Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ὅτε δὴ δεκάτη οἱ ἐπήλυθε φαινολὶσ ἠώσ, ἤντετό οἱ Ἑκάτη, σέλασ ἐν χείρεσσιν ἔχουσα καί ῥά οἱ ἀγγελέουσα ἔποσ φάτο φώνησέν τε·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 6:4)
φῆ ῥα θεά·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 16:1)
ἣ δ’ ἄρ’ ἐπ’ οὐδὸν ἔβη ποσὶ καὶ ῥα μελάθρου κῦρε κάρη, πλῆσεν δὲ θύρασ σέλαοσ θείοιο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 21:3)
] τέκνον, μή ῥά τι μοι σ[ύ γε πάσσαο νέρθεν ἐοῦσα] βρώμησ;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 40:13)
καί ῥά τ’ ἀναί̈σσουσιν ἐπὶ σχεδὸν ἐρχομένοιο πάντεσ ἀφ’ ἑδράων, ὅτε φαίδιμα τόξα τιταίνει.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 1:2)
Λητὼ δ’ οἰή μίμνε παραὶ Διὶ τερπικεραύνῳ, ἥ ῥα βιόν τ’ ἐχάλασσε καὶ ἐκλήισσε φαρέτρην, καί οἱ ἀπ’ ἰφθίμων ὤμων χείρεσσιν ἑλοῦσα τόξα κατεκρέμασε πρὸσ κίονα πατρὸσ ἑοῖο πασσάλου ἐκ χρυσέου·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 1:3)
αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ’ ἄκουσε ποδήνεμοσ ὠκέα Ἶρισ, βῆ ῥα θέειν, ταχέωσ δὲ διήνυσε πᾶν τὸ μεσηγύ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 9:3)
Μοῦσαι μέν θ’ ἅμα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ ὑμνεῦσίν ῥα θεῶν δῶρ’ ἄμβροτα ἠδ’ ἀνθρώπων τλημοσύνασ, ὅσ’ ἔχοντεσ ὑπ’ ἀθανάτοισι θεοῖσι ζώουσ’ ἀφραδέεσ καὶ ἀμήχανοι, οὐδὲ δύνανται εὑρέμεναι θανάτοιό τ’ ἄκοσ καὶ γήραοσ ἄλκαρ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 2:5)
ἐν δ’ ἄνδρεσ ἔσαν πολέεσ τε καὶ ἐσθλοί, Κρῆτεσ ἀπὸ Κνωσοῦ Μινωίου, οἵ ῥα ἄνακτι ἱερά τε ῥέζουσι καὶ ἀγγέλλουσι θέμιστασ φοίβου Ἀπόλλωνοσ χρυσαόρου, ὅττι κεν εἴπῃ χρείων ἐκ δάφνησ γυάλων ὕπο Παρνησοῖο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 26:3)
ἥ ῥά οἱ ἀντεβόλησεν ἐπ’ αὐλείῃσι θύρῃσι βοσκομένη προπάροιθε δόμων ἐριθηλέα ποίην, σαῦλα ποσὶν βαίνουσα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:9)
ἐν δ’ ὀλίγῳ συνέλασσε κάρη χεῖράσ τε πόδασ τε, φή ῥα νεόλλουτοσ, προκαλεύμενοσ ἥδυμον ὕπνον, ἐγρήσσων ἐτεόν γε·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 25:7)
τῇ δὲ καὶ αὐτῇ Ζεὺσ γλυκὺν ἵμερον ἔμβαλε θυμῷ ἀνδρὶ καταθνητῷ μιχθήμεναι, ὄφρα τάχιστα μηδ’ αὐτὴ βροτέησ εὐνῆσ ἀποεργμένη εἰή, καί ποτ’ ἐπευξαμένη εἴπῃ μετὰ πᾶσι θεοῖσιν ἡδὺ γελοιήσασα, φιλομμειδὴσ Ἀφροδίτη, ὤσ ῥα θεοὺσ συνέμιξε καταθνητῇσι γυναιξί, καί τε καταθνητοὺσ υἱεῖσ τέκον ἀθανάτοισιν, ὥσ τε θεὰσ ἀνέμιξε καταθνητοῖσ ἀνθρώποισ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 6:1)
ἔνθα δέ μιν Χάριτεσ λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ ἀμβρότῳ, οἱᾶ θεοὺσ ἐπενήνοθεν αἰὲν ἐόντασ, ἀμβροσίῳ ἑδανῷ, τό ῥά οἱ τεθυωμένον ἠε͂ν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 7:6)
τῇ ῥά ποτε Κρονίδησ ἐμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Σελήνην 3:1)
Πρῶτά νυν Ὀρφῆοσ μνησώμεθα, τόν ῥά ποτ’ αὐτὴ Καλλιόπη Θρήικι φατίζεται εὐνηθεῖσα Οἰάγρῳ σκοπιῆσ Πιμπληίδοσ ἄγχι τεκέσθαι αὐτὰρ τόνγ’ ἐνέπουσιν ἀτειρέασ οὔρεσι πέτρασ θέλξαι ἀοιδάων ἐνοπῇ ποταμῶν τε ῥέεθρα.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 1:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION