Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν θαλάττιον λέγεισ;
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:26)
τὸν δὲ Γλαῦκον τὸν θαλάττιον δαίμονα Θεόλυτοσ μὲν ὁ Μηθυμναῖοσ ἐν τοῖσ Βακχικοῖσ ἔπεσιν ἐρασθέντα φησὶν Ἀρεάδνησ, ὅτ’ ἐν Δίᾳ τῇ νήσῳ ὑπὸ Διονύσου ἡρπάσθη, καὶ βιαζόμενον ὑπὸ Διονύσου ἀμπελίνῳ δεσμῷ ἐνδεθῆναι καὶ δεηθέντα ἀφεθῆναι εἰπόντα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 479)
κατὰ δὲ Διὸσ βούλησιν ἐν τῷ τῆσ θαλάσσησ βυθῷ ἀφανισθῆναι καὶ οὕτωσ γενέσθαι θαλάττιον δαίμονα ὑπὸ μόνου τε Ιἄσονοσ θεωρηθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 47 3:1)
ὁ μὲν ἐν ἀγρῷ τρεφόμενοσ θαλάττιον μὲν οὗτοσ οὐδὲν ἐσθίει πλὴν τῶν παρὰ γῆν, γόγγρον τιν’ ἢ νάρκην τιν’ ἢ θύννησ τὰ πρὸσ γῆσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 67 3:5)
Δωρίων δ’ ἐν τῷ περὶ ἰχθύων τῶν κεστρέων τὸν μὲν θαλάττιον ἐκτίθεται, τὸν δὲ ποτάμιον οὐ δοκιμάζει, εἴδη δὲ τοῦ θαλαττίου κέφαλον καὶ νῆστιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 77 1:1)
Ἄμφισ δ’ ἐν Ιἀλέμῳ ὅστισ κορακῖνον ἐσθίει θαλάττιον γλαύκου παρόντοσ, οὗτοσ οὐκ ἔχει φρένασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 81 3:2)
καὶ τὸν θαλάττιον γόνον, ὃν ἡμεῖσ μὲν ἀφύην, ἄλλοι δὲ ἀφρῖτιν ὀνομάζουσιν, οἱ δὲ ἀφρὸν προσφιλέστατον δ’ εἶναι καὶ τοῦτον Ἀφροδίτῃ διὰ τὸ καὶ αὐτὴν ἐξ ἀφροῦ γεννηθῆναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 126 1:1)
ἰχθύδιον οὖν ἐστιν ἀληθῶσ ἡ θρᾷττα θαλάττιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 138 2:1)
ὅλωσ δ’ οὐδ’ ἔστι τὸ τῆσ θέττησ ὄνομα παρὰ οὐδενὶ τῶν Ἀττικῶν, ὅτι δὲ θρᾷτταν ἔλεγον τὸ θαλάττιον ἰχθύδιον καὶ Ἀναξανδρίδησ παρίστησιν ἐν Λυκούργῳ λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 138 2:6)
θρᾷτταν ἢ ψῆττὰν τιν’ ἢ μύραιναν ἢ κακὸν τί μοι δώσει μέγα θαλάττιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 138 3:9)
"ῥόδα μὲν γὰρ αὐτόθι καὶ λευκόια καὶ ἀσπάραγοι καὶ τὰ παραπλήσια τούτοισ οὐ πλεῖον διαλείπει μηνῶν τριῶν, τὸ δὲ θαλάττιον ὄψον καὶ κατὰ τὸ πλῆθοσ καὶ κατὰ τὴν χρηστότητα καὶ κατὰ τὸ κάλλοσ μεγάλην ἔχει διαφορὰν πρὸσ τὸ γινόμενον ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶσ θαλάττῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8 1:1)
τοῦ δ’ Ὀρφέωσ, καθάπερ καὶ πρότερον, εὐχὰσ ποιησαμένου τοῖσ Σαμόθρᾳξι, λῆξαι μὲν τοὺσ ἀνέμουσ, φανῆναι δὲ πλησίον τῆσ νεὼσ τὸν προσαγορευόμενον θαλάττιον Γλαῦκον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 48 6:1)
θαλάττιον Γλαῦκον ὁρῶντεσ οὐκ ἂν ἔτι ῥᾳδίωσ αὐτοῦ ἴδοιεν τὴν ἀρχαίαν φύσιν, ὑπὸ τοῦ τά τε παλαιὰ τοῦ σώματοσ μέρη τὰ μὲν ἐκκεκλάσθαι, τὰ δὲ συντετρῖφθαι καὶ πάντωσ λελωβῆσθαι ὑπὸ τῶν κυμάτων, ἄλλα δὲ προσπεφυκέναι, ὄστρεά τε καὶ φυκία καὶ πέτρασ, ὥστε παντὶ μᾶλλον θηρίῳ ἐοικέναι ἢ οἱο͂σ ἦν φύσει, οὕτω καὶ τὴν ψυχὴν ἡμεῖσ θεώμεθα διακειμένην ὑπὸ μυρίων κακῶν.
(플라톤, Republic, book 10 380:1)
"αὐτή θ’ ἡ θάλαττα προσραινομένη ταῖσ φλοξὶ συνεκλάμπει, καὶ κάεται μάλιστα τῶν ὑδάτων τὸ θαλάττιον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί τῷ ποτίμῳ μᾶλλον ὕδατι ἢ τῷ θαλαττίῳ πλύνεται τὰ ἱμάτια. 9:8)
"καὶ μέντοι καὶ πιπράσκεται παρὰ λόγον ἁπάντων τιμιώτατον τὸ θαλάττιον ὄψον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ θάλασσα τῆσ γῆσ εὐοψοτέρα. 10:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION