Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γάρ τι κακῶν ἄκοσ οἶδε πλέον, μόνοσ ἂν θνητῶν πέρασ εἴποι.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, anapests3)
οὐδέ τισ ἀθανάτων οὐδὲ θνητῶν ἀνθρώπων ἤκουσεν φωνῆσ, οὐδ’ ἀγλαόκαρποι ἐλαῖαι εἰ μὴ Περσαίου θυγάτηρ ἀταλὰ φρονέουσα ἀιέν ἐξ ἄντρου, Ἑκάτη λιπαροκρήδεμνοσ, Ηἔλιόσ τε ἄναξ, Ὑπερίονοσ ἀγλαὸσ υἱόσ, κούρησ κεκλομένησ πατέρα Κρονίδην·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 3:3)
ὃ δὲ νόσφιν ἧστο θεῶν ἀπάνευθε πολυλλίστῳ ἐνὶ νηῷ, δέγμενοσ ἱερὰ καλὰ παρὰ θνητῶν ἀνθρώπων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 3:4)
τῇ δ’ οὔτισ ἐτήτυμα μυθήσασθαι ἤθελεν οὔτε θεῶν οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων, οὔτ’ οἰωνῶν τισ τῇ ἐτήτυμοσ ἄγγελοσ ἦλθεν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 6:2)
πότνια Δημήτηρ, ὡρηφόρε, ἀγλαόδωρε, τίσ θεῶν οὐρανίων ἠὲ θνητῶν ἀνθρώπων ἡρ́πασε Περσεφόνην καὶ σὸν φίλον ἤκαχε θυμόν;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 7:1)
ἀλλά, σὺ γὰρ δὴ πᾶσαν ἐπὶ χθόνα καὶ κατὰ πόντον αἰθέροσ ἐκ δίησ καταδέρκεαι ἀκτίνεσσι, νημερτέωσ μοι ἔνισπε φίλον τέκοσ, εἴ που ὄπωπασ, ὅστισ νόσφιν ἐμεῖο λαβὼν ἀέκουσαν ἀνάγκῃ οἴχεται ἠὲ θεῶν ἢ καὶ θνητῶν ἀνθρώπων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 9:3)
Κυλλήνησ δ’ αἶψ’ αὖτισ ἀφίκετο δῖα κάρηνα ὄρθριοσ, οὐδέ τί οἱ δολιχῆσ ὁδοῦ ἀντεβόλησεν οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων, οὐδὲ κύνεσ λελάκοντο·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 15:4)
νῦν δ’ ἄγε μοι τόδε εἰπέ, πολύτροπε Μαιάδοσ υἱέ, ἦ σοί γ’ ἐκ γενετῆσ τάδ’ ἅμ’ ἕσπετο θαυματὰ ἔργα ἠέ τισ ἀθανάτων ἠὲ θνητῶν ἀνθρώπων δῶρον ἀγαυὸν ἔδωκε καὶ ἔφρασε θέσπιν ἀοιδήν;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 47:3)
παῦρα μὲν οὖν ὀνίνησι, τὸ δ’ ἄκριτον ἠπεροπεύει νύκτα δι’ ὀρφναίην φῦλα θνητῶν ἀνθρώπων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 58:4)
τῶν δ’ ἄλλων οὔ πέρ τι πεφυγμένον ἔστ’ Ἀφροδίτην οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 5:2)
οὔ τισ ἔπειτα θεῶν οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων ἐνθάδε με σχήσει, πρὶν σῇ φιλότητι μιγῆναι αὐτίκα νῦν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 14:2)
τούτοισ δὴ πᾶσιν ἐφέστηκεν οὗτοσ ὁ θεὸσ, ἐξ ἀρχῆσ τε ἡμᾶσ ἄγων εἰσ φῶσ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ἀρχὴν καὶ γενομένοισ ὅπωσ ἕκαστα ὑπάρξει προνοούμενοσ, τὴν μὲν ψυχὴν σοφίᾳ κοσμῶν ἡμῶν, ἣ μόνη τὴν πρὸσ θεοὺσ συγγένειαν ἀνθρώποισ δείκνυσι καὶ ᾗ τῶν ἄλλων θνητῶν ἢ ζώων διαφέρομεν, ἣ θεῶν τε αὐτῶν ἔννοιαν ἔδωκεν ἀνθρώποισ καὶ ἱερὰ καὶ τελετὰσ καὶ τιμὰσ πάσασ εὑρ͂εν, ἔτι δὲ νόμουσ καὶ πολιτείαν καὶ μηχανήματα πάντα καὶ τέχνασ πάσασ ἐδίδαξε καὶ κατεστήσατο, καὶ ψευδοῦσ καὶ ἀληθοῦσ ἔδωκε διάγνωσιν, ὡσ δ’ εἰπεῖν, ἐποίησε τὸν βίον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 5:12)
ἐξ οὗτ’ Εὐρώπην Ἀσίασ δίχα πόντοσ ἔκρινε καὶ πόλιασ θνητῶν θοῦροσ Ἄρησ ἐφέπει, οὐδενί πω κάλλιον ἐπιχθονίων γένετ’ ἀνδρῶν ἔργον ἐν ἠπείρῳ καὶ κατὰ πόντον ὁμοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 41:5)
καὶ γάρ τοι ὅσοι μὲν τοῦτ’ ἐπείσθησαν αὐτῷ, σεμνοὶ σεμνῶσ κεῖνται, κάλλιστα δὴ πάντων Ἑλλήνων καταλύσαντεσ τὸν αἰῶνα, μνημεῖον τῆσ ἀρετῆσ τὸν τάφον κεκτημένοι καὶ ὑπὸ γῆσ ὄντεσ τὴν γῆν φυλάττοντεσ αὐτὴν, ἀλλ’ οὐχ ὑπ’ αὐτῆσ ἐχόμενοι, τῆσ Ἡσιόδου προσρήσεωσ ἐγγύτατα ἥκοντεσ μετέχειν, ἣν ἐκεῖνοσ εἰσ τὴν τελευτὴν τοῦ χρυσοῦ γένουσ ἐποίησεν εἰπὼν οἱ μὲν δαίμονεσ ἁγνοὶ ὑποχθόνιοι καλέονται, ἐσθλοὶ, ἀλεξίκακοι, φύλακεσ θνητῶν ἀνθρώπων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 56:9)
οἶμαι δὲ κἀγὼ συγγενέσθαι τῶν ἐπ’ ἐμαυτοῦ φιλοσοφησάντων τοῖσ ἀρίστοισ καὶ τελεωτάτοισ, καὶ οὐ πολλῶν ἡττᾶσθαι ταύτῃ θνητῶν, καὶ ἐν τροφέων μοίρᾳ γεγόνασί μοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 199:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION