Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πώλοισ ἀκμαίοισ τόνδ’ ἐπιζεύξασ’ ὄχον καινὴν δ’ ὁρῶσα τήνδ’ ὁμιλίαν χθονὸσ ταρβῶ μὲν οὐδέν, θαῦμα δ’ ὄμμασιν πάρα.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode3)
οὔτοι τι θαῦμα δυσφορεῖν φόβῳ φρενόσ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 2:21)
καί μοι μέγιστον θαῦμα παρέστηκε, τί ποτε οὗτοι οἱ ἄνδρεσ δεινῶσ οὕτω περικάονται, εἴ τι ὑμᾶσ χρὴ ἀγαθὸν ἐμοῦ ἐπαυρέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 5:2)
ὁππότε δ’ ἄνθεσι γαῖ’ εὐώδε[σιν] εἰαρινο[ῖσι] παντοδαποῖσ θάλλῃ, τόθ’ ὑπὸ ζόφου ἠερόεντοσ αὖτισ ἄνει μέγα θαῦμα θεοῖσ θνητοῖσ τ’ ἀνθρώποισ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 41:2)
ἡμεῖσ μὲν μάλα πᾶσαι ἀν’ ἱμερτὸν λειμῶνα, Λευκίππη Φαινώ τε καὶ Ἠλέκτρη καὶ Ιἄνθη καὶ Μελίτη Ιἄχη τε Ῥόδειά τε Καλλιρόη τε Μηλόβοσίσ τε Τύχη τε καὶ Ὠκυρόη καλυκῶπισ Χρυσηίσ τ’ Ιἄνειρά τ’ Ἀκάστη τ’ Ἀδμήτη τε καὶ Ῥοδόπη Πλουτώ τε καὶ ἱμερόεσσα Καλυψὼ καὶ Στὺξ Οὐρανίη τε Γαλαξαύρη τ’ ἐρατεινὴ Παλλάσ τ’ ἐγρεμάχη καὶ Ἄρτεμισ ἰοχέαιρα, παίζομεν ἠδ’ ἄνθεα δρέπομεν χείρεσσ’ ἐρόεντα, μίγδα κρόκον τ’ ἀγανὸν καὶ ἀγαλλίδασ ἠδ’ ὑάκινθον καὶ ῥοδέασ κάλυκασ καὶ λείρια, θαῦμα ἰδέσθαι, νάρκισσόν θ’, ὃν ἔφυσ’ ὥσ περ κρόκον εὐρεῖα χθών.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 42:6)
πρὸσ δὲ τόδε μέγα θαῦμα, ὁού κλέοσ οὔποτ’ ὀλεῖται, κοῦραι Δηλιάδεσ, ἑκατηβελέταο θεράπναι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 15:8)
οἳ μὲν ἄρ’ ἔνθ’ ἔθελον νῆα σχεῖν ἠδ’ ἀποβάντεσ φράσσασθαι μέγα θαῦμα καὶ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι, εἰ μενέει νηὸσ γλαφυρῆσ δαπέδοισι πέλωρον ἢ εἰσ οἶδμ’ ἅλιον πολυί̈χθυον αὖτισ ὀρούσει.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 27:10)
ὃ δὴ περὶ θαῦμα τέτυκται·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 20:5)
ὦ πόποι, ἦ μέγα θαῦμα τόδ’ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 24:1)
καί κεν δὴ μέγα θαῦμα μετ’ ἀθανάτοισι γένοιτο, παῖδα νέον γεγαῶτα διὲκ προθύροιο περῆσαι βουσὶν ἐπ’ ἀγραύλοισι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 27:12)
ὡσ δὲ σελήνη στήθεσιν ἀμφ’ ἁπαλοῖσιν ἐλάμπετο, θαῦμα ἰδέσθαι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 8:8)
ἦ τοι μὲν ξανθὸν Γανυμήδεα μητιέτα Ζεὺσ ἡρ́πασε ὃν διὰ κάλλοσ, ἵν’ ἀθανάτοισι μετείη καί τε Διὸσ κατὰ δῶμα θεοῖσ ἐπιοινοχοεύοι, θαῦμα ἰδεῖν, πάντεσσι τετιμένοσ ἀθανάτοισι, χρυσέου ἐκ κρητῆροσ ἀφύσσων νέκταρ ἐρυθρόν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 22:1)
καὶ τὸ μὲν ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι ἐνναίουσιν Γηγενέεσ, μέγα θαῦμα περικτιόνεσσιν ἰδέσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 16:29)
καί μοι θαῦμα καταφαίνεται τὸ πολλάκισ ἐν τοιοῖσδε φόβοισ διὰ τῆσ αὐτοκράτοροσ ἀρχῆσ διασεσωσμένουσ τότε μηδ’ ἐπὶ νοῦν τὸν δικτάτορα λαβεῖν, ἀλλὰ χρησιμώτατον τοῖσ προτέροισ τόδε τὸ ἔργον εὑρεθὲν μηδ’ ἐν μνήμῃ τοῖσ πολλοῖσ ἄρα γενέσθαι μήτε τότε μήθ’ ὕστερον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 2 3:2)
καί μοι θαῦμα μὲν καὶ τόδε αὐτοῦ καταφαίνεται τοσήνδε ἀρχὴν πρῶτον ἀνδρῶν καὶ μόνον ἐσ τότε Σύλλαν οὐδενὸσ ἐπείγοντοσ ἀποθέσθαι, οὐ παισίν, ὡσ Πτολεμαῖοσ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Ἀριοβαρζάνησ ἐν Καππαδοκίᾳ καὶ Σέλευκοσ ἐν Συρίᾳ, ἀλλ’ αὐτοῖσ τοῖσ τυραννουμένοισ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION