헬라어 문장 내 검색 Language

ἀτὰρ ἠδὲ ἔγχυτον ἐκ τῶνδε ἐγχεῖν τῇ ὑστέρῃ· διαχρίειν δὲ καὶ τὴν ἕδρην φυσέων ἀγωγοῖσ · ἠδὲ ὑποκλύζειν μὴ δριμέσι , μαλθακοῖσι , γλίσχροισι , ὀλισθηροῖσι, ἐσ τὴν τῶν κοπρίων ἔξοδον μοῦνον, ὅκωσ ἡ χώρη τῆσ ὑστέρησ λαπαρὴ γίγνηται· ἀλθαίησ χυλῷ, ἢ τήλιοσ· μελίλωτον δὲ ἢ σάμψυχον ξὺν τῷ λίπαϊ ἑψείσθω · ἢν δὲ βίησ ἢ λαπάξιοσ ἡ ὑστέρη δέηται, χείρεσι μὲν πιέζειν τὸ ὑποχόνδριον γυναικὸσ εὐτόνου, ἢ ἀνδρὸσ εὐαφοῦσ, καὶ διαζῶσαι ταινίαισ σφίγγοντα, ὁκόταν διελάσῃ τὸν χῶρον, ὡσ μὴ αὖθισ ἄνω θέειν· πταρμοὺσ ποιέοντα ἐπιλαμβάνειν τὰσ Ῥῖνασ· τῷ γὰρ πταρμῷ καὶ τῇ ἐντάσι μετεξετέρῃσι ἡ ὑστέρη ἐσ χώρηνϊξε· ἐμφυσῆν δὲ ἐσ Ῥῖνασ οἱᾶ́ γε στρουθίου Ῥίζησ , ἢ πεπέρεοσ, ἢ τοῦ κάστοροσ· προσβάλλειν δὲ σικύασ κούφασ μηροῖσι, λαγόσι, ἰσχίοισι, βουβῶσι, ἕλκοντα τὴν ὑστέρην · προσβάλλειν δὲ καὶ πρὸσ Ῥάχιν, ἐσ τὸ μεσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων, τῇ πνιγὶ ἀρήγοντα· ἢν δὲ ὲπὶ φλεγμονῇ πνίγηται, καὶ διασχάσαι τὴν ἐπὶ τῷ κτενὶ οἰχευμένην φλέβα καὶ ἀφαιρέειν συχνὸν αἷμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.317)
ὅτι δ’ ἱερὸν ἐνόμιζον τὴν κεφαλὴν δῆλον ἐκ τοῦ καὶ κατ’ αὐτῆσ ὀμνύειν καὶ τοὺσ γινομένουσ ἀπ’ αὐτῆσ πταρμοὺσ προσκυνεῖν ὡσ ἱερούσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 3:1)
Κορύζασ δὲ καὶ πταρμοὺσ ἐπὶ πᾶσι τοῖσι περὶ τὸν πλεύμονα νουσήμασι προγεγονέναι, ἢ ἐπιγενέσθαι, κακόν‧ ἀλλ’ ἐν τοῖσιν ἄλλοισι νουσήμασι τοῖσι θανατωδεστάτοισιν οἱ πταρμοὶ λυσιτελέουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 14.4)
Τουτέων ἁπάντων αἱ αὐταὶ ξυμμετρίαι τῆσ ἐπιδέσιοσ‧ ᾗ μὲν γὰρ τὰ σίνη, μάλιστα πιέζει‧ ὑποτιθέναι οὖν μαλθακόν τι ἁρμόζον τῷ πάθει‧ ἐπιδεῖν δὲ μὴ μᾶλλον πιεζεῦντα, ἢ ὥστε τοὺσ σφυγμοὺσ μὴ ἐνσείειν, μηδὲ μᾶλλον ἢ ὥστε τῶν διεστηκότων τὰ ἔσχατα τῶν ἁρμονιῶν ψαύειν ἀλλήλων, μηδὲ τὰσ βῆχασ καὶ τοὺσ πταρμοὺσ ὥστε κωλύειν, ἀλλ’ ὥστε ἀποστήριγμα εἶναι, ὡσ μήτε διαναγκάζηται, μήτε ἐνσείηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 25.2)
"ὦ Σιμμία, Γαλαξίδωρον ἐάσωμεν παίζοντα καταβάλλειν τοσοῦτο μαντείασ ἔργον εἰσ πταρμοὺσ καὶ κληδόνασ, οἷσ καὶ οἱ πολλοὶ καὶ ἰδιῶται περὶ μικρὰ προσχρῶνται καὶ παίζοντεσ·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 122)
"ἡμῖν μέν, ὦ Φειδόλαε, καὶ ζῶντοσ Σωκράτουσ καὶ τεθνηκότοσ, οὕτωσ ἐννοεῖν περὶ τοῦ δαιμονίου παρίσταται, τῶν κληδόνασ ἢ πταρμοὺσ ἤ τι τοιοῦτον εἰρηκότων ἄλλο καταφρονοῦσιαν ἃ δὲ Τιμάρχου τοῦ Χαιρωνέωσ ἠκούσαμεν ὑπὲρ τούτου διεξιόντοσ, οὐκ οἶδα μὴ μύθοισ ὁμοιότερ’ ἢ λόγοισ ὄντα σιωπᾶν ἄμεινον.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 211)
συμβόλουσ δὲ λέγομεν πταρμοὺσ ἢ φήμασ ἢ ἀπαντήσεισ·
(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, Ιὀβάκχων111)

SEARCH

MENU NAVIGATION