ὑπῆρξεν ὀλέθρου περὶ τοῖσ αὐτῶν ἁρ́μασι καὶ ὅπλοισ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 70:1)
ὁπότε ἄνθρωποί τινεσ σοφώτεροι γενόμενοι τῆσ ἁπάσησ σοφίασ, οὐ κηρὸν ἐγχέαντεσ τοῖσ ὠσίν, ὥσπερ οἶμαί φασι τοὺσ Ἰθακησίουσ ναύτασ ὑπὲρ τοῦ μὴ κατακοῦσαι τῆσ τῶν Σειρήνων ᾠδῆσ, ἀλλὰ μολύβδου τινὸσ μαλθακὴν ὁμοῦ καὶ ἄτρωτον ὑπὸ φωνῆσ φύσιν, ἔτι δὲ οἶμαι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν σκότοσ πολὺ προβαλόμενοι καὶ ἀχλύν, ὑφ’ ἧσ Ὅμηρόσ φησι κωλύεσθαι τὸν καταληφθέντα διαγιγνώσκειν θεόν, ὑπερφρονοῦσι τὰ θεῖα, καὶ μίαν ἱδρυσάμενοι δαίμονα πονηρὰν καὶ ἄλυπον, τρυφήν τινα ἢ ῥᾳθυμίαν πολλὴν καὶ ἀνειμένην ὕβριν, ἡδονὴν ἐπονομάζοντεσ, γυναικείαν τῷ ὄντι θεόν, προτιμῶσι καὶ θεραπεύουσι κυμβάλοισ τισὶν ἢ ψόφοισ καὶ αὐλοῖσ ὑπὸ σκότοσ αὐλουμένοισ, ἧσ εὐωχίασ οὐδεὶσ ἐκείνοισ φθόνοσ, εἰ μέχρι τοῦ ᾅδειν αὐτοῖσ τὸ σοφὸν ἦν, ἀλλὰ μὴ τοὺσ θεοὺσ ἡμῶν ἀφῃροῦντο καὶ ἀπῴκιζον, ἐξελαύνοντεσ ἐκ τῆσ αὑτῶν πόλεώσ τε καὶ ἀρχῆσ, ἐκ τοῦδε τοῦ κόσμου παντόσ, εἴσ τινασ χώρασ ἀτόπουσ, καθάπερ ἀνθρώπουσ δυστυχεῖσ εἴσ τινασ νήσουσ ἐρήμουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 46:1)
οὐδὲ γὰρ οὐδ’ οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἔτι τοὺσ ἀσελγεῖσ καὶ ἄφρονασ καὶ ἀκολάστουσ καὶ πρὸσ ὕβριν ἐγκλίνοντασ καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ τρυφήν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 30:1)
ταῦτα δὲ διελέγετο ὁ Κένταυροσ ἐπιβουλεύων τῷ Ἡρακλεῖ, εἴ πωσ δύναιτο αὐτὸν ἐπὶ τρυφὴν ἀγαγεῖν καὶ ῥᾳθυμίαν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 8:1)
ἄνθρωποσ δὲ φύσει φρονήσεωσ μετέχων, ἀπολειπόμενοσ δὲ αὐτῆσ διὰ φαυλότητα καὶ ῥᾳθυμίαν, δόξησ καὶ ἀπάτησ ἔνδοθεν μεστόσ ἐστι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 6:1)
Φέρε, εἴ τινοσ ἀκούοισ λέγοντοσ ὅτι βούλεται γεωργεῖν, μηδὲν δὲ πρὸσ τοῦτο πράττοντα ὁρῴησ αὐτόν, μήτε βοῦσ ὠνούμενον ἤ τρέφοντα μήτε ἄροτρα κατασκευαζόμενον μήτε τὰ ἄλλα τὰ πρὸσ τὴν γεωργίαν σκεύη, μηδὲ ἐνοικοῦντα ἐν ἀγρῷ αὐτὸν ἢ αὐτὸν μὴ κεκτημένον ἢ παῤ ἄλλου μισθωσάμενον, ἀλλ̓ ἐν ἄστει τὰ πολλὰ διατρίβοντα περὶ τὴν ἀγορὰν καὶ τὸ γυμνάσιον καὶ περὶ πότουσ ὄντα καὶ ἑταίρασ καὶ τὴν τοιαύτην ῥᾳθυμίαν, πότερον προσέξεισ οἷσ λέγει μᾶλλον ἢ τοῖσ πραττομένοισ ὑπ̓ αὐτοῦ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION