헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅταν δὲ φλέβα τάμῃσ, ἐπειδὰν τοῦ αἵματοσ ἀφῇσ καὶ λύσῃσ τὴν ταινίην, καὶ μὴ ἵστηται, τὰ ἀντία ὅκωσ ἂν ὁ Ῥοῦσ γίνηται τοῦ αἵματοσ, ἐχέτω, ἤν τε χεὶρ, ἤν τε σκέλοσ ᾖ, ὡσεὶ χωρέοντοσ τοῦ αἵματοσ ὀπίσω, καὶ οὕτωσ ὑπομείνασ χρόνον πλείω ἢ ἐλάσσω κατακείμενοσ, ἔπειτα ἐπιδῆσαι αὐτὸν οὕτωσ ἔχοντα, μὴ ἐνεόντοσ τινὸσ θρόμβου ἐν τῇ τομῇ, [ἔπειτα] σπληνίον διπλόον προσθείσ, τέγξασ οἴνῳ, καὶ ἄνωθεν εἴριον ἐλαιώσασ καθαρόν‧ κἢν γὰρ ἐπίῤῬυσισ τοῦ αἵματοσ ἐῄ βιαίη, σχέσισ γίνεται ἐπιῤῬέοντοσ‧ κἢν, θρόμβου ἐπὶ τῇ τομῇ γενομένου, οὕτω φλεγμήνῃ, διαπυί̈σκεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 26.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION