Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἄρξομαι ἐκ βολβοῖο, τελευτήσω δ’ ἐπὶ θύννον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 8 1:13)
ἐπὶ θύννον, ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 8 1:15)
θαυμάζειν εἰ ἱερείων τρόπον ἐγχέλεισ θύονται, ὁπότε καὶ Ἀντίγονοσ ὁ Καρύστιοσ ἐν τῷ περὶ λέξεωσ τοὺσ Ἁλαιέασ λέγει θυσίαν ἐπιτελοῦντασ τῷ Ποσειδῶνι ὑπὸ τὴν τῶν θύννων ὡρ́αν, ὅταν εὐαγρήσωσι, θύειν τῷ θεῷ τὸν πρῶτον ἁλόντα θύννον, καὶ τὴν θυσίαν ταύτην καλεῖσθαι θυνναῖον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 50 2:1)
Ἀρχέστρατοσ δέ φησιν ἀμφὶ δὲ τὴν ἱεράν τε καὶ εὐρύχορον Σάμον ὄψῃ θύννον ἁλισκόμενον σπουδῇ μέγαν, ὃν καλέουσιν ὄρκυν, ἄλλοτε δ’ αὖ κῆτοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 63 2:2)
Ἀντίγονοσ δ’ ὁ Καρύστιοσ ἐν τῷ περὶ λέξεωσ τῷ Ποσειδῶνί φησι θύννον θύεσθαι, καθάπερ προείπαμεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 661)
Ἡρακλέων δ’ ὁ Ἐφέσιοσ θύννον τὸν ὄρκυνόν φησι λέγειν τοὺσ Ἀττικούσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 662)
Σώστρατοσ δ’ ἐν δευτέρῳ περὶ ζῴων τὴν πηλαμύδα θυννίδα καλεῖσθαι λέγει, μείζω δὲ γινομένην θύννον, ἔτι δὲ μείζονα ὄρκυνον, ὑπερβαλλόντωσ δὲ αὐξανόμενον γίνεσθαι κῆτοσ, μνημονεύει δὲ τοῦ θύννου καὶ Αἰσχύλοσ λέγων σφύρασ δέχεσθαι κἀπιχαλκεύειν μύδρουσ ὡσ ἀστενακτὶ θύννοσ ὣσ ἠνείχετο ἄναυδοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 663)
καὶ θάλαττα βορβορώδησ, ἣ τρέφει θύννον μέγαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 66 1:5)
Ἀλφειώσασ Ἀρτέμιδοσ ἱερῷ Κλεάνθουσ δ’ ἐστὶ τοῦ Κορινθίου, ἐν ᾗ Ποσειδῶν πεποίηται θύννον τῷ Διὶ προσφέρων ὠδίνοντι, ὡσ ἱστορεῖ Δημήτριοσ ἐν ὀγδόῳ Τρωικοῦ διακόσμου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 36 3:1)
ἀνθρώπῳ σῦν μὲν καὶ ἔλαφον καὶ νὴ Δία δορκάδα καὶ λαγωὸν ἑλεῖν κάλλιον ἢ πρίασθαι, θύννον δὲ καὶ κάραβον καὶ ἀμίαν σεμνότερόν ἐστιν αὐτὸν ὀψωνεῖν ἢ ἁλιεύειν;
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 9 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION