Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τῇ μὲν φήμῃ δημοσίᾳ θύομεν ὡσ θεῷ, τῶν δὲ συκοφαντῶν ὡσ κακούργων δημοσίᾳ προβολὰσ ποιούμεθα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1456)
ὁτιὴ νὴ Δία ἡμεῖσ μὲν ὑμῖν θύομεν, τούτοισι δὲ οἱ βάρβαροι θύουσι.
(아리스토파네스, Peace, Choral, antistrophe 1 1:8)
Εἰρήνῃ γὰρ ἱερὰ θύομεν.
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, iambics36)
ἄκαπνα γὰρ αἰὲν ἀοιδοὶ θύομεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 14 5:1)
καταρχόμεθ’ ἡμεῖσ οἱ μάγειροι, θύομεν, σπονδὰσ ποιοῦμεν, τῷ μάλιστα τοὺσ θεοὺσ ἡμῖν ὑπακούειν διὰ τὸ ταῦθ’ εὑρηκέναι τὰ μάλιστα συντείνοντα πρὸσ τὸ ζῆν καλῶσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 80 5:6)
εἶτ’ οὐχ ὅμοια πράττομεν καὶ θύομεν ὅπου γε τοῖσ θεοῖσ μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα, αὐλητρίδασ δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίασ, Μενδαῖον,1 Θάσιον, ἐγχέλεισ, τυρόν, μέλι μικροῦ ταλάντου, γίνεταί τε κατὰ λόγον ὡσ γὰρ ὑπερβολῆσ τινοσ ἀναλώματοσ τάλαντον ὠνόμασε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 27 3:5)
καταμεμφόμενοσ δὲ τοὺσ μαγείρουσ ὡσ ἐπιχειροῦντασ καὶ οἷσ μὴ δεῖ φησιν μάγειρ’, ἀηδήσ μοι δοκεῖσ εἶναι σφόδρα, πόσασ τραπέζασ μέλλομεν ποιεῖν, τρίτον ἤδη μ’ ἐρωτᾷσ, χοιρίδιον ἓν θύομεν, ὀκτὼ ποιήσοντεσ τραπέζασ δ’ ἢ μίαν, τί σοι διαφέρει τοῦτο;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 723)
καὶ θύοντεσ μὲν τοῖσ θεοῖσ ὀλίγιστα εἰσ τὰσ θυσίασ καὶ τὰ τυχόντα δαπανῶμεν, ὥσπερ ὁ καλὸσ Μένανδροσ ἐν τῇ Μέθῃ παρίστησιν εἶτ’ οὐχ ὅμοια πράττομεν καὶ θύομεν ὅπου γε τοῖσ θεοῖσ μὲν ἠγορασμένον δραχμῶν ἄγω προβάτιον ἀγαπητὸν δέκα, αὐλητρίδασ δὲ καὶ μύρον καὶ ψαλτρίασ, τὸν μέλανα Θάσιον, ἐγχέλεισ, τυρόν, μέλι μικροῦ ταλάντου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 671)
καὶ θεοῖσ μετὰ μέλουσ θύομεν, ἵνα εὔτακτοι καὶ καθεστηκότεσ ὦμεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 76:2)
καὶ ὅσα δὲ ἥδιστά τε τοῖσ ἀνθρώποισ2καὶ εὐδαιμονίασ σύμβολα, ταῦτα πάντα ποιοῦμεν, ἐπειδὰν εἰρήνη γένηται, καὶ στεφανούμεθα καὶ θύομεν καὶ ἑορτάζομεν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 35:2)
ὡσ Πυθαγοριστὶ θύομεν τῷ Λοξίᾳ, ἔμψυχον οὐδὲν ἐσθίοντεσ παντελῶσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 37:6)
ἐν τοσούτῳ δὴ κινδύνῳ σαλεύοντεσ ἱκέται γινόμεθα ὑμῶν, ὦ πατέρεσ, ἐπισκήπτοντεσ θεούσ τε καὶ δαίμονασ, οἷσ κοινῇ θύομεν, καὶ πολέμων ὑπομιμνήσκοντεσ, οὓσ πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ σὺν ὑμῖν ἠράμεθα, μὴ περιιδεῖν ὠμὰ καὶ ἀνόσια ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν παθόντασ ἡμᾶσ, ἀλλ’ ἐπαμῦναί τε καὶ συναγανακτῆσαι τιμωρίασ ἡμῖν συνεισπράξαντασ παρὰ τῶν ταῦτα βουλευσαμένων τὰσ προσηκούσασ, μάλιστα μὲν παρὰ πάντων, εἰ δὲ μή γε, παρὰ τῶν ἀρξάντων τῆσ ἀθεμίτου συνωμοσίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 11 1:1)
ὅθεν νῦν ἔτι κατὰ τὸ ἔθοσ οὕτωσ θύομεν τὴν ἑορτὴν πάσχα καλοῦντεσ, σημαίνει δ’ ὑπερβάσια, διότι κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν ὁ θεὸσ αὐτῶν ὑπερβὰσ Αἰγυπτίοισ ἐναπέσκηψε τὴν νόσον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 392:1)
ἀνίενται δὲ ἀπὸ παντὸσ ἔργου κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν καὶ τῷ θεῷ, καθάπερ εἰρήκαμεν, μόσχον τε θύομεν καὶ κριὸν καὶ ἄρνασ ἑπτά, ὑπὲρ δὲ ἁμαρτημάτων παραιτήσεωσ ἔριφον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 313:1)
ἐγκαλεῖ γὰρ, ὅτι ζῷα θύομεν καὶ χοῖρον οὐκ ἐσθίομεν καὶ τὴν τῶν αἰδοίων χλευάζει περιτομήν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 85:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION