Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Κλέαρχοσ δ’ ὁ περιπατητικόσ φησι Ῥοδίουσ καὶ Σικελιώτασ βράβυλα καλεῖν τὰ κοκκύμηλα, ὡσ καὶ Θεόκριτοσ ὁ Συρακούσιοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 33 2:9)
Θεόκριτοσ δ’ ὁ Συρακόσιοσ ἐν ταῖσ Φαρμακευτρίαισ φησίν στέψον τὰν κελέβαν φοινικέῳ οἰὸσ ἀώτῳ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 50 2:5)
ἀναγνωσθείσησ δὲ τῆσ ἐπιστολῆσ Χίοισ παρὼν Θεόκριτοσ ὁ σοφιστὴσ νῦν ἐγνωκέναι ἔφη τὸ παρ’ Ὁμήρῳ εἰρημένον ἔλλαβε πορφύρεοσ θάνατοσ καὶ μοῖρα κραταιή.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 55 6:2)
ὅτι δὲ καὶ τῶν μήλων εὑρετήσ ἐστι Διόνυσοσ μαρτυρεῖ Θεόκριτοσ ὁ Συρακόσιοσ οὑτωσί πωσ λέγων μᾶλα μὲν ἐν κόλποισι Διωνύσοιο φυλάσσων, κρατὶ δ’ ἔχων λεύκαν, Ἡρακλέοσ ἱερὸν ἔρνοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 23 2:1)
Θεόκριτοσ δ’ ὁ Συρακόσιοσ ἐν τῇ ἐπιγραφομένῃ Βερενίκῃ τὸν λεῦκον ὀνομαζόμενον ἰχθὺν ἱερὸν καλεῖ διὰ τούτων καἴ τισ ἀνὴρ αἰτεῖται ἐπαγροσύνην τε καὶ ὄλβον, ἐξ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 201)
Θεόκριτοσ δ’ ὁ Χῖοσ τελευτησάσησ τῆσ γυναικὸσ Διοκλεῖ τῷ ὀψοφάγῳ, ἐπειδὴ ποιῶν αὐτῇ τὸ περίδειπνον πάλιν ὠψοφάγει κλαίων ἅμα, ’παῦσαι φησί, κλαίων, ὦ πόνηρε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 324)
οὐδὲν γὰρ πλέον ὀψοφαγῶν ποιήσεισ τοῦ δ’ αὐτοῦ καὶ τὸν ἀγρὸν καταβεβρωκότοσ εἰσ ὀψοφαγίαν, ἐπειδὴ θερμόν ποτε καταβροχθίσασ ἰχθὺν ἔφησε τὸν οὐρανὸν κατακεκαῦσθαι, ’ λοιπόν, ’ ἔφησεν, ’ ἐστίν, ’ ὁ Θεόκριτοσ, ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 32 1:1)
ὁ δὲ Θεόκριτοσ οὗτοσ ἑταῖροσ ἦν τῷ Ἀγοράτῳ καὶ ἐπιτήδειοσ.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 21:4)
εἰσελθὼν δὲ εἰσ ταύτην τὴν βουλὴν ἐν ἀπορρήτῳ Θεόκριτοσ μηνύει ὅτι συλλέγονταί τινεσ ἐναντιωσόμενοι τοῖσ τότε καθισταμένοισ πράγμασι.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 23:1)
Ἀριστοτέλην δὲ καὶ λελοιδόρηκε Θεόκριτοσ ὁ Χῖοσ, ὅτι τὴν παρὰ Φιλίππῳ καὶ Ἀλεξάνδρῳ δίαιταν ἀγαπήσασ εἵλετο ναίειν ἀντ’ Ἀκαδημείασ Βορβόρου ἐν προχοαῖσ.
(플루타르코스, De exilio, section 10 9:2)
ἐγὼ δὲ καὶ Θεόκριτοσ πάλιν πρὸσ τὸν Σιμμίαν ἐπανήλθομεν, ὅπωσ τῷ Ἐπαμεινώνδᾳ καιρὸν λαβόντεσ ἐντύχοιμεν.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 19 4:1)
εἶπεν ὁ Θεόκριτοσ "ἀλλὰ δίελθ’ αὐτά·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 21 1:1)
"ἀλλὰ μικρὸν οἶμαί τι μετ’ ἐμοῦ καὶ Γαλαξιδώρου βούλεταί σοι διαλεχθῆναι οὑτοσὶ Θεόκριτοσ.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 25 2:2)
ἐνῆγε δὲ καὶ ὁ μάντισ Θεόκριτοσ, ὡσ τῶν ἱερῶν σωτηρίων καὶ καλῶν καὶ πρὸσ ἀσφάλειαν ἐχεγγύων αὐτῷ γεγονότων.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 28 6:1)
"μὴ γὰρ ἐν ἐλευθέραισ στεφανώσαιο ταῖσ Θήβαισ μηδὲ θύσειασ ἔτι τοῖσ θεοῖσ, ἐφ’ ὧν κατηράσω πολλὰ τῇ πατρίδι πολλάκισ ὑπὲρ τῶν πολεμίων εὐχόμενοσ" πεσόντοσ δὲ τοῦ Καβιρίχου, τὸ μὲν ἱερὸν δόρυ Θεόκριτοσ παρὼν ἀνήρπασεν ἐκ τοῦ φόνου, τῶν δὲ θεραπόντων ὀλίγουσ τολμήσαντασ ἀμύνασθαι διεφθείραμεν ἡμεῖσ·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 31 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION