Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ θεμιτόν οἱ ἔφασκε πίνειν οἶνον ἐρυθρόν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 21:12)
οὗτοι μὲν δὴ φυλλασσόμενοί τε ἀφανῶσ καὶ τῆσ κυρίασ ἡμέρασ ἐπελθούσησ ἐσ τὴν δίκην ἀνακαλούμενοι ̔τετράκισ δὲ ἐχρῆν κηρυττομένουσ ἐν ὡρισμένοισ ὡρῶν διαστήμασιν ἁλῶναἰ, Μερόλασ μὲν τὰσ φλέβασ ἐνέτεμεν ἑαυτοῦ, καὶ πινάκιον αὐτῷ παρακείμενον ἐδήλου, ὅτι κόπτων τὰσ φλέβασ τὸν πῖλον ἀποθοῖτο οὑ̓ γὰρ ἦν θεμιτὸν ἱερέα περικείμενον τελευτᾶν̓, Κάτλοσ δ’ ἐν οἰκήματι νεοχρίστῳ τε καὶ ἔτι ὑγρῷ καίων ἄνθρακασ ἑκὼν ἀπεπνίγη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 11:2)
ἡ δὲ ὑπερβολὴ τοῦ κράτουσ ὅτι καὶ τὸ φυτὸν κατεδείχθη νίκησ εἶναι σύμβολον, ὡσ οὐ μόνον αὐτῇ θεμιτὸν ὂν νικᾶν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ νικῶντασ στεφανοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:19)
οὔτε γὰρ ἔτι θεμιτὸν εἶναι παραλιπεῖν τὸν ἕτερον, ἐπειδή γε ἀμφοῖν ἔσχον ἔννοιαν, ὁπότερόσ τε εἰή ὁ ἐκ τοῦ ὀνείρατοσ, ἓν ἔσεσθαι πάντωσ ἀμφοῖν ἐπαινουμένων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 1:7)
καὶ μὴν οἱ μὲν ἄλλοι τῶν μεγάλων ὀρεγόμενοι τὰ μικρὰ παριᾶσιν, ὁ δὲ ἀρξάμενοσ ἐκ τῶν βραχυτάτων ἄχρι τῶν τελεωτάτων διεξῆλθεν, ὥσπερ φασὶ καὶ μυεῖσθαι θεμιτὸν εἶναι τὰ μικρὰ πρῶτον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:13)
οὕτω προὐδόθησαν καὶ οὐδ’ οὕτωσ ἁπάσαισ ταῖσ ψήφοισ ὑπέμειναν, ἀλλὰ τῶν γε πεισάντων κατέγνωσαν, ἡγούμενοι παρὰ τὴν αὑτῶν εἶναι φύσιν καὶ οὐ θεμιτὸν πρὸ τῶν τροπαίων ὁντινοῦν τῶν Ἑλλήνων βασιλέωσ ἀκροᾶσθαι συγχωρῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 82:8)
καὶ γὰρ ὥσπερ οὐ θεμιτόν μοι φαίνεται λόγοισ τὰσ πράξεισ κοσμοῦντα τοῦ κατ’ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ μέρουσ παρελθεῖν τὴν μνείαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 90:3)
οὐ γὰρ τόν γε τοῦ παντὸσ ἐσφαλμένον ὡσ ἀνέλοι σοφώτατον ἀνδρῶν πιστεῦσαι θεμιτὸν περὶ τοῦ θεοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:5)
ἐκ ταύτησ ἡμῶν τῆσ ὀψολογίασ ὁ καλὸσ Οὐλπιανὸσ ζητείτω κατὰ τί Ἀρχέστρατοσ ἐν ταῖσ καλαῖσ ὑποθήκαισ περὶ τῶν ἐν Βοσπόρῳ ταρίχων εἰπών Βοσπόρου ἐκπλεύσαντα τὰ λευκότατ’, ἀλλὰ προσέστω μηδὲν ἐκεῖ στερεᾶσ σαρκὸσ Μαιώτιδι λίμνῃ ἰχθύοσ αὐξηθέντοσ, ὃν ἐν μέτρῳ οὐ θέμισ εἰπεῖν τίσ οὗτόσ ἐστιν ὅν φησιν οὐ θεμιτὸν εἶναι ἐμμέτρωσ εἰπεῖν;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 21 1:1)
Ἐπίχαρμοσ δ’ ἐν Ἥβασ γάμῳ φησὶν ἁλιέων, ὁ σπάρουσ καὶ σκάρουσ, τῶν οὐδὲ τὸ σκᾶρ θεμιτὸν ἐκβαλεῖν θεοῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 113 1:2)
Ἐπίχαρμοσ δ’ ἐν Ἥβασ γάμῳ αὐτὸσ ὁ Ποτιδὰν ἄγων γαύλοισιν ἐν Φοινικικοῖσ εἷκε καλλίστουσ ἄδην, λᾳταγὸσ ἁλιέων, σπάρουσ καὶ σκάρουσ, τῶν οὐδὲ τὸ σκᾶρ θεμιτὸν ἐκβαλεῖν θεοῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1143)
μὴ τοίνυν ὑμῖν, πρὸσ τῷ μὴ καλόν, μηδὲ θεμιτὸν νομίζετ’, ἄνδρεσ δικασταί, μηδ’ ὅσιον εἶναι τοιούτων ἀνδρῶν οὖσιν ἀπογόνοισ, πονηρὸν καὶ βίαιον καὶ ὑβριστὴν λαβοῦσιν ἄνθρωπον καὶ μηδένα μηδαμόθεν, συγγνώμησ ἢ φιλανθρωπίασ ἢ χάριτόσ τινοσ ἀξιῶσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 195:2)
ὅτε δὴ γυναῖκεσ ἐκεῖναι τοιαύτην ἔσχον ἀνδρείαν, οὐ θεμιτὸν αὑτοῖσ ὑπελάμβανον χείροσιν ἀνδράσιν οὖσιν ἐκείνων φανῆναι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 37:2)
οἷσ οὐ θεμιτὸν ὑμᾶσ ἀπιστεῖν, ὑμετέροισ γε οὖσι προγόνοισ, οὐδὲ φῆσαι πονηρούσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 101:5)
οὐ φυλάξεσθε τοὺσ ἄλλουσ σκώπτοντεσ καὶ ταῦτα ἐν ἀνθρώποισ, εἰ θεμιτὸν εἰπεῖν, οὐδὲν μέγα οὐδὲ θαυμαστὸν ἔχουσιν;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 80:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION