Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐδόκουν εἶναι μὲν Ἀθήνησιν ἄρτι κατηρκὼσ, οἰκεῖν δὲ ἐξόπισθε τῆσ ἀκροπόλεωσ ἐν οἰκίᾳ Θεοδότου τοῦ ἰατροῦ, εἶναι δ’ αὐτὴν πρώτην πρὸσ ἥλιον ἀνίσχοντα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 13:8)
ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε, τί ἄν ποτε εἰσ τὴν παραγραφὴν ἔγραψεν, εἰ ὁ Θεόδοτοσ ἀπέγνω τῆσ δίκησ, ὅπου νῦν γνόντοσ τοῦ Θεοδότου ἀπιέναι ἡμᾶσ εἰσ τὸ δικαστήριον οὔ φησι τὴν δίκην εἶναι εἰσαγώγιμον παρ’ ὑμῖν, πρὸσ οὓσ ἐκεῖνοσ ἔγνω ἀπιέναι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 64:1)
ἄλλοι ἐν Λυκείῳ, μαθητοῦ τὴν φωνὴν αὐτῷ χρήσαντοσ Ἀρχαγόρου τοῦ Θεοδότου.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. h'. PRWTAGORAS 5:6)
ἡμεῖσ γὰρ ἐπεθυμήσαμεν, ὦ βουλή, Θεοδότου, Πλαταϊκοῦ μειρακίου, καὶ ἐγὼ μὲν εὖ ποιῶν αὐτὸν ἠξίουν εἶναί μοι φίλον, οὗτοσ δὲ ὑβρίζων καὶ παρανομῶν ᾤετο ἀναγκάσειν αὐτὸν ποιεῖν ὅ τι βούλοιτο.
(리시아스, Speeches, Πρὸσ Σίμωνα ἀπολογία 7:1)
ἡνίκα γὰρ Ἡρακλείδην ἐξέβαλεσ, οὔτε Συρακοσίοισ δοκοῦν δικαίωσ οὔτ’ ἐμοί, διότι μετὰ Θεοδότου καὶ Εὐρυβίου συνεδεήθην σου μὴ ποιεῖν ταῦτα, ταύτην λαβὼν ὡσ ἱκανὴν πρόφασιν, εἶπεσ ὅτι καὶ πάλαι σοι δῆλοσ εἰήν σοῦ μὲν οὐδὲν φροντίζων, Δίωνοσ δὲ καὶ τῶν Δίωνοσ φίλων καὶ οἰκείων, καὶ ἐπειδὴ νῦν Θεοδότησ καὶ Ἡρακλείδησ ἐν διαβολαῖσ εἰε͂ν, οἰκεῖοι Δίωνοσ ὄντεσ, πᾶν μηχανῴμην ὅπωσ οὗτοι μὴ δώσουσιν δίκην.
(플라톤, Epistles, Letter 3 24:1)
ὡσ οὖν ὑπὸ πάντων ὁρώμενοσ παρασκευάζου τόν τε Λυκοῦργον ἐκεῖνον ἀρχαῖον ἀποδείξων καὶ τὸν Κῦρον, καὶ εἴ τισ ἄλλοσ πώποτε ἔδοξεν ἤθει καὶ πολιτείᾳ διενεγκεῖν, ἄλλωσ τε καὶ ἐπειδὴ πολλοὶ καὶ σχεδὸν ἅπαντεσ οἱ τῇδε λέγουσιν ὡσ πολλή ἐστιν ἐλπὶσ ἀναιρεθέντοσ Διονυσίου διαφθαρῆναι τὰ πράγματα διὰ τὴν σήν τε καὶ Ἡρακλείδου καὶ Θεοδότου καὶ τῶν ἄλλων γνωρίμων φιλοτιμίαν.
(플라톤, Epistles, Letter 4 7:2)
καὶ νῦν ἐπιστολαὶ παρὰ μὲν Θεοδότου καὶ Ἡρακλείδου ἥκουσιν εἰσ Λακεδαίμονα καὶ Αἴγιναν, ἡμεῖσ δέ, καθάπερ εἴρηται, πολλὰ ἀκούοντεσ περὶ τῶν τῇδε οὐδὲν ἴσμεν.
(플라톤, Epistles, Letter 4 11:1)
ὁ δ’ ἀκούσασ ὅτι παρὰ Θεοδότην εἰήν εἰσεληλυθώσ, πρόφασιν αὖ ταύτην ἄλλην τῆσ πρὸσ ἐμὲ διαφορᾶσ ποιούμενοσ, ἀδελφὴν τῆσ πρόσθεν, πέμψασ τινὰ ἠρώτα με εἰ συγγιγνοίμην ὄντωσ μεταπεμψαμένου με Θεοδότου.
(플라톤, Epistles, Letter 7 169:3)
" ταῦτ’ ἐρρήθη, καὶ οὐκέτι μετεπέμψατό με εἰσ τὴν οἴκησιν πάλιν, ὡσ ἤδη σαφῶσ Θεοδότου μὲν ὄντοσ μου καὶ Ἡρακλείδου φίλου, αὐτοῦ δ’ ἐχθροῦ, καὶ οὐκ εὐνοεῖν ᾤετό με, ὅτι Δίωνι τὰ χρήματα ἔρρει παντελῶσ.
(플라톤, Epistles, Letter 7 170:3)
πάντωσ δὲ πάρεισιν αὐτῶν πολλοὶ ἐνταυθοῖ οὓσ ἐγὼ ὁρῶ, πρῶτον μὲν Κρίτων οὑτοσί, ἐμὸσ ἡλικιώτησ καὶ δημότησ, Κριτοβούλου τοῦδε πατήρ, ἔπειτα Λυσανίασ ὁ Σφήττιοσ, Αἰσχίνου τοῦδε πατήρ, ἔτι δ’ Ἀντιφῶν ὁ Κηφισιεὺσ οὑτοσί, Ἐπιγένουσ πατήρ, ἄλλοι τοίνυν οὗτοι ὧν οἱ ἀδελφοὶ ἐν ταύτῃ τῇ διατριβῇ γεγόνασιν, Νικόστρατοσ Θεοζοτίδου, ἀδελφὸσ Θεοδότου ‐ καὶ ὁ μὲν Θεόδοτοσ τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ ἂν ἐκεῖνόσ γε αὐτοῦ καταδεηθείη ‐ καὶ Παράλιοσ ὅδε, ὁ Δημοδόκου, οὗ ἦν Θεάγησ ἀδελφόσ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 162:2)
προσθεμένου δὲ τῇ γνώμῃ τοῦ συνεδρίου παράδειγμα τῶν ἀπίστων καὶ ἀπροσδοκήτων ἔκειτο Πομπήϊοσ Μᾶγνοσ, τῆσ Θεοδότου ῥητορείασ καὶ δεινότητοσ ἔργον, ὡσ αὐτόσ ὁ σοφιστὴσ ἔλεγε μεγαλαυχούμενοσ.
(플루타르코스, Brutus, chapter 33 3:3)
Ἀντίοχοσ δέ, Πτολεμαί̈δα καὶ Τύρον παραδόντοσ αὐτῷ Θεοδότου, τοῖσ κατὰ Κοίλην Συρίαν ἐγχειρεῖν ἐπεβάλλετο·
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 37 5:1)
προσπεσόντων παρὰ Θεοδότου γραμμάτων, ἐν οἷσ αὐτὸν ἐκάλει κατὰ σπουδὴν ἐγχειρίζων τὰ κατὰ Κοίλην Συρίαν, πολλῆσ ἀπορίασ ἦν καὶ δυσχρηστίασ πλήρησ ὑπὲρ τοῦ τί πρακτέον καὶ πῶσ χρηστέον ἐστὶ τοῖσ προσαγγελλομένοισ.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 61 3:1)
Πτολεμαίῳ μὲν Ἀνδρομάχου καὶ Σωσιβίου καὶ τῆσ ἀδελφῆσ Ἀρσινόησ, τῷ δὲ Θεοδότου καὶ Νικάρχου συμπαρακαλούντων διὰ τὸ παρ’ ἑκατέρῳ τούτουσ ἔχειν τὰσ τῶν φαλαγγιτῶν ἡγεμονίασ.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 83 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION