헬라어 문장 내 검색 Language

ὅμοια χέρσον καὶ θάλασσαν ἐκπερῶν, σῴζων ἐφετμὰσ Λοξίου χρηστηρίουσ, πρόσειμι δῶμα καὶ βρέτασ τὸ σόν, θεά.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 1:16)
ὃσ πρὶν μὲν κατὰ γαῖαν ἀθέσφατον ἠδὲ θάλασσαν πλαζόμενοσ πομπῇσιν ὕπ’ Εὐρυσθῆοσ ἄνακτοσ πολλὰ μὲν αὐτὸσ ἔρεξεν ἀτάσθαλα, πολλὰ δ’ ἀνέτλη·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἡρακλέα Λεοντόθυμον 2:2)
ἦρι δ’ ἔπειτ’ ἀγκῶνά θ’ ὁμοῦ μυχάτην τε θάλασσαν κεκλιμένην ἀγκῶνοσ ὕπερ προύχοντοσ ἴδοντο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 26:15)
οἱ δὲ Ὠκεανοῦ χωρὶσ ἐπιτίθενται, καὶ Κρόνοσ ἀποτεμὼν τὰ αἰδοῖα τοῦ πατρὸσ εἰσ τὴν θάλασσαν ἀφίησεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 5:2)
τῶν δὲ Κοίου θυγατέρων Ἀστερία μὲν ὁμοιωθεῖσα ὄρτυγι ἑαυτὴν εἰσ θάλασσαν ἔρριψε, φεύγουσα τὴν πρὸσ Δία συνουσίαν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 4 1:1)
ἐδωρήσατο δὲ αὐτῷ Ποσειδῶν διαβαίνειν τὴν θάλασσαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 4 3:4)
Ἀλωεὺσ μὲν οὖν ἔγημεν Ἰφιμέδειαν τὴν Τρίοποσ, ἥτισ Ποσειδῶνοσ ἠράσθη, καὶ συνεχῶσ φοιτῶσα ἐπὶ τὴν θάλασσαν, χερσὶν ἀρυομένη τὰ κύματα τοῖσ κόλποισ ἐνεφόρει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 4:5)
ἐννέα δὲ ἐτῶν γενόμενοι, καὶ τὸ μὲν πλάτοσ πηχῶν ἔχοντεσ ἐννέα τὸ δὲ μέγεθοσ ὀργυιῶν ἐννέα, πρὸσ θεοὺσ μάχεσθαι διενοοῦντο, καὶ τὴν μὲν Ὄσσαν ἐπὶ τὸν Ὄλυμπον ἔθεσαν, ἐπὶ δὲ τὴν Ὄσσαν θέντεσ τὸ Πήλιον διὰ τῶν ὀρῶν τούτων ἠπείλουν εἰσ οὐρανὸν ἀναβήσεσθαι, καὶ τὴν μὲν θάλασσαν χώσαντεσ τοῖσ ὄρεσι ποιήσειν ἔλεγον ἤπειρον, τὴν δὲ γῆν θάλασσαν, ἐμνῶντο δὲ Ἐφιάλτησ μὲν Ἥραν Ὦτοσ δὲ Ἄρτεμιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 4:8)
Νεφέλη δὲ μετὰ τῆσ θυγατρὸσ αὐτὸν ἀνήρπασε, καὶ παρ’ Ἑρμοῦ λαβοῦσα χρυσόμαλλον κριὸν ἔδωκεν, ὑφ’ οὗ φερόμενοι δι’ οὐρανοῦ γῆν ὑπερέβησαν καὶ θάλασσαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 1:9)
ὡσ δὲ ἐγένοντο κατὰ τὴν μεταξὺ κειμένην θάλασσαν Σιγείου καὶ Χερρονήσου, ὤλισθεν εἰσ τὸν βυθὸν ἡ Ἕλλη, κἀκεῖ θανούσησ αὐτῆσ ἀπ’ ἐκείνησ Ἑλλήσποντοσ ἐκλήθη τὸ πέλαγοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 1:10)
ἀπαλλαγεὶσ δὲ τῶν ἁρπυιῶν Φινεὺσ ἐμήνυσε τὸν πλοῦν τοῖσ Ἀργοναύταισ, καὶ περὶ τῶν συμπληγάδων ὑπέθετο πετρῶν τῶν κατὰ θάλασσαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 22:1)
Ἀπόλλων δὲ στὰσ ἐπὶ τὰσ Μελαντίουσ δειράσ, τοξεύσασ τῷ βέλει εἰσ τὴν θάλασσαν κατήστραψεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 26:2)
ἀπελθοῦσα δὲ εἰσ Σκυθίαν καὶ τὴν Κιμμερίδα γῆν, πολλὴν χέρσον πλανηθεῖσα καὶ πολλὴν διανηξαμένη θάλασσαν Εὐρώπησ τε καὶ Ἀσίασ, τελευταῖον ἧκεν εἰσ Αἴγυπτον, ὅπου τὴν ἀρχαίαν μορφὴν ἀπολαβοῦσα γεννᾷ παρὰ τῷ Νείλῳ ποταμῷ Ἔπαφον παῖδα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 3:12)
οὗτοσ μακρόβιοσ γενόμενοσ, πλέων τὴν θάλασσαν, τοῖσ ἐμπίπτουσιν ἐπὶ θανάτῳ ἐπυρσοφόρει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 5:25)
αἰσθόμενοσ δὲ Ἀκρίσιοσ ὕστερον ἐξ αὐτῆσ γεγεννημένον Περσέα, μὴ πιστεύσασ ὑπὸ Διὸσ ἐφθάρθαι, τὴν θυγατέρα μετὰ τοῦ παιδὸσ εἰσ λάρνακα βαλὼν ἔρριψεν εἰσ θάλασσαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION