Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πᾶσα δήπου ἀνάγκη ἦν ἐκ τοῦ λόγου τούτου μαρτυρεῖν τὸν μέν, ὡσ ἐδέκαζε, τὸν δέ, ὡσ ἐδεκάζετο, προκειμένησ ἑκατέρῳ ζημίασ ἐκ τοῦ νόμου θανάτου, ὥσπερ ἐνθάδε, ἐάν τισ μισθώσηταί τινα Ἀθηναίων ἐφ’ ὕβρει, καὶ πάλιν ἐάν τισ Ἀθηναίων ἐπὶ τῇ τοῦ σώματοσ αἰσχύνῃ ἑκὼν μισθαρνῇ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 872)
ἐὰν δ’ εἰσίῃ ἢ κοσμῆται, τὸν ἐντυχόντα κελεύει καταρρηγνύναι τὰ ἱμάτια καὶ τὸν κόσμον ἀφαιρεῖσθαι καὶ τύπτειν, εἰργόμενον θανάτου καὶ τοῦ ἀνάπηρον ποιῆσαι, ἀτιμῶν τὴν τοιαύτην γυναῖκα καὶ τὸν βίον ἀβίωτον αὐτῇ κατασκευάζων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1833)
κἂν μὴ προϊούσησ τῆσ ἀπολογίασ ἐξελέγξω καὶ τὴν αἰτίαν οὖσαν ψευδῆ, καὶ τὸν τολμήσαντ’ εἰπεῖν ἀνόσιον καὶ συκοφάντην, κἂν τἆλλα πάντα μηδὲν ἀδικῶν φαίνωμαι, θανάτου τιμῶμαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 54)
κἂν παρεῖναι καὶ μὴ ἀποδημεῖν, ὅτε ἡ πόλισ τὴν εἰρήνην ἐποιεῖτο, μαρτυρήσωσιν, ἢ τὰσ πρὸσ τὴν βουλὴν αὐτῶν προσόδουσ καὶ τὰ ψηφίσματα ἂν παράσχῃ ἐν ᾧ σὺ φῂσ ὄντα χρόνῳ, καταβαίνω καὶ θανάτου τιμῶμαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 593)
εἰ γάρ πού τισ ἔστι κακία κατ’ ἀνθρώπουσ, ἂν μὴ πρωτεύοντα περὶ ταύτην ἀποδείξω Δημοσθένην, θανάτου τιμῶμαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1592)
ἢ τὰ περὶ τὴν Κηφισοδότου στρατηγίαν καὶ τὸν τῶν νεῶν ἔκπλουν τὸν εἰσ Ἑλλήσποντον, ὅτε εἷσ ὢν τῶν τριηράρχων Δημοσθένησ, καὶ περιάγων τὸν στρατηγὸν ἐπὶ τῆσ νεώσ, καὶ συσσιτῶν καὶ συνθύων καὶ συσπένδων, τούτων ἀξιωθεὶσ διὰ τὸ πατρικὸσ αὐτῷ φίλοσ εἶναι, οὐκ ὤκνησεν ἀπ’ εἰσαγγελίασ αὐτοῦ κρινομένου περὶ θανάτου κατήγοροσ γενέσθαι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 51 1:4)
μηδὲν θανάτου μοῖραν ἐπεύχου τοῖσδε βαρυνθείσ·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, anapests 1:1)
εἴθ’ ὄφελεν, Ζεῦ, κἀμὲ μετ’ ἀνδρῶν τῶν οἰχομένων θανάτου κατὰ μοῖρα καλύψαι.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, anapests4)
μένει κτέανα δ’ ἐπιγόνοισ, δι’ ὧν αἰνομόροισ, δι’ ὧν νεῖκοσ ἔβα καὶ θανάτου τέλοσ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 22)
Ἀπόλλων δὲ εἰπὼν ἐξιλάσκεσθαι τὴν θεόν, ᾐτήσατο παρὰ μοιρῶν ἵνα, ὅταν Ἄδμητοσ μέλλῃ τελευτᾶν, ἀπολυθῇ τοῦ θανάτου, ἂν ἑκουσίωσ τισ ὑπὲρ αὐτοῦ θνήσκειν ἕληται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 15:6)
Μίνωσ δέ, ἀγγελθέντοσ αὐτῷ τοῦ θανάτου, θύων ἐν Πάρῳ ταῖσ χάρισι, τὸν μὲν στέφανον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ ἔρριψε καὶ τὸν αὐλὸν κατέσχε, τὴν δὲ θυσίαν οὐδὲν ἧττον ἐπετέλεσεν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15 7:7)
ἐπεὶ δὲ διέστησαν, τοῖσ μὲν Ῥωμαίοισ ἐπεκήρυξεν, ὅτι καὶ οἵδε ἄξια θανάτου δεδράκασι, καὶ συγγνώμην ἔδωκεν ὅμωσ, τοὺσ δὲ ἑτέρουσ κατηκόντισεν ἅπαντασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 10:8)
καὶ ὁ Καῖσαρ οὐκέτι ἐνεγκὼν κατηγόρησεν ἐπὶ τῆσ βουλῆσ τῶν περὶ τὸν Μάρυλλον ὡσ ἐπιβουλευόντων οἱ μετὰ τέχνησ ἐσ τυραννίδοσ διαβολήν, καὶ ἐπήνεγκεν ἀξίουσ μὲν αὐτοὺσ εἶναι θανάτου, μόνησ δ’ αὐτοὺσ ἀφαιρεῖσθαι καὶ παραλύειν τῆσ τε ἀρχῆσ καὶ τοῦ βουλευτηρίου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 3:6)
"ἀμυνῶ τῇ πατρίδι," ἔφη, "μέχρι θανάτου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 8:5)
καὶ τοῦ μάντεωσ εἰπόντοσ θανάτου τὸ σημεῖον εἶναι, γελάσασ ἔφη τοιοῦτον αὑτῷ καὶ περὶ Ἰβηρίαν γενέσθαι πολεμοῦντι Πομπηίῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 16 11:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION