헬라어 문장 내 검색 Language

εἶτα πάλιν ἐξαριθμούμενοσ τὰ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ κατὰ θάλατταν συμβάντα λέγει, ἐνέπλησεν αὐτοὺσ ἡ θάλαττα τοὺσ μὲν ἰδιώτασ ἀδικίασ, ἀνομίασ, ῥᾳθυμίασ, φιλοχρηματίασ, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ οὐχ ἁπλῶσ ἀντέθηκε τοῦδε καὶ τοῦδε, ἀλλὰ πάλιν ἐπεμέριζε, τὸ δὲ κοινὸν τῆσ πόλεωσ τῶν μὲν ὑπεροψίασ, ἐπιθυμίασ δὲ τῶν ἀλλοτρίων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:4)
ἦ πολλὴ τότε ἦν ἡ θάλαττα καὶ πᾶν ἐποίει καὶ πράττειν καὶ λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 1:3)
Ζεὺσ τὰ πάντα ἐποίησε καὶ Διόσ ἐστιν ἔργα ὅσα ἐστὶ πάντα, καὶ ποταμοὶ καὶ γῆ καὶ θάλαττα καὶ οὐρανὸσ καὶ ὅσα τούτων μεταξὺ ἄνω καὶ ὅσα ὑπὸ ταῦτα, καὶ θεοὶ καὶ ἄνθρωποι καὶ ὅσα ψυχὴν ἔχει καὶ ὅσα εἰσ ὄψιν ἀφικνεῖται καὶ ὅσα δεῖ νοήσει λαβεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:10)
πρότερον δὲ οὐδὲ τοῦτο ἦν, ἀλλὰ πολεμίω ἤστην ἀλλήλοιν ἥ τε γῆ καὶ ἡ θάλαττα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 4:4)
ἐπὶ μὲν ταῖσ εἰσβολαῖσ τοῦ Εὐξείνου πόντου ᾗ τὸ στενότατον τῆσ θαλάττησ ἀναπετάννυσιν ἐξ αὑτοῦ τὴν πολλὴν θάλατταν, καὶ πέτρα τε κυανέα αὐτόθι ὠνόμασται καὶ πύλαι θαλάττησ πρότερον εἶναι κλεισταὶ δοκοῦσαι, ἱερά τε αὐτοῦ καὶ τεμένη καὶ βωμοὶ, ἄλλα τε καὶ ἡ καταίρουσα πρὸσ ἡμᾶσ ἐκεῖθεν θάλαττα, Λευκάτα τε οὕτωσ ἐπωνομασμένη κατὰ τὴν ἐνταυθοῖ Λευκάτα τὴν ἐπὶ τῷ Ἀκτίῳ, οὐ πέτρα τισ οὖσα ὥσπερ αὕτη, ἀλλὰ γῆ πολλὴ προχωροῦσα εἰσ θάλατταν, προχωννύουσα ἐπὶ πολὺ αὐτὴν σχήματι κυκλοτερεῖ ἐξ ἡμισείασ, δρεπάνησ τινὰ τρόπον ἀτεχνῶσ ὡσ καὶ τὸ ὄνομα εἶναι τοῦτο τῇ προχώσει, καὶ λέγεσθαί γε ἐπ’ αὐτῷ καὶ λόγον τινὰ καὶ μῦθον, ὡσ ἄρα ἐνταῦθα ἐπράχθη τὸ ἔργον τὸ περὶ τὸν Κρόνον ὑπὸ τῶν παίδων αὐτοῦ, τὸ περὶ τὴν ἐκτομήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:9)
ἦν γὰρ ὑπὲρ τῶν ὅλων ἡ βουλὴ, ὅπωσ κοσμηθείη τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα καὶ γῆ καὶ θάλαττα ἐνεργὰ κατασταίη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 1:7)
ᾔδει γὰρ, οἶμαι, καὶ τὸν τὰσ πολλὰσ μυριάδασ ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἀγαγόντα καὶ ὃν οὔτε γῆ οὔτε θάλαττα ἐχώρει ἱκανῶσ ἑνὸσ ἀνδρὸσ γνώμησ ἡττηθέντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 10:8)
ἡσυχάζει δὲ πᾶσα ἡ ἤπειροσ, γῆ δὲ καὶ θάλαττα τὸν προστάτην στεφανοῦσιν, Ἕλληνεσ δὲ καὶ βάρβαροι ταυτὸν ἤδη φθέγγονται, ἡ δὲ ἀρχὴ καθάπερ ναῦσ τισ ἢ τεῖχοσ ἐπεσκεύασταί τε καὶ ὠχύρωται καὶ τὸ αὑτῆσ βεβαίωσ κεκόμισται ἀγαθὸν, τίνα ταῦτα οὐχ ὑπερβέβληκεν ἀνδρείαν, ἢ τίσ ἀμείνων καὶ λυσιτελεστέρα γένοιτ’ ἂν ταύτησ κατάστασισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 11:7)
οὔτε γὰρ τὸ ἕλοσ οὔτε ἡ θάλαττα ἀρκούντωσ αὐτοὺσ ἐδέχετο, οὐδ’ ἦν εὐρυχωρία τοῖσ κακοῖσ οὐδὲ διέξοδοσ, ἀλλὰ τότε ὡσ ἀληθῶσ ὄχλοσ ὄντεσ ᾐσθάνοντο καὶ μέγιστον ἐναντίωμα ἑαυτοῖσ, καὶ τοῖσ πλείοσιν ἥττουσ ἐγένοντο ἢ ὅσοισ ἄν τισ ἐξ ἀρχῆσ ἐθάρρησεν ἀντιστῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 35:3)
ἥξειν γὰρ ἄγων ἅπαντα, ναῦσ μὲν ὅσασ ἡ Ἑλληνικὴ θάλαττα οὐχ ὑποδέξεται, ἵππῳ δὲ καὶ πεζοῖσ ἀποκρύψειν τὴν Ἀττικὴν, καὶ τὴν πόλιν ἱππόκροτον καταστήσειν, ἱερά τε συμφλέξειν καὶ θήκασ ἀναρρήξειν καὶ μετασκευάσειν ἅπαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 38:5)
ἐδέχετο δ’ αὐτὸν οὔτε γῆ οὔτε θάλαττα ἱκανῶσ, καὶ ταῦτα εἶπε πρὸσ τὴν ἐκείνου χρείαν καὶ μετέβαλλεν εἰσ ἄλληλα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 39:2)
γῆ τε γὰρ ἡ μὲν ἐγίγνετο, ἡ δ’ ἀπώλλυτο, καὶ θάλαττα ὑπεχώρει καὶ πάλιν συνῄει τῷ βασιλεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 39:3)
οὐ γὰρ σκόπελοι θαλάττιοι, οὐδὲ Χελιδονέαι καὶ Κυανέαι τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν ὁρίζουσιν, οὐδ’ ἵππου δρόμοσ ἡμερήσιοσ ἐπὶ θάλατταν, οὐδ’ ἐπὶ τακτοῖσ ὁρ́οισ βασιλεύετε, οὐδ’ ἕτεροσ προαγορεύει μέχρι οὗ δεῖ κρατεῖν, ἀλλ’ ἡ μὲν θάλαττα ὥσπερ ζώνη τισ ἐν μέσῳ τῆσ οἰκουμένησ ὁμοίωσ καὶ τῆσ ὑμετέρασ ἡγεμονίασ τέταται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:3)
πρῶτον μὲν τοίνυν, ὅπερ νῦν ὑμῖν τὸ Ἀτλαντικὸν πέλαγοσ δύναται, τοῦτ’ ἦν ἁπλῶσ τότε τῷ βασιλεῖ θάλαττα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 6:4)
ἐρυθρά τε θάλαττα καὶ Νείλου καταρράκται καὶ λίμνη Μαιῶτισ, ἃ τοῖσ πρότερον ἐν πέρασι γῆσ ἠκούετο, ἴσα καὶ αὐλῆσ ἑρκία τῇδε τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 9:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION