Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅ τε ἥλιοσ τελευτῶν ἐγγύτατα γίνεται, ὁκόταν ἐπὶ τὰσ θερινὰσ ἔλθῃ περιόδουσ, καὶ τότε ὀλίγον χρόνον θερμαίνει καὶ οὐ σφόδρα‧ τὰ δὲ πνεύματα τὰ ἀπὸ τῶν θερμῶν πνέοντα οὐκ ἀφικνεῖται, ἢν μὴ ὀλιγάκισ καὶ ἀσθενέα, ἀλλ’ ἀπὸ τῶν ἄρκτων αἰεὶ πνέουσι πνεύματα ψυχρὰ ἀπό τε χιόνοσ καὶ κρυστάλλου καὶ ὑδάτων πολλῶν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xix.3)
ΑἱμοῤῬοί̈δων τὸ μὲν νόσημα ὧδε γίνεται‧ ἐπὴν χολὴ ἢ φλέγμα ἐσ τὰσ φλέβασ τὰσ ἐν τῷ ἀρχῷ καταστηρίξῃ, θερμαίνει τὸ αἷμα τὸ ἐν τοῖσι φλεβίοισι‧ θερμαινόμενα δὲ τὰ φλέβια ἐπισπᾶται ἐκ τῶν ἔγγιστα φλεβίων τὸ αἷμα, καὶ πληρεύμενα εξοιδέει ἐσ τὸ ἐντὸσ τοῦ ἀρχοῦ, καὶ ὑπερίσχουσιν αἱ κεφαλαὶ τῶν φλεβίων, καὶ ἅμα μὲν ὑπὸ τῆσ κόπρου ἐξιούσησ φλώμεναι, ἅμα δὲ ὑπὸ τοῦ αἵματοσ ἀθροιζομένου βιαζόμεναι, ἐξακοντίζουσιν αἷμα, μάλιστα μὲν ξὺν τῷ ἀποπάτῳ, ἐνίοτε δὲ χωρὶσ τοῦ ἀποπάτου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 1.1)
ἀνδρὶ δὲ ἐσβάντι ἐσ αὐτὸ τὸ μὲν παραυτίκα ψυχρόν τε πρόσεισι καὶ ἐμποιεῖ φρίκην, ἐπισχόντι δὲ ὀλίγον ἅτε φάρμακον θερμαίνει τὸ πυρωδέστατον.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 35 15:5)
ἀλλ’ ὥτε παῖσ ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸσ ἵκοντι νεότατοσ τὸ πάλιν ἤδη, μάλα δέ οἱ θερμαίνει φιλότατι νόον·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 10 ΑΓΗΣΙΔΑΜῼ ΛΟΚΡῼ ΕΠΙΖΕΦΥΡΙῼ ΠΑΙΔΙ ΠΥΚΤῌ 23:1)
ὁ γὰρ ἀήρ, ἐν ᾧ κρέμαται τὸ ἀγγεῖον, εἰ μὲν ψυχρόσ ἐστι, πῶσ θερμαίνει τὸ ὕδωρ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τίν’ αἰτίαν τὸ φρεατιαῖον ὕδωρ ἀρυσθέν, ἐὰν ἐν αὐτῷ τῷ τοῦ φρέατοσ ἀέρι νυκτερεύσῃ, ψυχρότερον γίγνεται. 6:3)
"ὥσπερ οὖν ἡμᾶσ θερμαινόμενον θερμαίνει θοἰμάτιον, οὕτω τὴν χιόνα ψυχόμενον ἀντιπεριψύχει·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τίν’ αἰτίαν ἀχύροισ καὶ ἱματίοισ τὴν χιόνα διαφυλάττουσι. 3:10)
καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῆσ θαλάττησ, ὅταν μηδὲν αὐτὴν κινῇ, ἠρεμεῖ, ἀνέμου δ’ ἐμπνέοντοσ βιαίου παρὰ φύσιν, τότε ἐξ ὅλησ κυκλεῖται, οὕτω καὶ ἐν τῷ σώματι ὅταν κινηθῇ τὸ αἷμα, τότε ἐμπίπτει μὲν εἰσ τὰ ἀγγεῖα τῶν πνευμάτων, πυρούμενον δὲ θερμαίνει τὸ ὅλον σῶμα, ἀρέσκει δ’ αὐτῷ καὶ ἐπιγέννημα εἶναι ὁ πυρετὸσ .
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 5, Πῶσ γίνεται πυρετόσ, καὶ εἰ ἐπιγέννημά ἐστι. 2:1)
καὶ γὰρ ἐνταῦθα καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ τόποισ τῆσ οἰκουμένησ τοῖσ ταυτοκλινέσι τὸν ἴσον διαλιπὼν χρόνον τὸν τῆσ νυκτὸσ ἐπάνεισι πάλιν καὶ θερμαίνει τὴν γῆν.
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 3 20:21)
θερμαίνει μ’ ὁ καλὸσ Κορνήλιοσ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 1171)

SEARCH

MENU NAVIGATION