Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἑβδομαῖοι γὰρ τὸ πλέον θνήσκουσιν .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.18)
ὠκύμοροι θνῄσκουσιν ὑποδρηστῆρεσ Ἐνυοῦσ.
(콜루토스, Rape of Helen, book 181)
ἔνθα πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ Ῥωμαίων θνήσκουσιν οἱᾶ εἰκὸσ ὠθούμενοι κατὰ πρανοῦσ χωρίου καὶ ὑπὸ πολλῶν ὀλίγοι κυκλωθέντεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 85 3:4)
πίστισ δ’ ἀπορίασ οὐδὲ τοῖσ θνήσκουσιν ἦν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐκπνέοντασ οἱ λῃσταὶ διηρεύνων, μή τισ ὑπὸ κόλπον ἔχων τροφὴν σκήπτοιτο τὸν θάνατον αὑτῷ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 219:1)
Διὰ ταύτασ οὖν τὰσ προφάσιασ καὶ ἑτέρασ τοιαύτασ ἔτι μᾶλλον, οἱ ὅλῃσι τῇσι πτισάνῃσι χρεόμενοι, ἑβδομαῖοι καὶ ὀλιγημερώτεροι θνήσκουσιν‧ οἱ μέν τοι καὶ τὴν γνώμην βλαβέντεσ, οἱ δὲ ὑπὸ τῆσ ὀρθοπνοίησ τε καὶ τοῦ Ῥέγχεοσ ἀποπνιγέντεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 5.7)
Αἴτιον δὲ τουτέου τόδε ἐστὶν, ὅτι, πρὶν λυθῆναι τὴν ὀδύνην, θνήσκουσιν‧ ταχέωσ γὰρ πνευματίαι γίγνονται‧ ὑπὸ δὲ τοῦ πολλοῦ καὶ πυκνοῦ πνεύματοσ, ὡσ ἤδη εἴρηται, καταγλισχραινόμενον τὸ πτύελον ἀπέπτωσ κωλύει τὴν ἐπάνοδον γίγνεσθαι, ἀλλὰ τὴν Ῥέγξιν ποιέει ἐνισχόμενον ἐν τοῖσι βρογχίοισι τοῦ πλεύμονοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 5.9)
Ὁκόταν δὲ πυρετοῖσι φοβερόν τι γένηται πεμπταίοισιν ἐοῦσιν, ἡ κοιλίη ἐξαίφνησ ὑγρὰ διαχωρήσῃ, καὶ ἀψυχίη γένηται, ἢ ἀφωνίη ἐπιλάβῃ, ἢ σπασμώδησ γένηται ἢ λυγμώδησ, ἐπὶ τούτοισιν ἀσώδεα φιλέει γίγνεσθαι, καὶ περὶ ὑποῤῬίνιον καὶ μέτωπον ἱδρῶτεσ καὶ αὐχένα ὄπισθεν τῆσ κεφαλῆσ‧ οἱ δὲ ταῦτα πάσχοντεσ θνήσκουσιν οὐκ ἐσ μακρὸν πνευματωθέντεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.2)
Ὁκόσοι δ’ ἂν καταλείφθωσιν ἀθεράπευτοι, θνήσκουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 3.2)
Δεῖ δὲ τὰ κατωτέρω τοῦ τρώματοσ προσαφαιρέειν καὶ τοῦ σώματοσ τοῦ ὑγιέοσ ̔προθνήσκει γὰῤ, φυλασσόμενον ὀδύνην‧ ἅμα γὰρ λειποθυμίῃ θνήσκουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 35.4)
στέψαντεσ τὰ ἱρήια, ζῳὰ ἐκ τῶν προπυλαίων ἀπιᾶσιν, τὰ δὲ κατενεχθέντα θνήσκουσιν.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 58:2)
οἱ δ’ ἐν θαλάσσῃ λαίλαπι κλονεύμενοι καὶ κύμασιν πολλοῖσι πορφυρῆσ ἁλὸσ θνῄσκουσιν, εὖτ’ ἂν νῆα νήσωνται ζοῇ·
(작자 미상, 비가, Σημωνίδου, Ιἄμβων.Α καὶ Β12)
καὶ τοῦτο αὐτῆσ εὐξαμένησ ἐκεῖνοι αὐτονυκτὶ θνήσκουσιν.
(작자 미상, Greek Anthology, book 3, chapter 182)

SEARCH

MENU NAVIGATION