Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ γὰρ ἔμπησ ἦ θαμὰ δὴ πάπταινον ἐπὶ πλατὺν ὄμμασι πόντον δείματι λευγαλέῳ, ὁπότε Θρήικεσ ἰάσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 11:25)
οὐ γάρ τε ῥίζῃσιν ἐρήρεινται νεάτῃσιν, ἀλλὰ θαμὰ ξυνίασιν ἐναντίαι ἀλλήλῃσιν εἰσ ἕν, ὕπερθε δὲ πολλὸν ἁλὸσ κορθύεται ὕδωρ βρασσόμενον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 6:2)
Ἔστι δέ τισ πεδίοιο κατὰ στίβον ἐγγύθι νηοῦ αἴγειροσ φύλλοισιν ἀπειρεσίοισ κομόωσα, τῇ θαμὰ δὴ λακέρυζαι ἐπηυλίζοντο κορῶναι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 15:18)
ἦ θαμὰ δὴ στηθέων ἐάγη κέαρ, ὁππότε δοῦπον ἢ ποδὸσ ἢ ἀνέμοιο παραθρέξαντα δοάσσαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 16:6)
οὐ γὰρ ἀίδρισ ἠε͂ν ὁδῶν, θαμὰ καὶ πρὶν ἀλωμένη ἀμφί τε νεκρούσ, ἀμφί τε δυσπαλέασ ῥίζασ χθονόσ, οἱᾶ γυναῖκεσ φαρμακίδεσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 1:28)
ἦ θαμὰ δὴ καὶ σεῖο κίον δολίῃσιν ἀοιδαῖσ, μνησαμένη φιλότητοσ, ἵνα σκοτίῃ ἐνὶ νυκτὶ φαρμάσσῃσ εὔκηλοσ, ἅ τοι φίλα ἔργα τέτυκται.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 2:2)
αἰεὶ δ’ εὐόρμου δεδοκημέναι ἐκ περιωπῆσ ἦ θαμὰ δὴ πολέων μελιηδέα νόστον ἕλοντο, τηκεδόνι φθινύθουσαι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 15:9)
ἔνθ’ ἄρα τούσγε πλυμμυρίσ‐‐καὶ γάρ τ’ ἀναχάζεται ἠπείροιο ἦ θαμὰ δὴ τόδε χεῦμα, καὶ ἂψ ἐπερεύγεται ἀκτὰσ λάβρον ἐποιχόμενον‐‐μυχάτῃ ἐνέωσε τάχιστα ἠιόνι, τρόπιοσ δὲ μάλ’ ὕδασι παῦρον ἔλειπτο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:7)
φασὶ γὰρ αὐτὸν οἱ παῖδεσ οἳ ξυνεφοίτων, τὴν Δωριστὶ μόνην ἂν ἁρμόττεσθαι θαμὰ τὴν λύραν, ἄλλην δ’ οὐκ ἐθέλειν μαθεῖν·
(아리스토텔레스, Choral, antistrophe2)
ὅσα τ’ ἐν ἄλοκι θαμὰ βῶλον ἀμφιτιττυβίζεθ’ ὧδε λεπτὸν ἡδομένᾳ φωνᾷ·
(아리스토파네스, Birds, Parodos, monody3)
οὐκ ἐτὸσ ἅπαντεσ οἱ δικάζοντεσ θαμὰ σπεύδουσιν ἐν πολλοῖσ γεγράφθαι γράμμασιν.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:34)
ἀγλαίζεται δὲ καὶ μουσικᾶσ ἐν ἀώτῳ οἱᾶ παίζομεν φίλαν ἄνδρεσ ἀμφὶ θαμὰ τράπεζαν, κατὰ τὸν Θηβαῖον μελοποιόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 4 4:4)
ἕνα γὰρ ἀφ’ ἑκάστησ τέχνησ εἱλόμεθα κοινῇ γενομένησ ἐκκλησίασ, οὓσ ᾖσμεν ὄντασ ᾄδοφοίτασ καὶ θαμὰ ἐκεῖσε φιλοχωροῦντασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 75 2:2)
τούτου τὴν κεφαλὴν ἕψειν μηδὲν προσενεγκὼν ἥδυσμ’, ἀλλ’ ἐσ ὕδωρ μόνον ἐνθεὶσ καὶ θαμὰ κινῶν ὕσσωπον παράθεσ τρίψασ, κἂν ἄλλο τι χρῄζῃσ, δριμὺ διεὶσ ὄξοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 131 1:5)
ταῦτα διδάξαι θυμὸσ Ἀθηναίουσ με κελεύει,ὡσ κακὰ πλεῖστα πόλει δυσνομίη παρέχει,εὐνομίη δ’ εὔκοσμα καὶ ἄρτια πάντ’ ἀποφαίνει,καὶ θαμὰ τοῖσ ἀδίκοισ ἀμφιτίθησι πέδασ,τραχέα λειαίνει, παύει κόρον, ὕβριν ἀμαυροῖ,αὐαίνει δ’ ἄτησ ἄνθεα φυόμενα,εὐθύνει δὲ δίκασ σκολιάσ, ὑπερήφανά τ’ ἔργαπραύ̈νει, παύει δ’ ἔργα διχοστασίησ,παύει δ’ ἀργαλέησ ἔριδοσ χόλον·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 335:24)

SEARCH

MENU NAVIGATION