헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθ’ ἐπεὶ ἔκφυγε κῆρα θεήλατον, οὔποτ’ ἐμεῖο ἐκλάθετ’, οὐδ’ ἀθέρισσε·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 8:11)
μείδησε δὲ Μόψοσ ἀκούσασ ὀμφὴν οἰωνοῖο θεήλατον, ὧδέ τ’ ἐείπεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 15:24)
τῷ ὄντι γὰρ κατὰ τὸν ποιητὴν οὐκ ἔστιν οὐδὲν δεινὸν ὧδ’ εἰπεῖν ἔποσ οὐδὲ πάθοσ οὐδὲ συμφορὰν θεήλατον, ἧσ οὐκ ἂν ἄραιτ’ ἄχθοσ ἀνθρώπου φύσισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 95:2)
ἄναξ, ἐμοί τοί, μή τι καὶ θεήλατον τοὔργον τόδ’, ἡ ξύννοια βουλεύει πάλαι παῦσαι, πρὶν ὀργῆσ καὶ ’μὲ μεστῶσαι λέγων, μὴ ’φευρεθῇσ ἄνουσ τε καὶ γέρων ἅμα.
(소포클레스, Antigone, episode 3:1)
οὐδ’ εἰ γὰρ ἦν τὸ πρᾶγμα μὴ θεήλατον, ἀκάθαρτον ὑμᾶσ εἰκὸσ ἦν οὕτωσ ἐᾶν, ἀνδρόσ γ’ ἀρίστου βασιλέωσ τ’ ὀλωλότοσ, ἀλλ’ ἐξερευνᾶν·
(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 1:1)
θεήλατον μάντευμα δεινόν, ὦ ξένε.
(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 2:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION