Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐτύγχανον μὲν ἀπὸ Χίου περαιούμενοσ μετά τινων ἁλιέων ἔξω τῆσ θερινῆσ ὡρ́ασ ἐν μικρῷ παντελῶσ ἀκατίῳ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 2:1)
οὐ βορέαι γὰρ οὐδ’ ἀπαρκτίαι μόνοι, ἀλλὰ καὶ οἱ πνέοντεσ ἀπὸ θερινῆσ δύσεωσ ἀργέσται κοινωνοῦσι τῆσ τῶν ἐτησίων προσηγορίασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 39 6:2)
ἀπὸ γὰρ θερινῆσ δύσεωσ καὶ ἄρκτου πνεῖν εἰώθασιν ἄνεμοι τηλικαύτην ἔχοντεσ σφοδρότητα καὶ δύναμιν, ὥστε ἀναρπάζειν ἀπὸ τῆσ γῆσ λίθουσ χειροπληθιαίουσ τοῖσ μεγέθεσι καὶ τῶν ψηφίδων ἁδρομερῆ κονιορτόν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 26 1:2)
πρότερον ἡμέραισ τῆσ θερινῆσ τροπῆσ, ὀγδόῃ φθίνοντοσ μηνὸσ Θαργηλιῶνοσ, ὡσ Ἀθηναῖοι τοὺσ χρόνουσ ἄγουσι, περιτταὶ δὲ ἦσαν αἱ τὸν ἐνιαυτὸν ἐκεῖνον ἐκπληροῦσαι μετὰ τὴν τροπὴν εἴκοσιν ἡμέραι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 63 3:1)
Ὁκόσαι δ’ ἀντικέονται τούτων πρὸσ τὰ πνεύματα τὰ ψυχρὰ τὰ μεταξὺ τῶν δυσμέων τῶν θερινῶν τοῦ ἡλίου καὶ τῆσ ἀνατολῆσ τῆσ θερινῆσ, καὶ αὐτῇσι ταῦτα τὰ πνεύματα ἐπιχώριά ἐστι, τοῦ δὲ νότου καὶ τῶν θερμῶν πνευμάτων σκέπη, ὧδε ἔχει περὶ τῶν πολίων τούτων‧ πρῶτον μὲν τὰ ὕδατα σκληρά τε καὶ ψυχρὰ ὡσ ἐπὶ τὸ πλῆθοσ ἐγγίνεται.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, iv.1)
Θερινῆσ καὶ μετοπωρινῆσ ὡρ́ησ ἐπὶ τῶν ὀξέων αἵματοσ ἀπόσταξισ ἐξαπίνησ ξυντονίην καὶ πολλὴν θεραπείην κατὰ τὰσ φλέβασ δηλοῖ, καὶ ἐσ τὴν ὑστεραίην λεπτῶν οὔρων ἐπιφάσιασ‧ καὶ ἢν ἀκμάζῃ τῇ ἡλικίῃ καὶ τὸ σῶμα ἐκ γυμνασίων ἢ εὐσαρκώσιοσ ἔχῃ, ἢ μελαγχολικὸσ ᾖ, ἢ ἐκ πόσιοσ χεῖρεσ τρομεραὶ, καλῶσ ἔχει παραφροσύνην προειπεῖν ἢ σπασμόν‧ κἢν μὲν ἐν ἀρτίῃσιν ἐπιγένηται, βέλτιον, ἐν κρισίμῃσι δὲ ὀλέθριον‧ ἢν μὲν πουλὺ ἀλὲσ ἀποσυθὲν αἷμα ἐξόδουσ ποιήσηται, τῆσ πλεονεξίησ κατὰ Ῥῖνασ, ἢ κατὰ ἕδρην ἐμπλησθείσησ, ἀπόστασιν, ἢ πόνουσ ἐν ὑποχονδρίῳ, ἢ ἐσ ὄρχιασ, ἢ ἐσ σκέλεα‧ λυθέντων δὲ τουτέων, ἔξοδοι γίγνονται πτυσμῶν παχέων, οὔρων λείων, λευκῶν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.8)
τρόποσ ἔθρεψεν τοὺσ πρώτουσ ταῦτα ἐννοήσαντασ διὰ τὸ κάλλοσ τῆσ θερινῆσ ὡρ́ασ, ἣν Αἴγυπτόσ τε Συρία θ’ ἱκανῶσ κέκτηται, φανεροὺσ μὲν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἀστέρασ ἀεὶ σύμπαντασ καθορῶντασ, ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένουσ, ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ’ ἐξήκει, βεβασανισμένα χρόνῳ μυριετεῖ τε καὶ ἀπείρῳ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 96:1)
τὸ δ’ ἐπαινετὸν αὐτοῦ χρὴ λέγειν ὅτι μέσοσ ἂν εἰή χειμώνων τε καὶ τῆσ θερινῆσ φύσεωσ, ἡ δ’ ὑστεροῦσα ἡμῖν εἰσ τὸ θερινὸν φύσισ τοῦ περὶ τὸν ἐκεῖ τόπον, ὅπερ εἴπομεν, ὕστερον αὐτοῖσ παραδέδωκεν τὸ τούτων τῶν θεῶν τοῦ κόσμου κατανόημα.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 100:2)
"ἄνευ δὲ τούτων ἔδει δή που τὰσ ἀνωμάλουσ νύκτασ, οἱο͂ν ὁμιχλώδεισ καὶ δυσχειμέρουσ, ἠχωδεστέρασ εἶναι τῶν αἰθρίων καὶ κεκραμένων ὁμαλῶσ, διὰ τὸ δεῦρο μὲν συνωθεῖν τὰσ ἀτόμουσ ἐκεῖ δ’ ὅθεν μεθίστανται χώραν ἔρημον ἀπολείπειν σωμάτων καὶ τὸ δὴ προχειρότατον, ἡμέραν ψυχρὰν ἠχωδεστέραν εἶναι νυκτὸσ ἀλεεινῆσ ῆσ καὶ θερινῆσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί τῆσ ἡμέρασ ἠχωδεστέρα ἡ νύξ. 13:9)
Ἄρτι δὲ τῆσ θερινῆσ ὡρ́ασ ἐνισταμένησ, καὶ στρατηγοῦντοσ Ἀγήτα μὲν τῶν Αἰτωλῶν, Ἀράτου δὲ παρειληφότοσ τὴν τῶν Ἀχαιῶν στρατηγίαν ‐ ἀπὸ γὰρ τούτων ἐποιησάμεθα τοῦ συμμαχικοῦ πολέμου τὴν ἐκτροπήν ‐ Λυκοῦργοσ μὲν ὁ Σπαρτιάτησ ἐπανῆκε πάλιν ἐξ Αἰτωλίασ·
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 91 1:1)
τὸ μὲν γὰρ στόμα τὸ κατὰ στήλασ φησὶν ὅτι κατὰ τὴν ἰσημερινὴν δύσιν ἐστίν, ὁ δὲ Τάναϊσ ῥεῖ ἀπὸ θερινῆσ ἀνατολῆσ·
(폴리비오스, Histories, book 34, chapter 7 9:1)
ἐλαττοῦται δὴ τοῦ συνάμφω μήκουσ τῷ μεταξὺ τῆσ θερινῆσ ἀνατολῆσ καὶ τῆσ ἰσημερινῆσ·
(폴리비오스, Histories, book 34, chapter 7 10:1)
μέση τὸ μέσον τῆσ γῆσ ὁρίζει, παρ’ αὐτὸ τοῦτο διακεκαυμένη καλουμένη ἡ δ’ οἰκητή ἐστιν ἡ μέση τῆσ θερινῆσ καὶ χειμερινῆσ, εὔκρατόσ τισ οὖσα.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 3, Περὶ διαιρέσεωσ γῆσ. 1:1)
τότε ἐλεπτύνθησαν εἰσ ἅπαξ τὸ ὄστρακον, ὁ σίδηροσ, ὁ χαλκόσ, ὁ ἄργυροσ, ὁ χρυσόσ, καὶ ἐγένετο ὡσεὶ κονιορτὸσ ἀπὸ ἅλωνοσ θερινῆσ. καὶ ἐξῇρεν αὐτὰ τὸ πλῆθοσ τοῦ πνεύματοσ, καὶ τόποσ οὐχ εὑρέθη αὐτοῖσ. καὶ ὁ λίθοσ ὁ πατάξασ τὴν εἰκόνα ἐγενήθη ὄροσ μέγα καὶ ἐπλήρωσε πᾶσαν τὴν γῆν.
(70인역 성경, 다니엘서 2:35)
τὸ μὲν οὖν κατὰ Μερόην κλίμα Φίλωνά τε τὸν συγγράψαντα τὸν εἰσ Αἰθιοπίαν πλοῦν ἱστορεῖν, ὅτι πρὸ πέντε καὶ τετταράκοντα ἡμερῶν τῆσ θερινῆσ τροπῆσ κατὰ κορυφὴν γίνεται ὁ ἥλιοσ, λέγειν δὲ καὶ τοὺσ λόγουσ τοῦ γνώμονοσ πρόσ τε τὰσ τροπικὰσ σκιὰσ καὶ τὰσ ἰσημερινάσ, αὐτόν τε Ἐρατοσθένη συμφωνεῖν ἔγγιστα τῷ Φίλωνι, τὸ δ’ ἐν τῇ Ἰνδικῇ κλίμα μηδένα ἱστορεῖν, μηδ’ αὐτὸν Ἐρατοσθένη.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 38:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION