Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πάροσ δ’ οἱ κτανόντεσ νιν οὕτωσ δαμῆναι <φίλοισ>, θανατηφόρον αἶσαν πρόσω τινὰ πυνθάνεσθαι τῶνδε πόνων ἄπειρον.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 32)
ἐδόκουν ἱερεῖόν τι τεθυκὼσ ἐπισκοπεῖσθαι τόν τε δὴ θεὸν, οἶμαι, καλούμενον καὶ λυτῆρα, καί τινοσ τῶν μάντεων ἐπελθόντοσ πυνθάνεσθαι τί βούλοιτο ὁ λυτὴρ, πότερον καθάπαξ λύοι τι ἢ μικρότερον ἀντὶ μείζονοσ ποιοίη καὶ ἀναβολῆσ εἰή σημεῖον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 5:12)
"εἰ οὖν βούλεται Πῶλοσ πυνθάνεσθαι, πυνθανέσθω, οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν φημ’ ἐγὼ τῆσ κολακείασ μόριον εἶναι τὴν ῥητορικὴν, ἀλλ’ αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:8)
"ἀλλ’ εἴπερ βούλει πυνθάνεσθαι, ἐρώτα ὁποῖον μόριον τῆσ κολακείασ φημὶ εἶναι τὴν ῥητορικήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:12)
ἀποδείξεωσ λεγόντων δεῖ πυνθάνεσθαι διερωτῶντασ τί δή ποτ’ ἐκ τῶν αὐτῶν ὄντα τὰ μὲν ἀί̈δια τὴν φύσιν ἐστὶ τὰ δὲ φθείρεται τῶν ὄντων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 112:1)
καὶ λέγει Νέαρχοσ, ὁκότε ἀπὸ Κυΐζων παρέπλωον, ὑπὸ τὴν ἑώ ὀφθῆναι ὕδωρ τῆσ θαλάσσησ οἱᾶ́ περ ἐκ πρηστήρων βίᾳ ἀναφερόμενον, ἐκπλαγέντασ δὲ σφᾶσ πυνθάνεσθαι τῶν κατηγεομένων τοῦ πλόου ὅ τι εἰή καὶ ἀπ̓ ὅτου τοῦτο τὸ πάθημα·
(아리아노스, Indica, chapter 30 2:1)
οὐκ ἔστιν ὅπου μηδὲν ἐγὼ ποιοῦσι τὰ τῶν ποιούντων εἶπον ὡσ δεῖ νέμειν, οὐδ’ αὐτοὺσ μὲν ἀργεῖν καὶ σχολάζειν καὶ ἀπορεῖν, ὅτι δ’ οἱ τοῦ δεῖνοσ νικῶσι ξένοι, ταῦτα πυνθάνεσθαι·
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 44:2)
ἢ βούλεσθ’, εἰπέ μοι, περιιόντεσ αὑτῶν πυνθάνεσθαι,λέγεταί τι καινόν;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 12:6)
πυνθάνεσθαι γὰρ αὐτοὺσ ὡσ νοσοῦσι καὶ στασιάζουσιν, συμμάχων δ’ εἶναι καὶ φίλων ἀληθινῶν ἐν τοῖσ τοιούτοισ καιροῖσ παρεῖναι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 15:2)
θαυμάζῃ, ἀλλὰ μεμνημένοι τὰσ ὑποσχέσεισ τὰσ τούτων, ἃσ ἐφ’ ἑκάστων ποιούμενοι τῶν καιρῶν ἐξέκλειον λόγου τυγχάνειν τοὺσ ἄλλουσ, καὶ τὴν ἐπαγγελίαν τὴν τούτου ταύτην τὴν καλήν, εἰδῆθ’ ὅτι πρὸσ ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ καὶ τοῦτ’ ἠδίκησθ’ ὑπ’ αὐτοῦ, ὅτι τἀληθῆ παραχρῆμα καὶ ἡνίκ’ ἔδει πυνθάνεσθαι διεκωλύθητ’ ἐλπίσι καὶ φενακισμοῖσ καὶ ὑποσχέσεσιν ἐξαπατώμενοι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 33:1)
ἀπήγγελλε τοίνυν τίσ μοι περιιόντ’ αὐτὸν συλλέγειν καὶ πυνθάνεσθαι τίσι πώποτε συμβέβηκεν ὑβρισθῆναι, καὶ λέγειν τούτουσ καὶ διηγεῖσθαι πρὸσ ὑμᾶσ μέλλειν, οἱο͂ν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸν πρόεδρον ὅν ποτέ φασιν ἐν ὑμῖν ὑπὸ Πολυζήλου πληγῆναι, καὶ τὸν θεσμοθέτην ὃσ ἔναγχοσ ἐπλήγη τὴν αὐλητρίδ’ ἀφαιρούμενοσ, καὶ τοιούτουσ τινάσ, ὡσ, ἐὰν πολλοὺσ ἑτέρουσ δεινὰ καὶ πολλὰ πεπονθότασ ἐπιδείξῃ, ἧττον ὑμᾶσ ἐφ’ οἷσ ἐγὼ πέπονθ’ ὀργιουμένουσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 48:1)
οἱ μὲν γὰρ νόμοι πολὺ τἀναντία καὶ τὰσ ἀναγκαίασ προφάσεισ, ὅπωσ μὴ μείζουσ γίγνωνται, προείδοντο, οἱο͂ν ἀνάγκη γάρ μοι ταῦτα καὶ ζητεῖν καὶ πυνθάνεσθαι διὰ τοῦτον γέγονεν εἰσὶ κακηγορίασ δίκαι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 27:4)
τί δ’ ἐάν ‐ τιθῶμεν γὰρ ταῦτα ‐ , ἐὰν κατὰ τὸ ψήφισμα τὸ Δημοσθένουσ ἀπαιτῇ πέμψασ ἡμᾶσ Ἀλέξανδροσ τὸ χρυσίον τὸ κομισθὲν εἰσ τὴν χώραν ὑφ’ Ἁρπάλου, καὶ πρὸσ τῷ γεγενῆσθαι τὴν τῆσ βουλῆσ ἀπόφασιν τοὺσ παῖδασ καταπέμψῃ πρὸσ ἡμᾶσ τοὺσ νῦν ὡσ ἑαυτὸν ἀνακεκομισμένουσ, καὶ τούτων ἀξιοῖ πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν ἡμᾶσ, πρὸσ θεῶν, ὦ ἄνδρεσ, τί ἐροῦμεν;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 82:1)
πυνθάνεσθαι δὲ κἀκείνουσ καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν Διὸσ ὄντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 61:5)
μὴ γὰρ οἰέσθε ὑμᾶσ μὲν πυνθάνεσθαι περὶ τῶν καταπλεόντων, ὁποῖοί τινεσ τυγχάνουσιν ὄντεσ, καὶ τοιαύτην ἔχειν γνώμην εὐθὺσ πρὸσ αὐτούσ, οἱάσ ἂν μετάσχητε τῆσ φήμησ, ἐκείνουσ δὲ περὶ ὑμῶν μὴ πολυπραγμονεῖν, ὁποῖοσ ὁ τῶν Ἀλεξανδρέων δῆμοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 128:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION