Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν δὲ τῶν Φαιάκων βασιλέα ποιήσασ εἰσ ὑπερβολὴν φιλάνθρωπον καὶ θεοφιλῆ τῷ ῥήματι τούτῳ τετίμηκεν Ἀλκίνοοσ δὲ τότ’ ἦρχε θεῶν ἄπο μήδεα εἰδώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 21:7)
εὖ λέγ]ειν πάρεστιν, ὅσ‐ τισ μὴ φθόνῳ πιαίνεται, θεοφι]λῆ φίλιππον ἄνδρ’ ἀρήϊον, τεθμ]ίου σκᾶπτρον Διὸσ ἰοπλό]κων τε μέρο[σ ἔχοντ]α Μουσᾶν·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 3 Ιἕρωνι Συρακοσίῳ Ἵπποισ Ὀλύμπια. 15:2)
ὅπου δὲ θεὸσ ὁ πάντων κάλλιστοσ καὶ φανερώτατοσ οὐχ ὑπερορᾷ τὸν ἅπαντα χρόνον ἀνθρώπων ἐπιμελούμενοσ, ἦπού γε ἄνθρωπον θεοφιλῆ καὶ φρόνιμον χρὴ βαρύνεσθαι τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ μὴ καθ’ ὅσον οἰο͂́σ τέ ἐστι μιμεῖσθαι τὴν ἐκείνου δύναμιν καὶ φιλανθρωπίαν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 91:1)
μὴ τοίνυν τοῦ Θασίου μὲν ἡγεῖσθε ὑβρισθέντοσ οὕτωσ ἀγανακτῆσαι τὸ δαιμόνιον, τῶν δὲ παρ’ ὑμῖν τετιμημένων μηδένα θεοφιλῆ εἶναι μηδὲ ἡρ́ωα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 128:6)
ταῦτα δ’ ἔπραττεν ἅμα μὲν εἰσ δεισιδαιμονίαν καὶ θεοφιλῆ βίον τὸν βασιλέα προτρεπόμενοσ, ἅμα δὲ καὶ κατὰ τρόπον ζῆν ἐθίζων οὐ διὰ πικρᾶσ νουθετήσεωσ, ἀλλὰ δι’ ἐπαίνων κεχαρισμένων καὶ πρὸσ ἀρετὴν μάλιστ’ ἀνηκόντων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 70 8:1)
προστεταχέναι δ’ αὐτῇ καὶ τὸ γῆρασ ἀφελοῦσαν τὸ Πελίου διά τινων δυνάμεων νέον παντελῶσ ποιῆσαι τὸ σῶμα καὶ πολλὰ ἕτερα πρὸσ μακάριον καὶ θεοφιλῆ βίον δωρήσασθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 51 4:2)
φησὶ δὴ θεοφιλῆ αὐτὴν εἶναι καὶ παρέχεται τούτου μάρτυρασ τοὺσ ἀμφισβητήσαντασ περὶ αὐτῆσ θεούσ, κοινόν τι πρᾶγμα καὶ ὑπὸ πάντων σχεδὸν τῶν ἐπαινεσάντων τὴν πόλιν εἰρημένον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 282)
διήμαρτον δὲ τῆσ ἀδίκου καὶ πονηρᾶσ ἐπιθυμίασ, οἳ μηδὲν κινδυνεύειν ἔμελλον ἐκ τοῦ μὴ ταῦτ’ ἐμφανίσαι τῷ Σαούλῳ, διὰ δὲ κολακείαν καὶ κέρδουσ προσδοκίαν παρὰ τοῦ βασιλέωσ ἄνδρα θεοφιλῆ καὶ παρὰ δίκην ζητούμενον ἐπὶ θανάτῳ καὶ λανθάνειν δυνάμενον διέβαλλον καὶ παραδώσειν ὑπέσχοντο·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 358:2)
ἔτυχε δὲ καὶ ταφῆσ μεγαλοπρεποῦσ καὶ οἱάσ εἰκὸσ ἦν τὸν οὕτω θεοφιλῆ μεταλαβεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 224:3)
Ὀνίαν δέ τινα ὄνομα δίκαιον ὄντα καὶ θεοφιλῆ, ὃσ ἀνομβρίασ ποτὲ οὔσησ ηὔξατο τῷ θεῷ λῦσαι τὸν αὐχμὸν καὶ γενόμενοσ ἐπήκοοσ ὁ θεὸσ ὗσεν, κρύψαντα ἑαυτὸν διὰ τὸ τὴν στάσιν ὁρᾶν ἰσχυρὰν ἐπιμένουσαν, ἀναχθέντα εἰσ τὸ στρατόπεδον τῶν Ιοὐδαίων ἠξίουν, ὡσ ἔπαυσε τὴν ἀνομβρίαν εὐξάμενοσ, ἵν’ οὕτωσ ἀρὰσ θῇ κατὰ Ἀριστοβούλου καὶ τῶν συστασιαστῶν αὐτοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 29:1)
πίπτει μὲν γὰρ ἡ στέγη τοῦ οἰκήματοσ, οὐδένα δὲ ἀπολαβοῦσα διέφθειρεν, ὥστε πάντασ πιστεῦσαι τὸν Ἡρώδην εἶναι θεοφιλῆ, μέγαν οὕτω καὶ παράδοξον διαφυγόντα κίνδυνον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 574:2)
τὰν Ψαλυχιδᾶν δὲ πάτραν Χαρίτων ἄρδοντι καλλίστᾳ δρόσῳ, τόν τε Θεμιστίου ὀρθώσαντεσ οἶκον τάνδε πόλιν θεοφιλῆ ναίοισι.
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 6 ΦΥΛΑΚΙΔᾼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ 17:2)
ταὔτ’ ἄρα, ὡσ ἐοίκεν, μισεῖταί τε ὑπὸ τῶν θεῶν καὶ φιλεῖται, καὶ θεομισῆ τε καὶ θεοφιλῆ ταὔτ’ ἂν εἰή.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 37:3)
θεοφιλῆ δέ γε καὶ εὐτυχῆ τινα λέγοντεσ ἑβδόμην ἀρχήν, εἰσ κλῆρόν τινα προάγομεν, καὶ λαχόντα μὲν ἄρχειν, δυσκληροῦντα δὲ ἀπιόντα ἄρχεσθαι τὸ δικαιότατον εἶναί φαμεν.
(플라톤, Laws, book 3 86:3)
τὰ μὲν γὰρ θεραπευόμενα ὑφ’ ἡμῶν, ὅσα ἔμψυχα, συνεύχεται ἑκάστοτε, καὶ ἀτιμαζόμενα τἀναντία, τὰ δ’ οὐδέτερα, ὥστε ἂν ὀρθῶσ τισ χρῆται πατρὶ καὶ προπάτορι καὶ πᾶσι τοῖσ τοιούτοισ, πάντων πρὸσ θεοφιλῆ μοῖραν κυριώτατα ἀγαλμάτων ἂν κεκτῇτο.
(플라톤, Laws, book 11 124:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION