Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδέ γ’ ἐκεῖνο μᾶλλον οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὡσ τὸ μὲν τοῖσ ὅπλοισ ἀμύνεσθαι τοῖσ ἐν τοῖσ λόγοισ βεβιωκόσι τῶν προσηκόντων ἐστὶ, τὸ δὲ αὐτοῖσ τοῖσ λόγοισ ἀμύνεσθαι ἐν ἀλογίᾳ θετέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 72:1)
καὶ μηδεὶσ εἴπῃ ὡσ ἐπειδή τινεσ φαῦλοι ταύτησ μετέσχον, διὰ τοῦτο καὶ ταύτην ἐν τοῖσ φαύλοισ θετέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 7:1)
εὐδαιμονίαν τῶν ἀνθρώπῳ πρακτῶν ἄριστον θετέον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 82:1)
ὥστε περὶ τὰ ἁπτόμενα, ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν, θετέον τὴν ἀκολασίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 68:2)
γιγνόμενά τε γὰρ ἐξ ἀλλήλων ὁρῶμεν ὡσ οὐκ ἀεὶ διαμένοντοσ πυρὸσ καὶ γῆσ τοῦ αὐτοῦ σώματοσ εἴρηται δὲ ἐν τοῖσ περὶ φύσεωσ περὶ αὐτῶν, καὶ περὶ τῆσ τῶν κινουμένων αἰτίασ, πότερον ἓν ἢ δύο θετέον, οὔτ’ ὀρθῶσ οὔτε εὐλόγωσ οἰητέον εἰρῆσθαι παντελῶσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 171:2)
εἰ μὲν οὖν μὴ μία, ποίασ οὐσίασ θετέον τὴν ἐπιστήμην ταύτην;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 44:2)
ἀλλὰ μὴν εἰ διὰ τοῦτο, τὰ μᾶλλον καθόλου μᾶλλον θετέον ἀρχάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 88:1)
οὐχ ὁμοίωσ δὲ πᾶν ἀδιαίρετον, οἱο͂ν ποὺσ καὶ μονάσ, ἀλλὰ τὸ μὲν πάντῃ, τὸ δ’ εἰσ ἀδιαίρετα πρὸσ τὴν αἴσθησιν θετέον, ὥσπερ εἴρηται ἤδη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 23:2)
ἀλλ’ οὐδὲ περὶ τὰσ ἐν τοῖσ φυσικοῖσ εἰρημένασ αἰτίασ τὴν ἐπιζητουμένην ἐπιστήμην θετέον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 6:5)
εἰ δ’ αὖ μὴ ἔστιν ὡσ λέγουσι, περὶ ποῖα θετέον πραγματεύεσθαι τὸν μαθηματικόν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 10:2)
διὸ καὶ ταύτην καὶ τὴν μαθηματικὴν ἐπιστήμην μέρη τῆσ σοφίασ εἶναι θετέον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 56:1)
ἐπεὶ δ’ ἔστι τισ ἐπιστήμη τοῦ ὄντοσ ᾗ ὂν καὶ χωριστόν, σκεπτέον πότερόν ποτε τῇ φυσικῆ ͅ τὴν αὐτὴν θετέον εἶναι ταύτην ἢ μᾶλλον ἑτέραν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 107:4)
διττῶσ δὲ καὶ ταύτησ λεγομένησ τὴν κατ’ ἐνέργειαν θετέον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 67:1)
εἰ δὲ δὴ καὶ θετέον οὕτωσ, ἆρά γε καὶ ἔστιν εὐδαίμων τότε ἐπειδὰν ἀποθάνῃ;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 100:2)
εἰ δὴ ταῦτα μὴ ἀρέσκει, ἀλλὰ μᾶλλον εἰσ ἐνέργειάν τινα θετέον, καθάπερ ἐν τοῖσ πρότερον εἴρηται, τῶν δ’ ἐνεργειῶν αἳ μέν εἰσιν ἀναγκαῖαι καὶ δι’ ἕτερα αἱρεταὶ αἳ δὲ καθ’ αὑτάσ, δῆλον ὅτι τὴν εὐδαιμονίαν τῶν καθ’ αὑτὰσ αἱρετῶν τινὰ θετέον καὶ οὐ τῶν δι’ ἄλλο·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 76:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION