Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

χειμῶνα δ’ εἰ λέγοι τισ οἰωνοκτόνον, οἱο͂ν παρεῖχ’ ἄφερτον Ἰδαία χιών, ἢ θάλποσ, εὖτε πόντοσ ἐν μεσημβριναῖσ κοίταισ ἀκύμων νηνέμοισ εὕδοι πεσών τί ταῦτα πενθεῖν δεῖ;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:23)
καὶ σοῦ μολόντοσ δωματῖτιν ἑστίαν, θάλποσ μὲν ἐν χειμῶνι σημαίνεισ μολόν·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 12:8)
τί γὰρ Ῥωμαίουσ διαπεφευγέναι, πλὴν εἰ μή τι διὰ θάλποσ ἢ κρύοσ ἄχρηστον;
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 417:2)
Ὁρατὰ, λόγοισ δ’ οὐ μὴ, βρώματα, πόματα, θάλποσ, ψῦχοσ, σχῆμα, ὅτι καὶ φάρμακα, τὰ μὲν ξηρὰ, τὰ δὲ ὑγρὰ, τὰ δὲ πυῤῬὰ, τὰ δὲ μέλανα, τὰ δὲ λευκὰ, τὰ δὲ στρυφνὰ, ἐπὶ ἕλκη, οὕτω καὶ δίαιται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 36.9)
Ἐν τῇσιν ὡρ́ῃσιν, ὅταν τῆσ αὐτῆσ ἡμέρησ ὁτὲ μὲν θάλποσ, ὁτὲ δὲ ψῦχοσ γένηται, φθινοπωρινὰ τὰ νουσήματα προσδέχεσθαι χρή.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 31.4)
ὥστε καὶ σοῦ θαυμάζω, ὅπωσ γηραιὸσ ἤδη ἄνθρωποσ οὔτε ἰδίεισ πρὸσ τὸ θάλποσ ὥσπερ ἐγὼ οὔτε ὅλωσ ἐνοχλουμένῳ ἐοίκασ, οὐδὲ περιβλέπεισ σύσκιόν τι ἔνθα ὑποδύσῃ, ἀλλὰ δέχῃ τὸν ἥλιον εὐμαρῶσ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 16:12)
ἀποδύσαντεσ αὐτά, ὡσ ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν πρὸσ τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντεσ αὐτὰ ταῖσ ὡρ́αισ ἑκάσταισ, ὡσ μήτε θάλποσ δυσχεραίνειν μήτε πρὸσ κρύοσ ἀπαγορεύειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν, ὡσ εὐτονώτερα γίγνοιτο·
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 24:2)
τοὺσ δὲ ἀνθρώπουσ κρύοσ τε καὶ θάλποσ οὐκ ἀνασχετὸν διέφθειρεν.
(루키아노스, De astrologia, (no name) 19:4)
καὶ τὸ θάλποσ δὲ αὐτὸ καὶ ὁ ἀὴρ κομιδῇ πυρώδησ καὶ φλογερὸσ ὢν καὶ ἡ ψάμμοσ ὑπερζέουσα παντελῶσ ἄβατον τὴν χώραν τίθησι.
(루키아노스, Dipsades 1:4)
καίτοι ταῦτα πάντα ὁπόσα εἶπον, τὸ θάλποσ, τὸ δίψοσ, ἡ ἐρημία, τὸ μηδὲν ἔχειν ἐκ τῆσ γῆσ λαβεῖν, ἧττον ὑμῖν δυσχερῆ εἶναι δόξει τοῦ λεχθησομένου, καὶ δἰ ὃ φευκτέα πάντωσ ἡ χώρα ἐκείνη·
(루키아노스, Dipsades 4:1)
τούτων ἐπιθυμήσασ Δημήτριοσ, θέασ μὲν τῶν πυραμίδων, ἀκροάσεωσ δὲ τοῦ Μέμνονοσ, ἀναπεπλεύκει κατὰ τὸν Νεῖλον ἕκτον ἤδη μῆνα, ὀκνήσαντα πρὸσ τὴν ὁδὸν καὶ τὸ θάλποσ ἀπολιπὼν τὸν Ἀντίφιλον, ὁ δὲ ἐν τοσούτῳ συμφορᾷ ἐχρήσατο μάλα γενναίου τινὸσ φίλου δεομένῃ, οἰκέτησ γὰρ αὐτοῦ, Σύροσ καὶ τοὔνομα καὶ τὴν πατρίδα, ἱεροσύλοισ τισὶ κοινωνήσασ συνεισῆλθέν τε αὐτοῖσ εἰσ τὸ Ἀνουβίδειον καὶ ἀποσυλήσαντεσ τὸν θεὸν χρυσᾶσ τε φιάλασ δύο καὶ κηρύκιον, χρυσοῦν καὶ τοῦτο, καὶ κυνοκεφάλουσ ἀργυροῦσ καὶ ἄλλα τοιαῦτα, κατέθεντο πάντα παρὰ τῷ Σύρῳ·
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 26:5)
ἐν δὲ χιλιάσι στρατιωτῶν τοσαύταισ οὐ ῥᾳδίωσ ἄν τισ εἶδε φαυλοτέραν στιβάδα τῆσ Ἀγησιλάου, πρόσ τε θάλποσ οὕτω καὶ ψῦχοσ εἶχεν ὥσπερ μόνοσ ἀεὶ χρῆσθαι ταῖσ ὑπὸ τοῦ θεοῦ κεκραμέναισ ὡρ́αισ πεφυκώσ.
(플루타르코스, Agesilaus, chapter 14 1:3)
πρὸσ δὲ θάλποσ οὕτω καὶ ψῦχοσ εἶχεν, ὥστε μόνοσ ἀεὶ χρῆσθαι ταῖσ ὡρ́αισ·
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἀγησιλάου τοῦ Μεγάλου, section 18 1:1)
πρὸσ δὲ θάλποσ οὕτω καὶ ψῦχοσ εἶχεν, ὥστε μόνοσ ἀεὶ χρῆσθαι ταῖσ ὡρ́αισ.
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἁγησιλάου τοῦ μεγάλου, section 18 2:1)
δεινοὶ γὰρ ὄντεσ ὑπομεῖναι κρύη, καὶ τόποισ ἐντεθραμμένοι σκιεροῖσ, ὡσ λέλεκται, καὶ ψυχροῖσ, ἀνετρέποντο πρὸσ τὸ θάλποσ, ἱδρῶτά τε μετὰ ἄσθματοσ πολὺν ἐκ τῶν σωμάτων ἀφιέντεσ καὶ τοὺσ θυρεοὺσ προβαλλόμενοι πρὸ τῶν προσώπων, ἅτε δὴ καὶ μετὰ τροπὰσ θέρουσ τῆσ μάχησ γενομένησ, ἃσ ἄγουσι Ῥωμαῖοι πρὸ τριῶν ἡμερῶν τῆσ νουμηνίασ τοῦ νῦν μὲν Αὐγούστου, τότε δὲ Σεξτιλίου μηνόσ, ὤνησε δὲ καὶ πρὸσ τὸ θαρρεῖν ὁ κονιορτὸσ ἀποκρύψασ τοὺσ πολεμίουσ, οὐ γάρ κατεῖδον ἐκ πολλοῦ τὸ πλῆθοσ, ἀλλὰ δρόμῳ τοῖσ κατ’ αὑτοὺσ ἕκαστοι προσμείξαντεσ ἐν χερσὶν ἦσαν, ὑπὸ τῆσ ὄψεωσ μὴ προεκφοβηθέντεσ.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 26 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION