헬라어 문장 내 검색 Language

τόδ’ ὄζει θυμάτων ἐφεστίων.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 3:16)
ἐμοὶ δὲ ἐπιμελὴσ μὲν δή που καὶ ἡ διὰ τῶν θυμάτων τε καὶ θυμιαμάτων χάρισ τε καὶ τιμὴ, εἴτε κατὰ τὴν Ἡσιόδου παραίνεσιν γιγνομένη εἴτε καὶ προθυμότερον τῆσ δυνάμεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 1:4)
τῷ τε βωμῷ προσαχθέντων τῶν θυμάτων ἔθοσ ἦν τὸν ἀρχιερέα στάντα πλησίον τοῦ βασιλέωσ εὔχεσθαι μεγάλῃ τῇ φωνῇ, περιεστῶτοσ τοῦ πλήθουσ τῶν Αἰγυπτίων, δοῦναι τήν τε ὑγίειαν καὶ τἄλλα ἀγαθὰ πάντα τῷ βασιλεῖ διατηροῦντι τὰ πρὸσ τοὺσ ὑποτεταγμένουσ δίκαια.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 70 5:2)
πάντων δὲ περιφανέστατον μνημεῖον τῆσ ἐν Ἄργει ποτὲ οἰκήσεωσ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων οἳ τοὺσ Σικελοὺσ ἐξήλασαν, ὁ τῆσ Ἥρασ νεὼσ ἐν Φαλερίῳ κατεσκευασμένοσ ὡσ ἐν Ἄργει, ἔνθα καὶ τῶν θυηπολιῶν ὁ τρόποσ ὅμοιοσ ἦν καὶ γυναῖκεσ ἱεραὶ θεραπεύουσαι τὸ τέμενοσ ἥ τε λεγομένη κανηφόροσ ἁγνὴ γάμων παῖσ καταρχομένη τῶν θυμάτων χοροί τε παρθένων ὑμνουσῶν τὴν θεὸν ᾠδαῖσ πατρίοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 21 3:1)
εἰσ τόδε χρόνου γίνεται καὶ ἐν ἄλλοισ τισὶ τῶν ἑσπερίων ἐθνῶν ἀνδροφόνουσ, Ἡρακλέα δὲ παῦσαι τὸν νόμον τῆσ θυσίασ βουληθέντα τόν τε βωμὸν ἱδρύσασθαι τὸν ἐπὶ τῷ Σατουρνίῳ καὶ κατάρξασθαι θυμάτων ἁγνῶν ἐπὶ καθαρῷ πυρὶ ἁγιζομένων, ἵνα δὲ μηδὲν εἰή τοῖσ ἀνθρώποισ ἐνθύμιον, ὡσ πατρίων ἠλογηκόσι θυσιῶν, διδάξαι τοὺσ ἐπιχωρίουσ ἀπομειλιττομένουσ τὴν τοῦ θεοῦ μῆνιν ἀντὶ τῶν ἀνθρώπων, οὓσ συμποδίζοντεσ καὶ τῶν χειρῶν ἀκρατεῖσ ποιοῦντεσ ἐρρίπτουν εἰσ τὸ τοῦ Τεβέριοσ ῥεῖθρον, εἴδωλα ποιοῦντασ ἀνδρείκελα κεκοσμημένα τὸν αὐτὸν ἐκείνοισ τρόπον ἐμβαλεῖν εἰσ τὸν ποταμόν, ἵνα δὴ τὸ τῆσ ὀττείασ ὅ τι δή ποτε ἦν ἐν ταῖσ ἁπάντων ψυχαῖσ παραμένον ἐξαιρεθῇ τῶν εἰκόνων τοῦ παλαιοῦ πάθουσ ἔτι σωζομένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 38 4:1)
ἄνδρα δὲ μιαρὸν καὶ τοσούτοισ ᾑμαγμένον φόνοισ ἀδίκοισ τίσ ἔμελλε θεῶν ἢ δαιμόνων παρήσειν βωμοῖσ τε προσιόντα καὶ θυμάτων καταρχόμενον καὶ τὰσ ἄλλασ ἐπιτελοῦντα θεραπείασ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 35 9:1)
σὺ δ’ ἐξαγγέλλεισ αὐτὰ καὶ ἐξορχῇ παρὰ καιρόν, παρὰ τόπον, ἄνευ θυμάτων, ἄνευ ἁγνείασ·
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ εὐκόλωσ ἐπὶ τὸ σοφιστεύειν ἐρχομένουσ. 16:1)
πῶσ δ’ αὖ κατάρξῃ θυμάτων, ἑλὼν πάτραν, καὶ σκῦλα γράψεισ πῶσ ἐπ’ Ἰνάχου ῥοαῖσ;
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 13:5)
τῶν γὰρ υἱῶν αὐτοῦ τεσσάρων ὄντων, ὡσ προεῖπον, δύο οἱ πρεσβύτεροι Νάβαδοσ καὶ Ἀβιοῦσ κομίσαντεσ ἐπὶ τὸν βωμὸν οὐχ ὧν προεῖπε Μωυσῆσ θυμάτων, ἀλλ’ οἷσ ἐχρῶντο πρότερον, κατεκαύθησαν τοῦ πυρὸσ ἐπ’ αὐτοὺσ τὴν ὁρμὴν βαλόντοσ καὶ τὰ στέρνα καὶ τὰ πρόσωπα φλέγειν αὐτῶν ἀρξαμένου καὶ σβέσαι μηδενὸσ δυναμένου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 262:1)
Ἑβδόμησ ἑβδομάδοσ διαγεγενημένησ μετὰ ταύτην τὴν θυσίαν, αὗται δ’ εἰσὶν αἱ τῶν ἑβδομάδων ἡμέραι τεσσαράκοντα καὶ ἐννέα, [τῇ πεντηκοστῇ], ἣν Ἑβραῖοι ἀσαρθὰ καλοῦσι, σημαίνει δὲ τοῦτο πεντηκοστήν, καθ’ ἣν προσάγουσι τῷ θεῷ ἄρτον ἀλφίτων μὲν πυρίνων ἀσσαρῶνασ δύο μετὰ ζύμησ γεγονότων, θυμάτων δὲ ἄρνασ δύο·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 320:1)
οὗτοι πᾶσαν αὐτῷ καὶ τοῖσ ἐκείνου τῶν ἐπιτηδείων ἐκτένειαν παρέσχον, ὡσ μήτε κλίνασ ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένασ μήτε ἄρτουσ καὶ οἶνον, ἀλλὰ καὶ θυμάτων ἀφθονίαν χορηγῆσαι καὶ τῶν εἰσ ἀνάπαυσιν ἤδη κεκοπωμένοισ καὶ τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν διαρκῆ παρασχεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 281:1)
πορευθέντα δ’ αὐτὸν μετὰ χρόνον τινὰ εἰσ Σαμάρειαν φιλοφρόνωσ Ἄχαβοσ ὑπεδέξατο καὶ τὸν ἀκολουθήσαντα στρατὸν ἐξένισε λαμπρῶσ σίτου τε καὶ οἴνου καὶ θυμάτων ἀφθονίᾳ, παρεκάλεσέ τε συμμαχῆσαι κατὰ τοῦ Σύρων βασιλέωσ, ἵνα τὴν ἐν τῇ Γαλαδηνῇ πόλιν Ἀραμαθὰν ἀφέληται·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 495:2)
ἀποροῦντεσ δὲ θυμάτων οἱ περὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἠξίωσαν αὐτοῖσ τοὺσ ὁμοφύλουσ παρασχεῖν χρήματα λαβόντασ ἀντὶ τῶν θυμάτων ὅσα θέλουσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 34:1)
Ἀσπρήναν τε κρεουργήσασιν αὐτοῖσ διὰ τὸ πρώτῳ περιπεσεῖν, οὗ τὴν στολὴν μιᾶναν τὸ αἷμα τῶν θυμάτων, ὥσ μοι λέλεκται πρότερον, οὐκ ἐπ’ ἀγαθῷ τὴν συντυχίαν ἀπεσήμαινε τοῦ γεγονότοσ δεύτεροσ, Νωρβανὸσ ὑπηντίαζεν ἐν τοῖσ γενναιοτάτοισ τῶν πολιτῶν καὶ πολλοὺσ αὐτοκράτορασ παρεχόμενοσ τῶν προπατόρων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 139:1)
καὶ δὴ τῆσ τῶν ἀζύμων ἐνστάσησ ἑορτῆσ, ἣ πάσχα παρὰ Ιοὐδαίοισ καλεῖται πολύ τι θυμάτων πλῆθοσ ἐκδεχομένη, κάτεισι μὲν ἐκ τῆσ χώρασ λαὸσ ἄπειροσ ἐπὶ τὴν θρησκείαν, οἱ δὲ τοὺσ σοφιστὰσ πενθοῦντεσ ἐν τῷ ἱερῷ συνειστήκεσαν τροφὴν τῇ στάσει ποριζόμενοι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION