헬라어 문장 내 검색 Language

δακὼν δὲ στόμιον ὡσ νεοζυγὴσ πῶλοσ βιάζῃ καὶ πρὸσ ἡνίασ μάχῃ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 3:3)
ἔνθα νεοδμὴσ πῶλοσ ἀναπνέει ἀχθόμενόσ περ ἕλκων ἁρ́ματα καλά·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 5:2)
"εἰ οὖν βούλεται Πῶλοσ πυνθάνεσθαι, πυνθανέσθω, οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν φημ’ ἐγὼ τῆσ κολακείασ μόριον εἶναι τὴν ῥητορικὴν, ἀλλ’ αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:8)
"Πῶλοσ δὲ ὅδε νέοσ ἐστὶ καὶ ὀξύσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:23)
"εἰ δὲ μὴ τυγχάνει ὂν τοῦτο, Πῶλοσ ὅδε ἐλέγξει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:26)
ἐρωτᾷ Πῶλοσ Σωκράτη, σὺ δ’ ἄρα ἀδικεῖσθαι βούλοιο ἂν μᾶλλον ἢ ἀδικεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 60:14)
τίσ γὰρ οὐκ οἶδεν ὅτι καὶ ὁ Σωκράτησ καὶ ὁ Καλλικλῆσ καὶ ὁ Γοργίασ καὶ ὁ Πῶλοσ πάντα ταῦτ’ ἐστὶ Πλάτων, πρὸσ τὸ δοκοῦν αὑτῷ τρέπων τοὺσ λόγουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 183:10)
ἡ μὲν γὰρ ἐμπειρία τέχνην ἐποίησεν, ὡσ φησὶ Πῶλοσ, ἡ δ’ ἀπειρία τύχην.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 9:2)
ἄλλοσ ἀπὸ τοῦ ὀνόματοσ, οἱο͂ν ὡσ ὁ Σοφοκλῆσ σαφῶσ σιδήρῳ καὶ φοροῦσα τοὔνομα, καὶ ὡσ ἐν τοῖσ τῶν θεῶν ἐπαίνοισ εἰώθασι λέγειν, καὶ ὡσ Κόνων Θρασύβουλον θρασύβουλον ἐκάλει, καὶ Ἡρόδικοσ Θρασύμαχον "ἀεὶ θρασύμαχοσ εἶ" , καὶ Πῶλον "ἀεὶ σὺ πῶλοσ εἶ" , καὶ Δράκοντα τὸν νομοθέτην, ὅτι οὐκ ἂν ἀνθρώπου οἱ νόμοι ἀλλὰ δράκοντοσ χαλεποὶ γάρ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 29:1)
πτηνὸσ πορεύσει πῶλοσ·
(아리스토파네스, Peace, Prologue, iambics3)
πᾶσα δ’ εὔμορφοσ γυνὴ ἐρῶσα φοιτᾷ τηγάνων τε σύντροφα τριβαλλοποπανόθρεπτα μειρακύλλια, ὁμοῦ δὲ τευθὶσ καὶ Φαληρικὴ κόρη σπλάγχνοισιν ἀρνείοισι συμμεμιγμένη πηδᾷ, χορεύει, πῶλοσ ὣσ ἀπὸ ζυγοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 71 1:2)
πάλιν δὲ ὅταν διὰ πλειόνων ἐτῶν ὁ Νυμφῶν καὶ Ποσειδῶνοσ ἱερὸσ πῶλοσ ἐπαναστῇ, παρὰ τὸ σύνηθεσ ἀγωνιάσασ καὶ ταραχθείσ, ἱδρῶτι πολλῷ κατέκλυσε τὸν αὐτὸν τοῦτον ἅτε ὁμόζυγα·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 85:3)
Ἱππίασ ὁ Ἠλεῖοσ καὶ Γοργίασ ὁ Λεοντῖνοσ καὶ Πῶλοσ καὶ Πρόδικοσ οἱ σοφισταὶ χρόνον τινὰ ἤνθησαν ἐν τῇ Ἑλλάδι καὶ θαυμαστῆσ ἐτύγχανον φήμησ, οὐ μόνον ἐν ταῖσ ἄλλαισ πόλεσιν, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ Σπάρτῃ καὶ παῤ Ἀθηναίοισ, καὶ χρήματα πολλὰ συνέλεξαν, δημοσίᾳ τε παρὰ τῶν πόλεων καὶ παρὰ δυναστῶν τινων καὶ βασιλέων καὶ ἰδιωτῶν, ὡσ ἕκαστοσ ἔχοι δυνάμεωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 2:1)
ἢ οὐχ ὁρᾷσ, ὅτι οὐκ εὐφωνότερον οὐδὲ ἥδιον ὁ Πῶλοσ τὸν τύραννον Οἰδίποδα ὑπεκρίνετο ἢ τὸν ἐπὶ Κολωνῷ ἀλήτην καὶ πτωχόν;
(에픽테토스, Works, book 0 10:4)
ἡδομέ‐ να δ’ ἄρα, πῶλοσ ὅπωσ ἅμα ματέρι φορβάδι, κῶλον ἄγει ταχύπουν σκιρτήμασι βάκχα.
(에우리피데스, choral, epode6)

SEARCH

MENU NAVIGATION