Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πολλῶν δὲ γινομένων κατὰ τύχην καὶ διαφερόντων μεγέθει καὶ μικρότητι, τὰ μὲν μικρὰ τῶν εὐτυχημάτων, ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἀντικειμένων, δῆλον ὡσ οὐ ποιεῖ ῥοπὴν τῆσ ζωῆσ, τὰ δὲ μεγάλα καὶ πολλὰ γινόμενα μὲν εὖ μακαριώτερον τὸν βίον ποιήσει καὶ γὰρ αὐτὰ συνεπικοσμεῖν πέφυκεν, καὶ ἡ χρῆσισ αὐτῶν καλὴ καὶ σπουδαία γίνεται, ἀνάπαλιν δὲ συμβαίνοντα θλίβει καὶ λυμαίνεται τὸ μακάριον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 111:1)
ἀλλ’ ὦγαθὲ θλίβει τὸν ὄρρον.
(아리스토파네스, Peace, Episode 1:11)
καθόλου γὰρ ἐκείνου μέμνησο, ὅτι ἑαυτοὺσ θλίβομεν, ἑαυτοὺσ στενοχωροῦμεν, τοῦτ’ ἔστιν τὰ δόγματα ἡμᾶσ θλίβει καὶ στενοχωρεῖ.
(에픽테토스, Works, book 1, Πρὸσ τὸ αὐτό. 28:1)
Ὅταν κλαίοντα ἴδῃσ τινὰ ἐν πένθει ἢ ἀποδημοῦντοσ τέκνου ἢ ἀπολωλεκότα τὰ ἑαυτοῦ, πρόσεχε μή σε ἡ φαντασία συναρπάσῃ ὡσ ἐν κακοῖσ ὄντοσ αὐτοῦ τοῖσ ἐκτόσ, ἀλλ’ εὐθὺσ ἔστω πρόχειρον ὅτι "τοῦτον θλίβει οὐ τὸ συμβεβηκόσ ἄλλον γὰρ οὐ θλίβει, ἀλλὰ τὸ δόγμα τὸ περὶ τούτου".
(에픽테토스, Works, chapter 16 1:1)
ἐπὶ δέ γε τῆσ ἐναντίασ τῆσ ἐκκριτικῆσ ἀνοίγνυται μὲν τὸ στόμα, προέρχεται δ’ ὁ πυθμὴν ἅπασ ὅσον οἱο͂́ν τ’ ἐγγυτάτω τοῦ στόματοσ ἀπωθούμενοσ ἔξω τὸ ἔμβρυον, ἅμα δ’ αὐτῷ καὶ τὰ συνεχῆ μέρη τὰ οἱο͂ν πλευρὰ τοῦ παντὸσ ὀργάνου συνεπιλαμβανόμενα τοῦ ἔργου θλίβει τε καὶ προωθεῖ πᾶν ἔξω τὸ ἔμβρυον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 317)
τοῖσ μὲν γὰρ ἀσθενέσιν ἐπὶ πλεῖστον ἐμπλεῖ ταῦτα καὶ κλύδωνασ ἐργάζεται παραμένοντα καὶ θλίβει καὶ βαρύνει τὴν γαστέρα, τοῖσ δ’ ἰσχυροῖσ οὐ μόνον τούτων οὐδὲν συμβαίνει, ἀλλὰ καὶ πολὺ πλῆθοσ ἄρτων καὶ κρεῶν ὑποχωρεῖ ταχέωσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 415)
"καλὸσ ἰδεῖν καὶ καινόσ, ἀλλ’ οὐδεὶσ οἶδεν ὅπου με θλίβει.
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 22 1:1)
ὕδωρ μὲν οὖν καὶ οἶνοσ καὶ τὰ λοιπά, πολλοῦ μετέχοντα τοῦ θολεροῦ καὶ γεώδουσ, ἐμπίπτοντα τὴν φλόγα διασπᾷ καὶ τῇ τραχύτητι, καὶ τῷ βάρει θλίβει καὶ κατασβέννυσι·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί ὁ ποιητὴσ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖσ ἰδίοισ ἐπιθέτοισ χρῆται, μόνον δὲ τοὔλαιον ὑγρὸν καλεῖ. 11:2)
τήνδ’ ὑπὸ δύσβωλον θλίβει χθόνα φωτὸσ ἀλιτροῦ ὀστέα μισητῆσ τύμβοσ ὑπὲρ κεφαλῆσ, στέρνα τ’ ἐποκριόεντα, καὶ οὐκ εὐόδμον ὀδόντων πρίονα, καὶ κώλων δούλιον οἰοπέδην, ἄτριχα καὶ κόρσην, Εὐνικίδου ἡμιπύρωτα λείψαν’, ἔτι χλωρῆσ ἔμπλεα τηκεδόνοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4011)

SEARCH

MENU NAVIGATION