Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

συνίσταται δὲ τὸ μὲν δίκαιον νόμῳ, φύσει, ἔθει, τὸ δὲ νόμῳ δίκαιον θεωρεῖται ἐν προστάξει καὶ ἐν ἀπαγορεύσει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:2)
τρία ταῦτα ἐπὶ παντὸσ ἀνθρώπου θεωρεῖται καὶ συνέχει τὸν βίον, ψυχὴ, σῶμα, ὅσα τούτων ἐκτὸσ εἰσ χρείαν ἔρχεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 5:11)
ἐπεὶ δὲ πρῶτον ἐν τοῖσ ἐλαχίστοισ ἡ φύσισ ἑκάστου θεωρεῖται, καὶ περὶ οἰκίασ ἂν ὁμοίωσ ἔχοι.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 7:2)
ἡ γὰρ σιμότησ ἐν ῥινὶ γίγνεται, διὸ καὶ ὁ λόγοσ αὐτῆσ μετὰ ταύτησ θεωρεῖται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 107:1)
τοῦτο δὲ οὐκ ἐπὶ πάντων, ἀλλ’ ἐπ’ ἐνίων ποτηρίων τὸ εἶδοσ τῆσ κατασκευῆσ θεωρεῖται, μάλιστα δὲ τῶν λεγομένων Σελευκίδων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 77 1:2)
ἐπεὶ δ’ οὐδαμοῦ τῆσ Λιβύησ οὐδὲν τοιοῦτον γινόμενον θεωρεῖται, περιφανῶσ ὁ συγγραφεὺσ σχεδιάζων εὑρίσκεται·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38 12:1)
Ἔφοροσ δὲ καινοτάτην αἰτίαν εἰσφέρων πιθανολογεῖν μὲν πειρᾶται, τῆσ δ’ ἀληθείασ οὐδαμῶσ ἐπιτυγχάνων θεωρεῖται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 39 7:1)
ὁ μὲν γὰρ Μαίανδροσ ποταμὸσ κατὰ τὴν Ἀσίαν πολλὴν χώραν πεποίηκε ποταμόχωστον, ἐν ᾗ τῶν συμβαινόντων περὶ τὴν ἀναπλήρωσιν τοῦ Νείλου τὸ σύνολον οὐδὲν θεωρεῖται γινόμενον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 39 12:1)
τὸ δὲ ἄκρον παρ’ ἕτερόν τι θεωρεῖται·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 41:5)
<τὸ δὲ πᾶν οὐ παρ’ ἕτερόν τι θεωρεῖται·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 41:6)
ὃ οὐ θεωρεῖται γινόμενον οὔθ’ ὅπωσ ἂν γένοιτο ὁρατὴ ἄτομοσ ἔστιν ἐπινοῆσαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 56:2)
κατ’ ἐπιβολὰσ δ’ ἄν τινασ παρακολουθοῦντοσ τοῦ ἀθρόου ἕκαστα προσαγορευθείη, ἀλλ’ ὅτε δήποτε ἕκαστα συμβαίνοντα θεωρεῖται, οὐκ ἀίδιον τῶν συμπτωμάτων παρακολουθούντων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 70:3)
καὶ οὐκ ἐξελατέον ἐκ τοῦ ὄντοσ ταύτην τὴν ἐνάργειαν, ὅτι οὐκ ἔχει τὴν τοῦ ὅλου φύσιν ᾧ συμβαίνει ὃ δὴ καὶ σῶμα προσαγορεύομεν, οὐδὲ τὴν τῶν ἀίδιον παρακολουθούντων, οὐδ’ αὖ καθ’ αὑτὰ νομιστέον‐‐οὐδὲ γὰρ τοῦτο διανοητὸν οὔτ’ ἐπὶ τούτων οὔτ’ ἐπὶ τῶν ἀίδιον συμβεβηκότων,‐‐ἀλλ’ ὅπερ καὶ φαίνεται, συμπτώματα πάντα <κατὰ> τὰ σώματα νομιστέον, καὶ οὐκ ἀίδιον παρακολουθοῦντα οὐδ’ αὖ φύσεωσ καθ’ ἑαυτὰ τάγμα ἔχοντα, ἀλλ’ ὃν τρόπον αὐτὴ ἡ αἴσθησισ τὴν ἰδιότητα ποιεῖ, θεωρεῖται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 71:1)
σημεῖα δὲ ἐπὶ τῶν ἐν τοῖσ μετεώροισ συντελουμένων φέρειν τῶν παρ’ ἡμῖν τινα φαινομένων, ἃ θεωρεῖται ᾗ ὑπάρχει, καὶ οὐ τὰ ἐν τοῖσ μετεώροισ φαινόμενα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 87:5)
οὕτω γὰρ καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν πυρὰ ἐξ ἀποστήματοσ θεωρούμενα κατὰ τὴν αἴσθησιν θεωρεῖται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 91:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION