Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀφαιροῦσιν οἱ λόγοι τὰ πολλὰ τῶν θαυμάτων καὶ ποιεῖν δοκοῦσί μοι παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἴ τισ στρατιᾶσ πλῆθοσ ἐξαγγεῖλαι βουλόμενοσ, οἱο͂ν τῆσ Ξέρξου, καὶ πάνυ δὴ θαυμάζων, εἶτα λέγοι μυρίουσ ἢ δισμυρίουσ στρατιώτασ ἰδεῖν, ἵππον δὲ τόσην καὶ τόσην, οὐδὲ πολλοστὸν μέροσ τοῦ παντὸσ λέγων ἐν οἷσ θαυμάζει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 2:3)
καὶ πρῶτον ἦν τῶν θαυμάτων τοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:2)
εἰ δὴ ταῦτά τισ προσλογίσαιτο καὶ σκέψαιτο ἐφ’ ὅσων καὶ οἱών τῶν παθημάτων καὶ ὁποίασ τῆσ περὶ ταῦτα ἀνάγκησ εἰσ θάλατταν καὶ ποταμοὺσ καὶ φρέατα ἐκόμιζε, καὶ τῷ χειμῶνι μάχεσθαι προσέταττε, φήσει πᾶν ὡσ ἀληθῶσ περαιτέρω θαυμάτων εἶναι, καὶ τοῦ τε θεοῦ τὴν δύναμιν καὶ τὴν πρόνοιαν μειζόνωσ ὄψεται, κἀμοὶ συνησθήσεται τῆσ τιμῆσ ἣν ἐτιμώμην, καὶ οὐκ ἂν τῆσ ἀσθενείασ μᾶλλον συνάχθοιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 14:4)
ἄρχονται μὲν γάρ, ὥσπερ εἴπομεν, ἀπὸ τοῦ θαυμάζειν πάντεσ εἰ οὕτωσ ἔχει, καθάπερ <περὶ> τῶν θαυμάτων ταὐτόματα τοῖσ μήπω τεθεωρηκόσι τὴν αἰτίαν ἢ περὶ τὰσ τοῦ ἡλίου τροπὰσ ἢ τὴν τῆσ διαμέτρου ἀσυμμετρίαν θαυμαστὸν γὰρ εἶναι δοκεῖ πᾶσι <τοῖσ μήπω τεθεωρηκόσι τὴν αἰτίαν> εἴ τι τῷ ἐλαχίστῳ μὴ μετρεῖται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 48:2)
ἢ τοῦτο μὲν οὐκ ἀνυστόν, κοινῇ δὲ ξύμπαν τὸ τῶν ἀνθρώπων γένοστὴν ὁλόκληρον καὶ τῷ ὄντι τελείαν τελετὴν μυούμενον, οὐκ ἐν οἰκήματι μικρῷ παρασκευασθέντι πρὸσ ὑποδοχὴν ὄχλου βραχέοσ ὑπὸ Ἀθηναίων, ἀλλὰ ἐν τῷδε τῷ κόσμῳ, ποικίλῳ καὶ σοφῷ δημιουργήματι, μυρίων ἑκάστοτε θαυμάτων φαινομένων, ἔτι δὲ οὐκ ἀνθρώπων ὁμοίων τοῖσ τελουμένοισ, ἀλλὰ θεῶν ἀθανάτων θνητοὺστελούντων, νυκτί τε καὶ ἡμέρᾳ , εἰ θέμισ εἰπεῖν, ἀτεχνῶσ περιχορευόντων ἀεί, τούτων ξυμπάντων μηδεμίαν αἴσθησιν μηδὲ ὑποψίαν λαβεῖν τοῦ κορυφαίου προεστῶτοσ τῶν ὅλων καὶ κατευθύνοντοσ τὸν ἅπαντα οὐρανὸν καὶ κόσμον, οἱο͂ν σοφοῦ κυβερνήτου νεὼσ ἄρχοντοσ πάνυ καλῶσ τε καὶ ἀνενδεῶσ παρεσκευασμένησ;
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 43:1)
καὶ θάμνοι τινὲσ οὐ μεγάλοι, πρᾶγμα κρεῖττον λόγου τοῖσ ἀθεάτοισ ὧν ἡ φύσισ δρᾷ καὶ θαυμάτων οὐδενὸσ δεύτερον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 15 3:1)
πολλῶν δ’ ὅδ’ ἁνὴρ θαυμάτων ἥκει πλέωσ ἐσ τάσδε Θήβασ.
(에우리피데스, episode 1:3)
βάκχασ ποτνιάδασ εἰσιδών, αἳ τῆσδε γῆσ οἴστροισι λευκὸν κῶλον ἐξηκόντισαν, ἥκω φράσαι σοὶ καὶ πόλει χρῄζων, ἄναξ, ὡσ δεινὰ δρῶσι θαυμάτων τε κρείσσονα.
(에우리피데스, episode, trochees 2:23)
ξυνήλθομεν δὲ βουκόλοι καὶ ποιμένεσ, κοινῶν λόγων δώσοντεσ ἀλλήλοισ ἔριν ὡσ δεινὰ δρῶσι θαυμάτων τ’ ἐπάξια·
(에우리피데스, episode, trochees 5:1)
ἄρρητ’ ἀνωνόμαστα, θαυμάτων πέρα, οὐχ ὅσι’ οὐδ’ ἀνεκτά.
(에우리피데스, Hecuba, episode, lyric8)
θαυμάτων πέρα καὶ λόγου πρόσω τάδ’ ἐπέβα.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric5)
καὶ τοσοῦτον οὐδεὶσ ἐξηπατήθη τῶν καὶ πάνυ κεκρατημένων ὑπὸ τῆσ κατὰ τὴν θέαν ἡδονῆσ, ὡσ ὑπὸ τῆσ ὑπερβολῆσ τῶν παρ’ ἄλλοισ θαυμάτων λήθην ποιήσασθαι τῆσ πατρίδοσ.
(루키아노스, Patriae Encomium, (no name) 1:5)
καὶ οὕτω δὴ περὶ θαυμάτων ὡσ ὄντων ἡμῶν ὁ μῦθοσ ἀρετῆσ σεσωμένοσ ἂν εἰή, καὶ τὸ κρείττω ἑαυτοῦ καὶ ἥττω εἶναι τρόπον τινὰ φανερὸν ἂν γίγνοιτο μᾶλλον ὃ νοεῖ, καὶ ὅτι πόλιν καὶ ἰδιώτην, τὸν μὲν λόγον ἀληθῆ λαβόντα ἐν ἑαυτῷ περὶ τῶν ἕλξεων τούτων, τούτῳ ἑπόμενον δεῖ ζῆν, πόλιν δὲ ἢ παρὰ θεῶν τινοσ ἢ παρὰ τούτου τοῦ γνόντοσ ταῦτα λόγον παραλαβοῦσαν, νόμον θεμένην, αὑτῇ τε ὁμιλεῖν καὶ ταῖσ ἄλλαισ πόλεσιν.
(플라톤, Laws, book 1 126:1)
"ἃ γὰρ οὐδεὶσ σκευοποιὸσ ἢ πλάστησ θαυμάτων ἢ γραφεὺσ δεινὸσ ἐτόλμησε μῖξαι πρὸσ ἀπάτην εἰκάσματα καὶ παίγνια, ταῦθ’ ὑπάρχειν ἀπὸ σπουδῆσ τιθέμενοι, μᾶλλον δ’ ὅλωσ, εἰ ταῦτα μὴ ὑπάρχοι, πίστιν οἴχεσθαι καὶ βεβαιότητα καὶ κρίσιν ἀληθείασ φάσκοντεσ αὐτοὶ καταβάλλουσιν εἰσ ἀσάφειαν πάντα πράγματα καὶ ταῖσ κρίσεσι φόβουσ καὶ ταῖσ πράξεσιν ὑποψίασ ἐπάγουσιν, εἰ τὰ πραττόμενα καὶ νομιζόμενα καὶ συνήθη καὶ ἀνὰ χεῖρασ ἡμῖν ἐπὶ τῆσ·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 28 1:4)
ἐκ τούτου τὸ περὶ τὴν Ἀλβανίδα λίμνην πάθοσ ἀκμάζοντι τῷ πολέμῳ συνενεχθέν οὐδενὸσ ἧττον τῶν ἀπίστων πυθέσθαι θαυμάτων αἰτίασ κοινῆσ ἀποοίᾳ, καὶ λόγου φυσικὴν ἔχοντοσ ἀρχὴν ἐφόβησεν, ἦν μὲν γὰρ ὡρ́α μετοπωρινή, καὶ τὸ θέροσ ἔληγεν οὔτ’ ἔπομβρον οὔτε πνεύμασι νοτίοισ χαλεπὸν ἐπιδήλωσ γενόμενον πολλὰσ δὲ λίμνασ καὶ ποταμοὺσ καὶ νάματα παντοδαπὰ τῆσ Ἰταλίασ ἐχούσησ τὰ μὲν ἐξέλιπε κομιδῇ, τὰ δ’ ἀντέσχε γλίσχρωσ καὶ μόλισ, οἱ δὲ ποταμοὶ πάντεσ ὥσπερ ἀεὶ κοῖλοι καὶ ταπεινοὶ διὰ θέρουσ ἐρρύησαν.
(플루타르코스, Camillus, chapter 3 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION