Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περὶ τὰσ τοιαύτασ δ’ ἡδονὰσ ἡ σωφροσύνη καὶ ἡ ἀκολασία ἐστὶν ὧν καὶ τὰ λοιπὰ ζῷα κοινωνεῖ, ὅθεν ἀνδραποδώδεισ καὶ θηριώδεισ φαίνονται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 142:4)
λέγω δὲ τὰσ θηριώδεισ, οἱο͂ν τὴν ἄνθρωπον ἣν λέγουσι τὰσ κυούσασ ἀνασχίζουσαν τὰ παιδία κατεσθίειν, ἢ οἱοίσ χαίρειν φασὶν ἐνίουσ τῶν ἀπηγριωμένων περὶ τὸν Πόντον, τοὺσ μὲν ὠμοῖσ τοὺσ δὲ ἀνθρώπων κρέασιν, τοὺσ δὲ τὰ παιδία δανείζειν ἀλλήλοισ εἰσ εὐωχίαν, ἢ τὸ περὶ Φάλαριν λεγόμενον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 63:2)
αὗται μὲν θηριώδεισ, αἳ δὲ διὰ νόσουσ γίνονται καὶ διὰ μανίαν ἐνίοισ, ὥσπερ ὁ τὴν μητέρα καθιερεύσασ καὶ φαγών, καὶ ὁ τοῦ συνδούλου τὸ ἧπαρ αἳ δὲ νοσηματώδεισ ἢ ἐξ ἔθουσ, οἱο͂ν τριχῶν τίλσεισ καὶ ὀνύχων τρώξεισ, ἔτι δ’ ἀνθράκων καὶ γῆσ, πρὸσ δὲ τούτοισ ἡ τῶν ἀφροδισίων τοῖσ ἄρρεσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 64:1)
πᾶσα γὰρ ὑπερβάλλουσα καὶ ἀφροσύνη καὶ δειλία καὶ ἀκολασία καὶ χαλεπότησ αἳ μὲν θηριώδεισ αἳ δὲ νοσηματώδεισ εἰσίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 68:2)
καὶ τῶν ἀφρόνων οἱ μὲν ἐκ φύσεωσ ἀλόγιστοι καὶ μόνον τῇ αἰσθήσει ζῶντεσ θηριώδεισ, ὥσπερ ἔνια γένη τῶν πόρρω βαρβάρων, οἱ δὲ διὰ νόσουσ, οἱο͂ν τὰσ ἐπιληπτικάσ, ἢ μανίασ νοσηματώδεισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 69:2)
ὥσπερ γὰρ εἴρηται κατ’ ἀρχάσ, αἳ μὲν ἀνθρώπιναί εἰσι καὶ φυσικαὶ καὶ τῷ γένει καὶ τῷ μεγέθει, αἳ δὲ θηριώδεισ, αἳ δὲ διὰ πηρώσεισ καὶ νοσήματα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 82:2)
νῦν μὲν οὖν αἱ μάλιστα δοκοῦσαι τῶν πόλεων ἐπιμελεῖσθαι τῶν παίδων αἱ μὲν ἀθλητικὴν ἕξιν ἐμποιοῦσι, λωβώμεναι τά τε εἴδη καὶ τὴν αὔξησιν τῶν σωμάτων, οἱ δὲ Λάκωνεσ ταύτην μὲν οὐχ ἥμαρτον τὴν ἁμαρτίαν, θηριώδεισ δ’ ἀπεργάζονται τοῖσ πόνοισ, ὡσ τοῦτο πρὸσ ἀνδρείαν μάλιστα συμφέρον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 36:1)
διὰ δὲ τὸ μάχιμον καὶ θηριώδεισ ἔνιοι γίνονται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 7 3:1)
ἔχειν γὰρ δὴ καὶ χεῖρασ θηριώδεισ, ἃσ ὑποκρύπτειν τέωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 17:1)
ὅδε μὲν δὴ ὁ μῦθοσ, οὐ παιδίῳ πλασθείσ, ὡσ ἂν ἧττον ᾖ θρασὺ καὶ ἀκόλαστον, ἀλλὰ τοῖσ μείζω καὶ τελειοτέραν ἀφροσύνην ἔχουσιν, ὑφ’ ἡμῶν δεῦρο μετενεχθεὶσ τάχ’ ἂν ἱκανῶσ ἐπιδεῖξαι δύναιτο ὁποῖόν ἐστι τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν γένοσ, ὅτι ἄλογοι οὖσαι καὶ θηριώδεισ, ἔπειτα ἡδονήν τινα παραδεικνύουσαι, προσαγόμεναι τοὺσ ἀνοήτουσ ἀπάτῃ καὶ γοητείᾳ, διαφθείρουσιν οἴκτιστα καὶ ἐλεεινότατα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 18:1)
ἀπ’ ἐκείνων οὖν τῶν χρόνων τῆσ κατὰ Σικελίαν ἡγεμονίασ ἀντιποιουμένησ τῆσ πόλεωσ, μὴ καταρρίψωμεν τὸν ὑπὲρ τῶν προγόνων ἔπαινον, μηδ’ ἑαυτοὺσ θηριώδεισ καὶ ἀπαραιτήτουσ πρὸσ ἀνθρωπίνην ἀτυχίαν παράσχωμεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 22 5:1)
οἱ δὲ ταύτασ μὲν ἐξήλασαν ἐκ τῶν πόλεων τὰσ ἀγερώχουσ καὶ θηριώδεισ συνουσίασ ἄνδρα συναρμόσαντεσ εἰσ γυναῖκα μίαν, περὶ δε φυλακῆσ γάμων καὶ σωφροσύνησ γυναικῶν νομοθετεῖν οὔτε μεῖζον οὔτ’ ἔλαττον οὐδὲν ἐπεχείρησαν, ἀλλ’ ὡσ ἀδυνάτου πράγματοσ ἀπέστησαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 24 7:1)
καὶ τὰσ μὲν ἐπιεικεῖσ καὶ φιλανθρώπουσ διανοίασ τε καὶ πράξεισ αὐτῶν Ἑλληνικὰσ εἶναι λογίζομαι, τὰσ δ’ ὠμὰσ καὶ θηριώδεισ, ἄλλωσ τε κἂν περὶ συγγενεῖσ τε καὶ φίλουσ γίνωνται, βαρβαρικάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 6 14:1)
Διὰ ταύτην τὴν συγγένειαν οἱ μὲν ἀποκλίναντεσ λύκοισ ὅμοιοι γινόμεθα, ἄπιστοι καὶ ἐπίβουλοι καὶ βλαβεροί, οἱ δὲ λέουσιν, ἄγριοι καὶ θηριώδεισ καὶ ἀνήμεροι, οἱ πλείουσ δ’ ἡμῶν ἀλώπεκεσ καὶ ὡσ ἐν ζῴοισ ἀτυχήματα.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ ἀπὸ τοῦ τὸν θεὸν πατέρα εἶναι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὰ ἑξῆσ ἐπέλθοι. 7:1)
ἢ τί οἰεί ὅτι ὁ Ἡρακλῆσ ἂν ἀπέβη, εἰ μὴ λέων τοιοῦτοσ ἐγένετο καὶ ὕδρα καὶ ἔλαφ[ρ]οσ καὶ σῦσ καὶ ἄδικοί τινεσ ἄνθρωποι καὶ θηριώδεισ, οὓσ ἐκεῖνοσ ἐξήλαυνεν καὶ ἐκάθαιρεν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION