Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ περὶ τῶν ἀπὸ τύχησ, οἱο͂ν θησαυροῦ εὑρέσεωσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 42:1)
ἡ δὲ τῶν ποιητῶν τέχνη μάλα αὐθάδησ καὶ ἀνεπίληπτοσ, ἄλλωσ τε Ὁμήρου, τοῦ πλείστην ἄγοντοσ παρρησίαν, ὃσ οὐχ ἕνα εἵλετο χαρακτῆρα λέξεωσ, ἀλλὰ πᾶσαν τὴν Ἑλληνικὴν γλῶτταν διῃρημένην τέωσ ἀνέμιξε, Δωριέων τε καὶ Ιὤνων, ἔτι δὲ τὴν Ἀθηναίων, εἰσ ταὐτὸ κεράσασ πολλῷ μᾶλλον ἢ τὰ χρώματα οἱ βαφεῖσ, οὐ μόνον τῶν καθ’ αὑτόν, ἀλλὰ καὶ τῶν πρότερον, εἴ πού τι ῥῆμα ἐκλελοιπόσ, καὶ τοῦτο ἀναλαβὼν ὥσπερ νόμισμα ἀρχαῖον ἐκ θησαυροῦ ποθεν ἀδεσπότου διὰ φιλορρηματίαν, πολλὰ δὲ καὶ βαρβάρων ὀνόματα, φειδόμενοσ οὐδενὸσ ὅ,τι μόνον ἡδονὴν ἢ σφοδρότητα ἔδοξεν αὐτῷ ἔχειν·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 85:1)
καὶ οἱ Ῥωμαῖοι διὰ τοῦ πυρὸσ ᾗ παρείκοι ὠσθέντεσ ἐκράτουν τοῦ θησαυροῦ, καθ’ ὃν ἱερὰ ἦν χρήματα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 315:2)
οἱ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἐκ τοῦ δημοσίου θησαυροῦ τοὺσ νεκροὺσ θάπτειν ἐκέλευον τὴν ὀσμὴν οὐ φέροντεσ, ἔπειθ’ ὡσ οὐ διήρκουν ἀπὸ τῶν τειχῶν ἔρριπτον εἰσ τὰσ φάραγγασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 587:1)
ἐσπεσὼν δὲ ἐσ σωρὸν ψήγματοσ πρῶτα μὲν παρέσαξε παρὰ τὰσ κνήμασ τοῦ χρυσοῦ ὅσον ἐχώρεον οἱ κόθορνοι, μετὰ δὲ τὸν κόλπον πάντα πλησάμενοσ τοῦ χρυσοῦ καὶ ἐσ τὰσ τρίχασ τῆσ κεφαλῆσ διαπάσασ τοῦ ψήγματοσ καὶ ἄλλο λαβὼν ἐσ τὸ στόμα, ἐξήιε ἐκ τοῦ θησαυροῦ ἕλκων μὲν μόγισ τοὺσ κοθόρνουσ, παντὶ δὲ τεῷ οἰκὼσ μᾶλλον ἢ ἀνθρώπῳ·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 125 5:1)
ἐγὼ δέ, ὁπόταν δόξῃ, προκύψασ ὥσπερ ὁ ἥλιοσ ἐκείνων μεν οὐδὲ ἐπιβλέψομαι ἐνίουσ, εἰ δέ τισ πένησ, οἱο͂σ ἦν ἐγὼ πρὸ τοῦ θησαυροῦ, φιλοφρονήσομαι τοῦτον καὶ λουσάμενον ἥκειν κελεύσω τὴν ὡρ́αν ἐπὶ τὸ δεῖπνον.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 39:1)
Ὦ δίκελλα καὶ φιλτάτη διφθέρα, ὑμᾶσ μὲν τῷ Πανὶ τούτῳ ἀναθεῖναι καλὸν αὐτὸσ δὲ ἤδη πᾶσαν πριάμενοσ τὴν ἐσχατιάν, πυργίον οἰκοδομησάμενοσ ὑπὲρ τοῦ θησαυροῦ μόνῳ ἐμοὶ ἱκανὸν ἐνδιαιτᾶσθαι, τὸν αὐτὸν καὶ τάφον ἀποθανὼν ἕξειν μοιδοκῶ.
(루키아노스, Timon, (no name) 42:2)
ὁ ἀγαθὸσ ἄνθρωποσ ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθά, καὶ ὁ πονηρὸσ ἄνθρωποσ ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρά.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 72:1)
ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖσ Διὰ τοῦτο πᾶσ γραμματεὺσ μαθητευθεὶσ τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν ὅμοιόσ ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ ὅστισ ἐκβάλλει ἐκ τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιά.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 146:1)
ὁ ἀγαθὸσ ἄνθρωποσ ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ τῆσ καρδίασ προφέρει τὸ ἀγαθόν, καὶ ὁ πονηρὸσ ἐκ τοῦ πονηροῦ προφέρει τὸ πονηρόν·
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 267:1)
οὗτοσ οὐ πόρρω τοῦ Κορινθίων ἐστὶ θησαυροῦ.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 13 9:6)
πλησίον δὲ τοῦ Σικυωνίων θησαυροῦ ἤτοι Κουρήτων ἢ τοῦ Ἀλκμήνησ ἐστὶν Ἡρακλέουσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 14 15:4)
τοῦ θησαυροῦ δὲ ἐπείργασται τῷ ἀετῷ ὁ γιγάντων καὶ θεῶν πόλεμοσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 19 22:1)
ἃ μὴ κατέθου, μὴ ἀνέλῃ ‐ τούτοιν τοῖν δυοῖν νομοθέταιν καταφρονήσαντα καὶ ἀνελόμενον, οὔτι σμικρόν, ὃ μὴ κατέθετο αὐτόσ, πλῆθοσ δ’ ἔστιν ὅτε θησαυροῦ παμμέγεθεσ, τί χρὴ πάσχειν;
(플라톤, Laws, book 11 4:3)
"ἀνδρὶ δὲ μὴ φίλων προϊεμένῳ χάρισι μὴ βασιλέων δωρεαῖσ αὑτόν, ἀλλὰ καὶ τύχησ κλῆρον ἀπειπαμένῳ καὶ θησαυροῦ φανέντοσ ἐπιπηδῶσαν ἀποστήσαντι τὴν φιλοπλουτίαν, οὐκ ἐπανίσταται πρὸσ τὰσ ἀδικίασ οὐδὲ θορυβεῖ τὴν διάνοιαν ἀλλ’ εὐκόλωσ χρῆται πρὸσ τὸ καλὸν αὑτῷ μέγα φρονῶν καὶ τὰ κάλλιστα τῇ ψυχῇ συνειδώσ.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 15 10:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION