Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐβουλόμην ἂν, ὦ θαυμάσιε, μάλιστα μὲν τὴν πόλιν οἱάν κατέλιπεσ τοιαύτην φανῆναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 1:1)
αὐτοὶ δὲ οἱ στρατηγοὶ τί πράττουσιν, ὦ θαυμάσιε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 40:5)
καὶ οὔπω τὸ κυριώτατον εἴρηκα, ἀλλὰ νῦν προσαποκρινοῦμαι, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, νεῖν μὲν καὶ σύεσ καὶ αἱ κύνεσ αἱ φαυλόταται πάντων ἐπίστανται, καὶ πολύ γε ἱκανώτερον ἀνθρώπου, καὶ τάσ γε ἐλάφουσ φασὶν ἐπινεῖν ἐπὶ πλεῖστον τῆσ θαλάττησ ἐχομένασ ἀλλήλων, πρώτην καὶ τελευταίαν ἀεὶ γιγνομένην τὴν αὐτὴν ἐκ διαδοχῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:12)
εἰ τοίνυν τισ καὶ τοιοῦτοσ ἐγγένοιτο οἱο͂σ ῥητορικὴν ἔχων εἰσ μὲν δήμουσ ῥᾳδίωσ μὴ εἰσιέναι, μηδὲ περὶ πολιτείασ ἀμφισβητεῖν ὁρῶν ἑτέρωσ ἔχοντα τὰ πράγματα, καὶ ταῦτα οὐκ ἐν ὑστάτοισ ὢν δόξησ ἕνεκα καὶ τιμῶν καὶ τῶν ἐπικαίρων φιλοτιμιῶν, αὐτὸσ δὲ ἐφ’ ἑαυτοῦ τοῖσ λόγοισ χρῷτο, τὴν αὐτῶν φύσιν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖσ καλὸν τετιμηκὼσ, καὶ θεὸν ἡγεμόνα καὶ προστάτην ἐπιγραψάμενοσ τοῦ τε βίου καὶ τῶν λόγων, οὐδὲ τούτῳ χαλεπὸν πρὸσ Πλάτωνα ἀντειπεῖν, ἀλλ’ οὗτοσ ἂν καὶ πολὺ καλλίστων καὶ δικαιοτάτων εὐπορήσειε λόγων, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, ἐγὼ ταύτην τὴν δύναμιν ἐξ ἀρχῆσ ἐτίμησα καὶ περὶ πλείστου πάντων κερδῶν καὶ πραγμάτων ἐποιησάμην, οὐχ ἵνα τὸν δῆμον κολακεύω οὐδ’ ἵνα τῶν πολλῶν στοχάζωμαι οὐδὲ ἀργυρίου χάριν, ἀλλὰ καὶ ὅστισ πρὸσ τοῦτο ὁρᾷ καὶ τῶν διδόντων ἐστὶ, μισθωτὸν καλῶ τοῦτον, οὐ ῥήτορα, καὶ πολλοῖσ ἑτέροισ φημὶ λελοιπέναι τόπον ἀμφισβητεῖν εὐδαιμονίασ, εἰ ταύτῃ σεμνύνεται, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῶν τῶν λόγων ἀχθεὶσ καὶ νομίσασ εἶναι πρέπον ἀνθρώπῳ κτῆμα λόγουσ καλοὺσ, οὕτωσ ἐργάζομαι κατὰ δύναμιν τὴν ἐμαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:1)
καὶ παραχωρήσασ οὐ μόνον τῆσ Ἀττικῆσ, ἀλλὰ καὶ τῆσ γῆσ ἁπάσησ Ξέρξῃ καὶ προλαβεῖν ἐάσασ, καὶ τῆσ θαλάττησ τοσοῦτον ἀπολαβὼν, ὅσον ταῖσ ναυσὶν ἤρκει, περιέτρεψεν ἁπάσασ αὐτῷ τὰσ ἐλπίδασ, καὶ τὴν Ἑλλάδα ἐρρύσατο, οὐ ναύτασ ἀνθ’ ὁπλιτῶν ἐθίζων Ἀθηναίουσ εἶναι, οὐδὲ φυγῆσ ἐφόδιον τὰσ τριήρεισ αὐτοῖσ ἐξευρὼν, οὐδ’ ἵνα τὸν πάντα χρόνον τὴν θάλατταν οἰκῶσιν, ὥσπερ τὸν Γλαῦκόν φασι τὸν Ἀνθηδόνιον, ἢ τὸν Σάρωνα τὸν ἐπώνυμον τοῦ πελάγουσ, ἀλλὰ τοὐναντίον πᾶν, ὦ θαυμάσιε, ὅμωσ μηδὲν πλῆθοσ τῶν πολεμίων φοβῶνται μηδὲ φεύγωσιν, ἀλλὰ κἂν τὴν γῆν ἅπασαν δέῃ προλιπεῖν, κἂν τῶν σωμάτων αὐτῶν ἀποστῆναι, ῥᾳδίωσ ὑπομένωσιν ὑπὲρ τοῦ κρείττονοσ, καὶ μὴ τοῖσ κτήμασι δουλεύωσι μηδ’ ἱκανὴν πρόφασιν μηδεμίαν νομίζωσι τοῦ γενέσθαι χείρουσ, μὴ πλῆθοσ πολεμίων, μὴ ἰσχὺν, μὴ πάντασ ἀνθρώπουσ δουλεύειν συγκεχωρηκότασ, μὴ πάντ’ ἄνω καὶ κάτω γιγνόμενα, ἀλλὰ καὶ θάλατταν οἰκειοτέραν καὶ πάντα κίνδυνον ἀνεκτότερον ἡγῶνται τοῦ ζῆν μετ’ αἰσχύνησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 92:8)
ἀλλ’ ὦ πάντων θαυμάσιε Πλάτων, μὴ δι’ ἀμφοῖν ὤθει, καὶ ταῦτ’ οὐ διὰ τῶν φίλων ἑνὸσ καὶ τῶν ἐχθρῶν, ἀλλὰ διὰ σαυτοῦ τε καὶ τούτων, οὓσ φίλουσ εἰκὸσ ἦν μᾶλλον ἡγεῖσθαι, εἰ δὲ μὴ, σκόπει μὴ ὅ τι ἐγκαλέσεισ, ἀλλ’ ὅ τι ἀπολογήσει πρότερον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 121:2)
εἰσ ἃ ἀποβλέψασ ὁ βασιλεὺσ εἶπεν ’ ὦ θαυμάσιε λυτικέ, ἐὰν ἀφέλῃσ τοῦ Σωτῆροσ τὸ σω καὶ τοῦ Σωσιγένουσ τὸ σω καὶ τοῦ Βίωνοσ τὴν πρώτην συλλαβὴν καὶ τὴν τελευταίαν τοῦ Ἀπολλωνίου,11 εὑρήσεισ σαυτὸν ἀπειληφότα κατὰ τὰσ σὰσ ἐπινοίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 85 4:1)
ἐπιλήσμων εἶ, ἔφη, ὦ θαυμάσιε, ὁ Αἰμιλιανόσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100 2:1)
ἵνα δέ σοι δῶ αὐτὰ ἐκεῖνα κεκρικέναι, ὅσα ὁ Καλλῖνοσ εἰσ κάλλοσ ἢ ὁ ἀοίδιμοσ Ἀττικὸσ σὺν ἐπιμελείᾳ τῇ πάσῃ ἔγραψαν,^ σοὶ τί ὄφελοσ, ὦ θαυμάσιε, τοῦ κτήματοσ οὔτε εἰδότι τὸ κάλλοσ αὐτῶν οὔτε χρησομένῳ ποτὲ οὐδὲν μᾶλλον ἢ τυφλὸσ ἄν τισ ἀπολαύσειε κάλλουσ παιδικῶν;
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 2:1)
εἶτα, ὦ θαυμάσιε Σόλων, τοιαῦτά μοι καὶ τηλικαῦτα ἔχων ἆθλα διεξιέναι, μῆλα καὶ σέλινα διηγοῦ καὶ θαλλὸν ἐλαίασ ἀγρίασ καὶ πίτυν;
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 16:1)
ὁ πηλὸσ δὲ καὶ ἡ κόνισ, ἅπερ σοι γελοιότερα ἐξ ἀρχῆσ ἔδοξεν, ἄκουσον, ὦ θαυμάσιε, ὅτου ἕνεκα ὑποβέβληται.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 28:1)
ὥστε, ὦ θαυμάσιε, ὁρ́α μὴ ἀνόσιον ᾖ κατηγορεῖν ἐπιτηδεύματοσ θείου τε ἅμα καὶ μυστικοῦ καὶ τοσούτοισ θεοῖσ ἐσπουδασμένου καὶ ἐπὶ τιμῇ αὐτῶν δρωμένου καὶ τοσαύτην τέρψιν ἅμα καὶ παιδείαν ^ ὠφέλιμον παρεχομένου.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 23:1)
Νῦν μανθάνω σου τὸ κάλλοσ, ὦ θαυμάσιε, ὅτι παρὰ τῆσ χρυσῆσ Ἀφροδίτησ ἦν.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Σιμύλοσ καὶ Πολύστρατοσ. 5:2)
ἐπεὶ δὲ Εὔφορβοσ ἐγενόμην ἐγὼ δὲ πρό γε τούτου, ὦ θαυμάσιε, τίσ ἦν;
(루키아노스, Gallus, (no name) 16:2)
Κριτικῆσ τινοσ, ὦ θαυμάσιε, καὶ ἐξεταστικῆσ παρασκευῆσ καὶ νοῦ ὀξέοσ καὶ διανοίασ ἀκριβοῦσ καὶ ἀδεκάστου, οἱάν χρὴ εἶναι τὴν περὶ τῶν τηλικούτων δικάσουσαν, ἢ μάτην ἂν ἅπαντα ἑωραμένα εἰή.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 131:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION