Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅ γέ τοι δῆμοσ αὐτὸν μάλιστα πάντων ἐπεπόθησε, καὶ τοὺσ σφαγέασ ἐζήτουν περιιόντεσ καὶ τὸ σῶμα ἔθαψαν ἐν ἀγορᾷ μέσῃ καὶ νεὼν ἐπῳκοδόμησαν τῇ πυρᾷ καὶ θύουσιν ὡσ θεῷ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 4:6)
κληροῖ δὲ καὶ ἱεροποιοὺσ δέκα, τοὺσ ἐπὶ τὰ ἐκθύματα καλουμένουσ, οἳ τά τε μαντευτὰ ἱερὰ θύουσιν, κἄν τι καλλιερῆσαι δέῃ, καλλιεροῦσι μετὰ τῶν μάντεων.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 54 6:1)
δι’ ἐμὲ θύουσιν αὐτῷ;
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 3:39)
ἀλλὰ καὶ ὅσοι ναυτίλλονταιἀπὸ θεῶν ἄρχονται, ὅσοισ γε τοῦ σῴζεσθαι μέλει, καὶ ἀνασωθέντεσ χαριστήρια θύουσιν τοῖσ θεοῖσ τοῖσ θαλασσίοισ, Ποσειδῶνι καὶ Ἀμφιτρίτῃ καὶ Νηρηίσιν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 35 2:1)
οἱ γὰρ πενόμενοι ἀνάπηρά σοι θύουσιν ἤδη βούδια,3 Λεωτροφίδου λεπτότερα καὶ Θουμάντιδοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 75 1:3)
διὰ ταῦτα δὲ καὶ θύουσιν ἔνιοι ἐπὶ ταῖσ τῶν ἐρωμένων θύραισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 9 6:4)
"καὶ οἷσ ἂν ἐπιφανῇ οὗτοι θύουσιν αὐτῷ ἐλθόντεσ ἐπὶ τὸν τόπον οὗ τὸ ἡρῷόν ἐστιν αὐτοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:83)
ἐγὼ δ’ οἶδ’ ὅτι πάντεσ οἱ πρυτάνεισ θύουσιν ἑκάστοτε κοινῇ καὶ συνδειπνοῦσιν ἀλλήλοισ καὶ συσπένδουσιν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 251:1)
ἐπερωτᾷ ὁ δῆμοσ ὁ Ἀθηναίων περὶ τοῦ σημείου τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ γενομένου, ὅ τι ἂν δρῶσιν Ἀθηναίοισ ἢ ὅτῳ θεῷ θύουσιν ἢ εὐχομένοισ εἰή ἐπὶ τὸ ἄμεινον ἀπὸ τοῦ σημείου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 99:3)
τὸν γὰρ Πλούτωνα μυθολογοῦσι τὴν ἁρπαγὴν ποιησάμενον ἀποκομίσαι τὴν Κόρην ἐφ’ ἁρ́ματοσ πλησίον τῶν Συρακουσῶν, καὶ τὴν γῆν ἀναρρήξαντα αὐτὸν μὲν μετὰ τῆσ ἁρπαγείσησ δῦναι καθ’ ᾅδου, πηγὴν δ’ ἀνεῖναι τὴν ὀνομαζομένην Κυάνην, πρὸσ ᾗ κατ’ ἐνιαυτὸν οἱ Συρακόσιοι πανήγυριν ἐπιφανῆ συντελοῦσι, καὶ θύουσιν οἱ μὲν ἰδιῶται τὰ ἐλάττω τῶν ἱερείων, δημοσίᾳ δὲ ταύρουσ βυθίζουσιν ἐν τῇ λίμνῃ, ταύτην τὴν θυσίαν καταδείξαντοσ Ἡρακλέουσ καθ’ ὃν καιρὸν τὰσ Γηρυόνου βοῦσ ἐλαύνων περιῆλθε πᾶσαν Σικελίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 4 2:1)
λέγουσι δέ τινεσ ὅτι Κρῆτεσ αὐτῷ θύουσιν ὡσ θεῷ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. i'. EPIMENIDHS 6:5)
ταύτην ἔχουσάν τι θεοπρεπὲσ ἱερὰν τῆσ Νίκησ οἱ ἐπιχώριοι νομίζουσι καὶ περιείρξαντεσ κύκλῳ στέμμασι τοῦ μηδένα τῷ νάματι πελάζειν ἄβατον φυλάττουσιν, ὅτι μὴ καιροῖσ τισι διετησίοισ, ἐν οἷσ ἱερὰ θύουσιν ἃ νόμοσ ἐπιβαίνοντεσ τῆσ ἐν αὐτῇ νησῖδοσ οἷσ ὅσιον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 15 1:3)
ἔνθα βωμὸν ἱδρυσάμενοι τῷ θεῷ τὴν πάτριον θυσίαν ἐπετέλεσαν, ἣν μέχρι τοῦ καθ’ ἡμᾶσ χρόνου Ῥωμαῖοι θύουσιν ἐν μηνὶ Φεβρουαρίῳ μετὰ τὰσ χειμερίουσ τροπάσ, οὐδὲν τῶν τότε γενομένων μετακινοῦντεσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 32 7:1)
ταύτησ τε δὴ τῆσ συγγενείασ ἀναμνήσει καὶ φιλοφροσύνῃ τῶν ἐπιχωρίων διατρίβοντεσ αὐτόθι καὶ ἅμα ἀπλοίᾳ κατειργόμενοι θύουσιν Ἀφροδίτῃ πρὸσ τῷ κατασκευασθέντι ἱερῷ θυσίαν, ἣν εἰσ τόδε χρόνου συντελοῦσι κοινῇ Ζακύνθιοι, καὶ ἀγῶνα ποιοῦσιν ἐφήβοισ τῶν τε ἄλλων ἀγωνισμάτων καὶ δρόμου·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 50 4:1)
τῶν δ’ οἱ μὲν ἑστῶτοσ ἔτι τοῦ θύματοσ σκυτάλῃ τοὺσ κροτάφουσ ἔπαιον, οἱ δὲ πίπτοντοσ ὑπετίθεσαν τὰσ σφαγίδασ, καὶ μετὰ τοῦτο δείραντέσ τε καὶ μελίσαντεσ ἀπαρχὰσ ἐλάμβανον ἐξ ἑκάστου σπλάγχνου καὶ παντὸσ ἄλλου μέλουσ, ἃσ ἀλφίτοισ ζέασ ἀναδεύσαντεσ προσέφερον τοῖσ θύουσιν ἐπὶ κανῶν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION